سؤالی که مسؤولان ایرانی باید از خود بپرسند
سوال این است که چرا ایران که نه سلاح هسته ای دارد، نه قدرت نظامی آن به اندازه روسیه است و نه حتی جمعیت و اقتصادی به بزرگی چین دارد، باید تصویری تهدیدآمیز برای آمریکا ایجاد کند؟
عصر ایران: سوال این است که چرا ایران که نه سلاح هسته ای دارد، نه قدرت نظامی آن به اندازه روسیه است و نه حتی جمعیت و اقتصادی به بزرگی چین دارد، باید تصویری تهدیدآمیز برای آمریکا ایجاد کند؟
مایک پامپئو رئیس سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) در جریان سخنرانی در Washington Free Beacon تروریسم و کره شمالی را بزرگترین تهدیدهای کوتاه مدت و چین، روسیه و ایران را به عنوان تهدیدات میان مدت تا بلندمدت برای منافع امنیتی آمریکا خطاب کرد.
وی در عین حال تصریح کرد پکن به خاطر اقتصاد قوی‌تر و جمعیت بزرگترش اصلی‌ترین تهدید برای آمریکا محسوب میشود. این مقام بلندپایه آمریکایی گفت: چین خودش را به عنوان یک ابرقدرت رقیب آمریکا میداند و چیزی جز برتر بودن از آمریکا نمی‌خواهد.
این سخنان پامپئو جدید نیست و تقریبا در یک دهه اخیر همیشه این چهار کشور به همراه تروریسم، اصلی ترین تهدیدات امنیتی از دیدگاه مقامات و حتی شهروندان آمریکا بوده اند. حتی درباره خیزش چین و اینکه آیا مسالمت آمیز خواهد بود یا خیر و واکنش آمریکا در برابر آن باید چگونه باشد از دو دهه پیش بحث مفصلی در مجامع آکادمیک آمریکا شکل گرفته است.
در این باره دو سوال مطرح است. اول آنکه اساسا چرا ایران می بایست در کنار چین، روسیه و کره شمالی که دارای سلاح هسته ای هم هستند به عنوان مهم ترین تهدید آمریکا خوانده شود؟ و سوال دوم چرا علی رغم آنکه چین بزرگ ترین تهدید برای آمریکا تلقی می شود با تحریم های این کشور مواجه نمی گردد، اما تحریم های روسیه، ایران و کره شمالی مدام در حال به روز رسانی است؟ چرا باید مهم ترین و بزرگ ترین تهدید را کنار گذاشت و به تنبیه تهدیدات بعدی اقدام کرد؟
لذا سوال این است که چرا ایران که نه سلاح هسته ای دارد، نه قدرت نظامی آن به اندازه روسیه است و نه حتی جمعیت و اقتصادی به بزرگی چین دارد، باید تصویری تهدیدآمیز برای آمریکا ایجاد کند؟
بر اساس نظرسنجی های موسسه گالوپ، از انتهای دهه ۸۰ میلادی تاکنون ایران از نظر مردم آمریکا همیشه یکی از مهم ترین تهدیدات برای این کشور بوده است. در سال ۲۰۱۴ چین از این نظر بالاتر از ایران قرار گرفت، اما در سال ۲۰۱۶ دوباره ایران، تصویری تهدیدآمیزتر نسبت به چین برای مردم آمریکا پیدا کرد. این در حالی است که در همین سال ۴۴ درصد پرسش شوندگان نظر مثبتی درباره چین داشتند، در حالی که این رقم برای ایران تنها ۱۴ درصد بوده است.
بنابراین به نظر می رسد برای ایجاد روابط متقابل و نیازمند کردن دیگران به خود، گام اول ارائه تصویری دوستانه و یا حداقل غیرخصومت آمیز از کشور به نظام بین الملل است. ایران تا چه اندازه در این مسیر گام برمی دارد؟ چطور می توان تصویر تهدیدآمیزی که بعضا دیگران از ایران ارائه می کنند (ایران هراسی) را تصحیح و خنثی ساخت؟ جایگاه قدرت نرم در سیاست خارجی ایران کجاست؟ به نظر می رسد اینها سوالاتی است که مسئولان ایران باید بیشتر به آن بیاندیشند.
نظر کاربران
جانا سخن از دل مامیگویی،یکی ازمهمترین کارهای که میتوان کرد تاایران هراسی ازبین برود،ترمیم وجهه پرخاشگری وطلبکارانه وودخالتگرانه درعرصه بین المللی است.صداقت واواز صلح ودوستی با ملل جهان وتبلغات گسترده دراین زمینه موجب افزابش باورهای صلح طلبانه مامیشود.
تا زمانی که شعار مرگ بر اسراییل باشد ودولت ما تکلیف نابودی اسرایبل را برای خودگذاشته اوضاع همین خواهد بود!
ایران رو اذیت نکنید..ما ارزو داریم
بخاطر شعار مرگ بر آمریکا و انگلیس و آتش زدن پرچم آنها
جوابش اینه هیچکدام از این کشورها خو اهان نابو دی اسراییل نیست و بتبع دشمنی اسراییل و یهود بین الملل را ندارد
تحلیل خیلی خوبی بود ولی ایران هراسی خوبه ما که خیری از صلح ندیدیم
مطمین باشید اگر ما هم اقتصاد قوی داشتیم تحریم نمیشدیم امریکا وقتی وَع اقتصادی مردم ایران را میبیند تحریم را موثر میداند .چرا باید اقتصاد ما روزبه روز َضعیفتر میشود واگر همین کونه اد امه پیدا کند در اینده مجبور خواهیم شد امتیازهای بیشتری بدهیم
قدرت نرم دیگه چیه .یعتی از همه ارمانهامون دست برداریم