لاابالیگری مجازی، دردی که درمان دارد
این روزها شاهد هستیم که در برخی سایتها، شبکههای اجتماعی و فضای مجازی، تبلیغات گوناگونی از فروش کالاهای بسیار گرانقیمت و فانتزی منتشر میشود.
تعداد قابل توجه این محتواهای مجازی، فرهنگ اسلامی و ایرانی ما را نشانه رفته است، زیرا تبلیغ مصرفگرایی، تجملگرایی و چشم و همچشمی در فضای مجازی، تناسبی با فرهنگ غنی ما ندارد.
درواقع این «لاکچریبازیها» که من آن را لاابالیگری مجازی میدانم، در لایههای پنهان خود به ستیز با فرهنگ ما آمده است و به همین علت، مقابله علمی با این پدیده مخرب فرهنگی باید مدنظر باشد.
باید در نظر داشت که فضای مجازی، جذابیتها و تعاملاتی ایجاد میکند که گریز از آن امکانپذیر نیست و نادیده گرفتن آن، درواقع به نوعی پاک کردن صورت مساله است. در چنین شرایطی باید با افزایش سواد رسانهای مردم، به گونهای عمل کرد که مخاطبان به عمق پیامها و تبلیغات فضای مجازی بیشتر آشنا شوند و از این طریق میتوان از تاثیر مخرب اینگونه لاابالیگریهای فضای مجازی کاست.
از سوی دیگر، در این حوزه به اقدامات سلبی نیز نیاز داریم. مثلا همانند کشور چین، میتوانیم نرمافزارها و شبکههای مجازی را با واقعیتها و شرایط فرهنگی کشور خود تطبیق دهیم تا حداقل حساب و کتابی در استفاده از محتواهای فضای مجازی وجود داشته باشد.
ارسال نظر