آزادی محصوران، سیاسی یا انسانی؟
آنانکه موضوع آزادی محصوران را فریاد می‌زنند، آیا صرفاً از بعد انسانی و پزشکی و ترحم به دنبال آزادی آنها هستند یا موضوع جنبه سیاسی هم دارد؟ بدون تردید آنها اگرچه ژست انسان دوستانه و قانونمدارانه گرفته‌اند، اما به‌دنبال بهره برداری‌های سیاسی از موضوع آزاد شدن محصوران هستند.
ناصر ایمانی در صبح نو نوشت: آنانکه موضوع آزادی محصوران را فریاد می‌زنند، آیا صرفاً از بعد انسانی و پزشکی و ترحم به دنبال آزادی آنها هستند یا موضوع جنبه سیاسی هم دارد؟
بدون تردید آنها اگرچه ژست انسان دوستانه و قانونمدارانه گرفته‌اند، اما به‌دنبال بهره برداری‌های سیاسی از موضوع آزاد شدن محصوران هستند.
ابعاد سیاسی آزادی آنان نیز به این دلیل نیست که دو تن از رهبران اصلاحطلب به جمع بقیه رهبران آنها بپیوندند و روزنه سیاسی آنها کامل شود و آن دو نفر به فعالیت سیاسی بازگردند. بلکه بعد سیاسی موضوع از نظر آنان، چنین است که با آزاد کردن محصوران، پرونده سال 88 به نفع جریان سبز خاتمه می‌یابد.
جریان اصلاحات می‌‌خواهد با آزاد سازی دو نفر، مردم به این نتیجه برسند که دو رهبر بی‌گناه و مظلوم حوادث سال 88، سال‌ها در حصر خانگی به‌سر بردند و پس از چند سال چون بی‌گناه بودند، آزاد شدند؛ بدین ترتیب این دو نفر در سال 88 نیز هیچ جرمی مرتکب نشده بودند و اساساً جریان اصلاحطلب و سبز نیز در آن حوادث هیچ نقشی نداشته و بلکه اساساً حقانیت با آنها بود و هیچ مسوولیتی از باب ماه‌ها تخریب و آتش سوزی شهرها و برهم زدن امنیت ملی نداشتند!
موضوع آزادی محصوران از نظر اصلاح‌طلبان صرفاً یک «نشانه» و «علامت» است علامتی برای پایان یک پرونده قطور سیاسی و امنیتی به نفع جریان اصلاحات.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر