چرا وزير زن؟ رييس‌جمهور زن داشته باشيم!
حسن روحاني همواره از «فرصت‌هاي برابر زنان» سخن گفته و بر آن پافشاري كرده است، هرچند تا اجراي تمام وعده‌ها هنوز راهي طولاني مانده است. اين روزها فضاي گفتماني در شبكه‌هاي اجتماعي حول محور لزوم «وزير زن» در دولت دوم حسن روحاني بيش از ساير مباحث و موضوعات پيگيري مي‌شود.
جواد دليري در اعتماد نوشت: حسن روحاني همواره از «فرصت‌هاي برابر زنان» سخن گفته و بر آن پافشاري كرده است، هرچند تا اجراي تمام وعده‌ها هنوز راهي طولاني مانده است. اين روزها فضاي گفتماني در شبكه‌هاي اجتماعي حول محور لزوم «وزير زن» در دولت دوم حسن روحاني بيش از ساير مباحث و موضوعات پيگيري مي‌شود.
اكنون براي طيفي از هواداران روحاني «وزير زن» يك مطالبه جدي و به يك درخواست پرشمار تبديل شده است. اما آيا حضور «وزير زن» تمام مشكلات زنان در جامعه را حل خواهد كرد؟ و اينكه آيا خواسته‌ها و مطالبات پيرامون حضور زنان فقط به «وزير زن» ختم مي‌شود؟
سال‌ها پيش- خرداد ٧٦- خبرنگار پارلماني روزنامه دولتي ايران بودم، در آن مقطع حسن روحاني، نماينده مردم سمنان و نايب‌رييس مجلس پنجم بود، از او و تعدادي از چهره‌هاي راست سنتي آن مقطع درباره حضور زنان در كابينه دولت دوم خرداد جويا شدم كه شرح آن را يك‌بار مفصل نوشتم.
نكته جالب آن نظرخواهي اين بود كه حسن روحاني در همان مقطع موافق حضور زنان در كابينه بود و انتظار داشت زنان عهده‌دار پست وزارت شوند. از نظر او وزارتخانه‌ها بايد براساس تخصص، توانمندي‌ها و شايستگي به خانم‌ها داده شود. قابل توجه بود كه روحاني در آن مقطع پيشنهاد حضور وزير زن در دادگستري را داشت.
نزديك به ٢٠ سال از آن زمان مي‌گذرد، روحاني اكنون خود رييس‌جمهور است. شرايط امروز قطعا مثل دوم خرداد نيست و خيلي متفاوت‌تر است. دولت او در مسير توجه به توانمندي زنان در پست‌هاي مديريتي گام‌هاي زيادي برداشت كه نبايد از نظر دور داشت؛ در هيچ دولتي سه معاون رييس‌جمهور از بانوان نبوده‌اند؛ نخستين دستيار ويژه رييس‌جمهور (آن هم در موضوع مهم حقوق شهروندي) نخستين فرماندار زن، نخستين سخنگوي زن، نخستين سفير زن، نخستين رييس سازمان هواپيمايي زن، نخستين مدير زن در نفت (پتروشيمي).
دولت تلاش كرده بدون نگاه جنسيتي فرصت‌هاي لازم براي تصدي جايگاه‌هاي مديريتي را براي زنان شايسته ايجاد كند و به موازات آن زيرساخت‌هاي ارتقاي حضور زنان در عرصه‌هاي مديريتي را بهبود بخشد. در دولت قبل چون اين نگاه وجود نداشت، در يك مدت كوتاهي سه بار رييس امور زنان عوض شد و اشخاصي بي‌ارتباط با امور زنان به رياستش انتخاب شدند. اما در دولت دوازدهم معاون زنان جايگاه والاتر و با ثبات‌تري پيدا كرد.
اما نكته‌اي كه بايد توجه كرد اين است كه تصور نكنيم اگر زنان وزير كابينه شوند، در توسعه سياسي و مدني يك شبه ره صدساله را خواهيم رفت و تبعيض‌ها از جامعه زنان رخت برمي‌بندد يا برعكس اگر وزير نشوند سال‌ها به عقب برمي‌گرديم. آيا بهتر نيست دنبال آن باشيم كه كيفيت زندگي زنان را در جامعه افزايش دهيم تا زناني را به عنوان يك نماد در كابينه بخواهيم؟ شايد بهتر باشد قبل از مطالبه از دولت، ازاحزاب و تشكل‌هاي سياسي بخواهيم پاسخ دهند كه چرا يك خانم دبيركل يك حزب سياسي نشده است؟
يا از مسوولان آموزشي بپرسيم چرا زنان نبايد در پست‌هاي مديريتي مثل روساي دانشگاه‌ها، بيمارستان‌ها، ادارات آموزش و پرورش و... حضور جدي داشته باشند؟ چرا هنوز مساله روز، حضور يا عدم حضور زنان در ورزشگاه‌ها است؟ چرا در جامعه هنوز نقش دوم را بازي مي‌كنند؟ در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي همينطور.
بهتر نيست قبل از مطالبه وزير زن، از خود و جامعه و تشكل و اداره خود شروع كنيم. در اينكه حضور زنان در مناصب عالي بايد به طور سمبليك نيز نشانه‌هايش نمايان باشد، شكي وجود ندارد اما توجه كنيم كه اين حضور، ساده‌انگارانه تعبير نشود.
البته حسن روحاني، رييس‌جمهور بارها و نه فقط در ايام انتخابات ابراز عقيده كرده كه بايد جايگاه و ارزش زنان كشور را نخست در انديشه‌ها و بعد در اجتماع و در همه امور درست كنيم. علاوه بر اين تصحيح جايگاه ارزش زنان در افكارعمومي و جامعه همواره مورد تاكيد روحاني بوده است.
در پيش‌فرض‌هاي گفتماني روحاني، زنان بايد داراي فرصت برابر، حقوق برابر و موفقيت اجتماعي برابر باشند. با خشونت، افراط و تكبر با زنان برخورد نشود و عدالت به معناي فرصت برابر در فعاليت‌هاي علمي، اجتماعي و سياسي برقرار شود. گسترش و ترويج اين انديشه و نگاه آيا مهم‌تر از وزير شدن يك خانم نيست؟ اكنون موضوع عدالت جنسيتي و اجراي آن در برنامه ششم مهم‌تر از مباحث روزمره است.
آيا اگر ما وزير زن داشته باشيم كه البته يك مطالبه جدي و بحق است اما در خانواده و جامعه زنان جايگاه واقعي را نداشته باشند، به هدف و مقصود خود رسيده‌ايم. بايد ديد انگيزه و هدف زنان از فعاليت سياسي چيست. بايد به تبيين وضعيت موجود پرداخت و اينكه مديريت‌هاي ما چگونه به زنان اختصاص داده شده و اين مسير چگونه كافي شده است. آيا مطالبه تمام زنان، وزير شدن يك زن است؟
تا زماني كه جامعه كه به اين پرسش‌ها پاسخي مناسب ندهد مشكل حل نخواهد شد بنابراين بايد توليد دانش زنانه، دانش درباره زنان و دانشي كه زنان توليد مي‌كنند را در اولويت قرار دهيم. در صورت وجود وزراي متعدد زن در كابينه نه تنها آنها به بهبود وضعيت زنان در جامعه كمك نخواهند كرد بلكه به يك جريان خاموش تبديل مي‌شوند، تا جايي‌كه ممكن است آنها هم مطالبه مردان را داشته باشند و مردانه رفتار كنند.
زنان بايد در انديشه جامعه از فرصت‌هاي برابر برخوردار باشند، بر اين مطالبه تاكيد كنيم، چرا كه بايد وزير زن و حتي رييس‌جمهور زن داشته باشيم.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
آقای روحانی سنگ بزرگ نشانه ی نزدن است .
شما وزیر زن نمیتونی داشته باشی حالا صحبت از رئیس جمهور زن میکنی ؟؟؟؟؟
همین فقط وزیر زن داشتن مشکلات بانوان رو به طور کل برطرف میکنه
آلمان رو ببینید،سالهاست یک زن به بهترین شکل ممکن کشور آلمان رو اداره میکنه،پس زن یا مرد بودن مهم نیست،مهم توانایی انجام کارهستش