سهم ما در وقوع فجايعي مثل فوت «بنيتا»
شيوا دولت‌آبادي؛ رييس انجمن روانشناسي ايران در روزنامه اعتماد نوشت: تعريف رسمي كودك‌آزاري هم انواع آزارهاي فيزيكي و روانشناختي (به صورت توهين، تحقير و طردشدگي) و جنسي را و هم نوعي از آزار به عنوان «غفلت از كودك» را شامل مي‌شود. غفلت از كودك به اين معناست كه والدين براي مراقبت كافي و رشد مناسب و بالندگي كودك‌شان صلاحيت نداشته باشند.
شيوا دولت‌آبادي؛ رييس انجمن روانشناسي ايران در روزنامه اعتماد نوشت: تعريف رسمي كودك‌آزاري هم انواع آزارهاي فيزيكي و روانشناختي (به صورت توهين، تحقير و طردشدگي) و جنسي را و هم نوعي از آزار به عنوان «غفلت از كودك» را شامل مي‌شود. غفلت از كودك به اين معناست كه والدين براي مراقبت كافي و رشد مناسب و بالندگي كودك‌شان صلاحيت نداشته باشند.
در مورد كودك هشت ماهه‌اي كه روز گذشته خبر فوتش منتشر شد و باز هم به عنوان يك تجربه ملي غم‌انگيز آن را تجربه كرديم، طبق اطلاعاتي كه ما از تصاوير منتشر شده از اين كودك و همين طور از رشد جسمي كه در هشت ماهگي در او مي‌بينيم، نمي‌توانيم از غفلت در خانواده صحبت كنيم، به دليل اينكه آن دسته از كودكاني كه مورد غفلت واقع مي‌شوند معمولا كمبودهايي در رشد و ظاهر و نظافت‌شان ديده مي‌شود. بنابراين مورد بنيتا را نمي‌توانيم در قالب غفلت از كودك قرار دهيم اما با وجود اين مي‌بينيم كه يك لحظه غفلت يك فاجعه‌اي براي اين خانواده و شايد بشود گفت براي همه ما به عنوان كساني كه اين داستان غم‌انگيز را دنبال مي‌كنيم به وجود آورده است. اينكه ما چقدر آگاه هستيم به اينكه چه خطراتي مي‌تواند متوجه فرزندان كوچك ما و خود ما و خانواده ما و به‌طور جدي‌تر جامعه ما باشد ناشي از رفتارهاي ما در قالب يك مسووليت اجتماعي و انساني است. در اين روزهاي اخير شاهد فاجعه‌اي مثل فاجعه آتنا هم بوديم.
نكته‌اي كه ما از اين داستان‌هاي غم‌انگيز مي‌آموزيم اين است كه به اندازه كافي مراقب مسووليت‌ها و وظايفي كه بر عهده ما است، باشيم. احتياط‌هايي كه شايد آگاهانه به ابعاد آنها توجه نمي‌شود اما در عمل مي‌توانند اتفاقات بزرگي در زندگي ما ايجاد كنند، يك مسووليت انساني و شهروندي است.
اگر ديدگاه‌مان را وسيع‌تر كنيم و از منظر ديگري به فاجعه‌اي نگاه كنيم كه طرف‌هاي درگير در آن از سويي والدين داغدار هستند و از سوي ديگر مجرميني كه بايد در موردشان بدانيم، اين قبيل اتفاقات به خصوص سنگدلي مجرم در رها كردن يك كودك در بيابان در يك ماشين و در جايي دورافتاده، قابل تامل است.
رها كردن كودكي كه به هيچ‌وجه نمي‌تواند از خود دفاع كند، اين مي‌تواند سوال ديگر ما از خودمان و از جامعه مان باشد، آدم‌ها چطور مي‌توانند به جايي برسند كه بتوانند چنين سنگدلي را در حق يك كودك كاملا بيگناه روا بدارند؟ اگر ما اطلاعات دقيق‌تري از روانشناسي اين مجرمين داشته باشيم، مي‌توانيم بگوييم كه يك اختلال شخصيتي جدي مي‌تواند به يك چنين فاجعه‌اي منجر شود.
انساني كه حتي يك لحظه نتوانسته خود را با سرنوشت تحميل شده به يك كودك و خانواده‌اش همراه كند و در نتيجه تلاشي براي زنده ماندن كودك به هر شكلي نكرده است. آدم‌هايي كه تا اين حد آسيب‌هاي رواني از خودشان نشان مي‌دهند، لازم است قبل از اينكه مجرم شناخته شوند به عنوان بيمار مورد مطالعه قرار بگيرند. بسياري از اين افراد كساني هستند كه خودشان تاريخچه‌هاي تلخي از آزارديدگي دارند.
نمي‌دانيم پشت اين رفتار كه حتي تلاش نكرده‌اند ماشين را جايي رها كنند كه صداي كودك بتواند به گوش رهگذري برسد، چه گذشته‌اي قرار دارد. بايد تحقيق كنيم كه از كجا مي‌تواند چنين شكلي از قرباني گرفتن از انسان‌هاي بيگناه رخ دهد. اين مجرمين بايد تحليل روانشناختي شوند.
بعد از چنين اتفاقاتي است كه اين سوال پيش مي‌آيد كه هر كدام از ما مسووليت‌مان در قبال جامعه مان چيست؟ كجا مي‌توانيم به موقع حضور داشته باشيم كه بتوانيم پيشگيري كنيم از رشد چنين انسان‌هايي كه مرتكب چنين فجايعي مي‌شوند. بايد بپرسيم اين افراد كجا رشد مي‌كنند؟ كجا اينقدر آسيب رواني مي‌بينند كه مي‌توانند جرايمي در اين سطح را مرتكب شوند؟ سهم ما در وقوع فجايعي مثل فوت بنيتا چيست؟
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
همش تقصیر مسغولان و دولت است یکی ماشین و خانه کار با حقوق خیلی بالا که هیچ کاری هم نمیکنه و یکی شب و روز زحمت میکشه نمیتونه شکمش رو سیر کنه
سهم شما دولت مردا توی مرگ بنیتا بیشتره،چون با پول نفت مردم ،یه مشت دزد و گدا پرورش دادید
متاسفانه درسته پدر بنیتا نباید با سوییچ رو ماشین بچه رو تنها ول میکرداما این موضوع ذره ای از گناه اون دو جانی کم نمیکنه
و نشون میده امنیت هم در جامعه چقدر ظاهری و پوچه
درضمن تو این مسیر یه ادم نبود کمک کنه کسی ندید? فاصله تهران تا پاکدشت دوربین نبود? پلیس رد بزنه? من گیج شدم
پاسخ ها
از دوربینها بگذریم گفته شده ماشین مقابل مجتمع مسکونی پارک شده بوده واقعا مردم ندیدن اونهم 6 روز بی تفاوتی تاکجا
این دکترا همش گناهارو می اندازن به مردم وقتی وزیت یه دکتر روانشناس بیشتراز صد تومن باشه کی موتونه معالجه بشه اصلن تو زندانها روان شناس هست که با زندانیا حرفی بزنه گناه این فجایع گردن دولتهاس گرونی فقر فحشا بی بند وباری انتیجش همینه ...
جان من روانشناسی نمی خواهد این قبیل افرا را سریعا شناسایی و در وسط اقیانوس رها سازی شوند .
سلام
بخش اول مطلب کاملا تتلویی نوشته شده مقصرین حادثه درگذر از قاتلین ۱-مردم بی تفاوت و رنج دیگران ـمی بینیم که در ممالک پیشرفته در موقع بروز حوادث مشابه تمام رسانه ها و مردم یکپارچه بسیج شده وبه کمک حادثه دیده میروند که متاسفانه اگر اطلا ع موثری میشد ومردم اندکی مسئول هیچگاه به این شکل خاتمه نمیافت ۲-پلیس بی مسئولیت در صورتیکه تمامی امکانات بسیج میشد پیدا کردن ماشین در خیابان کار سختی به نظر نمیرسید ـ در تمام دنیا معمولا چنین حوادثی سبب باز نگری در برخی قوانین مقررات برای جلوگیری از تکرار حوادث میشود لیکن در کشور ما فقط سوگواری میماند و انتظار سوگ دیگر پس از آتنا نوبت بنیتا شد راستی نام فرزند شما چیست ؟
اگه جون مردم مهم بود این اتفاقهارا سری در تلویزیون اطلاع رسانی میکردن عوض اینکه هی تبلیغ پفک وچیپس کنید مردم زودتر جان ای بچه را نجات میدادن