دانشجوپزي در خوزستان!

زهرا چوپانكاره در روزنامه اعتماد نوشت: نيمه خرداد غبارآلودگي اهواز و گرماي خوزستان دست‌به‌دست هم دادند تا دختران دانشجوي كلافه از گرما از مسوولان خوابگاه و دانشگاه چمران توضيح بخواهند. آن زمان خودشان هم فكر نمي‌كردند كه اين‌بار برطرف نشدن مشكل هميشگي‌شان تبديل به خبري شود كه دست‌به دست در شبكه‌هاي اجتماعي و خبرگزاري‌ها و رسانه‌هاي مختلف بچرخد.

اعتراض اهالي خوابگاه حضرت معصومه دانشگاه چمران به اتاق‌هاي گرم و وسايل سرمايشي كهنه و بي‌رمق اين‌بار خودش را از دايره خبرهاي دانشگاهي و محلي بيرون كشيد و تبديل به سر خط خبرهاي ملي شد. «مديركل هواشناسي خوزستان از پيش‌بيني وقوع دماي ٤٩ درجه سانتي‌گراد و بيشتر طي روزهاي سه‌شنبه تا پنجشنبه هفته جاري خبر داد.»

سه‌‌شنبه هفته گذشته گرماي هواي خوزستان نشان از اين داشت كه خرداد ماه قرار است در نقش تابستان ظاهر شود. اين روزها همان روزهايي بود كه ساكنان خوابگاه حضرت معصومه كه پيش از اين تك تك يا در گروه‌هاي كوچك به گرماي اتاق‌هاي‌شان اعتراض كرده بودند، ديگر طاقت نياورند و روز سه‌شنبه همين طور كه از شدت گرما از اتاق‌هاي‌شان بيرون زده بودند، دست به اعتراضي هماهنگ‌نشده بزنند. روز چهارشنبه هوا باز هم گرم‌تر شد و اعتراض‌هاي روز قبل‌ هم با سروصداي بيشتري برگزار شد اما آنچه سبب شد ناگهان صداي اين اعتراض به صورت گسترده در شبكه‌هاي اجتماعي منتشر شود، فيلمي بود كه از سوي دانشجويان منتشر شد؛ فيلمي كه در آن نشان مي‌دادند كه مسوولان خوابگاه پيش از تاريك شدن هوا با بستن درهاي ورودي مانع از خروج دختران از خوابگاه شده‌اند تا دست به اعتراض بيرون از خوابگاه نزنند: «درهاي خوابگاه دخترانه دانشگاه چمران براي جلوگيري از تجمع دانشجوهايي كه به وضعيت رفاهي اعتراض دارن، قفل شدن.» با انتشار اين خبر در توييتر و حتي دست‌به دست شدن فيلم در اينستاگرام، كم‌كم هشتگ #دانشجوپزي خودش را در ميان باقي هشتگ‌ها در فضاي مجازي بالا كشيد.

كاربران با استفاده از اين اصطلاح شروع كردند به همدردي با دانشجويان اهواز كه در ماه رمضان و فصل امتحانات بايد با گرماي ٥٠ درجه‌اي اهواز دست‌وپنجه نرم مي‌كردند. برخي از كاربران اهوازي پيشنهاد دادند كه ميزبان بخشي از دانشجويان ساكن خوابگاه باشند. روز پنجشنبه بخش خبري ٢٠:٣٠ با غلامحسين خواجه، رييس دانشگاه شهيد چمران گفت‌وگويي انجام داد. در طي اين مصاحبه و بعدتر در اطلاعيه‌اي كه دانشگاه چمران منتشر كرد موضوع بستن در بلوك‌هاي خوابگاهي به روي دانشجويان تكذيب شد.

از آنجا به بعد بود كه اعتراض دانشجويان ديگر تنها در مورد گرما نبود، آنها مي‌خواستند كه تكذيبيه رييس دانشگاه را تكذيب كنند براي همين به نشانه اعتراض به راهكارهاي موقت براي رفع مشكلات رفاهي خود و حرف‌هاي خواجه، پنكه‌هايي كه از سوي دانشگاه به خوابگاه فرستاده شده بود را بيرون انداختند. زهرا يكي از ساكنان خوابگاه حضرت معصومه مي‌گويد كه مشكلي كه حالا به مدد توييتر سر از تيتر يك رسانه‌ها درآورد مشكلي قديمي است: «خوابگاه ١٢ تا بلوك دارد، دو تا از بلوك‌ها كه مخصوص دانشجويان ارشد و دكترا است كولر دارند و مشكلي ندارند. بقيه سيستم تهويه مطبوع دارند كه با دو برج خنك‌كننده كار مي‌كنند. اين سيستم به صورت كلي قديمي و فرسوده است و براي اينكه در گرماي هوا جوابگوي خنك كردن اتاق‌ها باشد قالب‌هاي بزرگ يخ در آنها مي‌ريزند اما وقتي دماي هوا در چند روز گذشته بالاتر رفت ديگر يخ هم فايده‌اي نداشت. همان شبي كه تجمع اعتراضي صورت گرفت هيات رييسه دانشگاه به خوابگاه آمدند، صحبت كردند پيشنهاد جابه‌جايي بخشي از جمعيت به خوابگاه ٢٢٠ نفره را دادند، كتابخانه مركزي و سوله ورزشي باز است تا بتوانيم براي درس خواندن و ماندن از آنجا استفاده كنيم اما در فصل امتحانات جابه‌جا شدن سخت است و از طرفي وقتي روزه هستيم ترجيح مي‌دهيم كه در اتاق‌مان باشيم.

موضوع اين است كه مثلا ساكنان اتاق‌هاي چهار نفره بابت هزينه خوابگاه هر ترم ٢٢٠ هزار تومان مي‌پردازند و انتظار هست كه امكانات رفاهي براي‌مان فراهم باشد.» او هم مثل باقي دانشجويان ساكن خوابگاه تاكيد دارد كه دغدغه تنها دغدغه‌اي رفاهي است، همه انجمن‌ها و نهادهاي دانشگاهي با هر سمت و سويي از آنها حمايت كرده‌اند و در مقابل آنها هم خوشحالند كه هم نيروهاي حراست خوابگاه حواس‌شان به آنها بوده و هم قرار نيست پاي كسي به كميته انضباطي باز شود. دغدغه تنها دغدغه گرما و شأن دانشجو است.

جاي خالي شوراي صنفي

پس از اينكه خبر اعتراضات صنفي دانشجويان سبب شد تا نگاه بسياري از كاربران شبكه‌هاي اجتماعي متوجه خوزستان شود، علاوه بر رييس دانشگاه و وزارت علوم كه تلاش كردند قول‌هايي براي بهبود شرايط بدهند، استاندار خوزستان هم وارد عمل شد: «اگر دانشجويان همكاري لازم را انجام دهند و از اقدامات انجام‌ شده براي اسكان آنها در خوابگاه‌هاي ديگر استقبال كنند، تمام امكانات استان را براي حل مشكلات آنها بسيج خواهم كرد.»

غلامرضا شريعتي به خبرگزاري ايسنا گفت كه براي حل مشكل گرماي خوابگاه دانشجويان مركزي را در منطقه برومي اهواز با همكاري شركت نفت آماده كرده‌ايم كه داراي ۱۵۰ اتاق و بسيار شيك، مجهز و استاندارد است و به دانشگاه اعلام كرديم تا در صورت نياز دانشجويان را به اين خوابگاه منتقل كنند. دانشجويان مي‌گويند خوابگاهي كه استاندار از آن صحبت مي‌كند ٣٠ كيلومتر با دانشگاه فاصله دارد. اما جداي از مساله انتقال دانشجويان، استاندار اعلام كرد كه به نظر مي‌رسد در مورد وضعيت سرمايشي خوابگاه كوتاهي‌هايي انجام شده است كه قرار است با آنها برخورد شود: «طبق صحبت‌هايي كه با رييس دانشگاه شهيد چمران اهواز انجام شده، گفته شد كه اعتبار لازم براي خريد چيلر نو و تعميرات چيلرها فراهم شده است اما مسوولان مربوطه در اين زمينه اقدامي انجام نداده‌اند.

در اين زمينه از رييس دانشگاه خواسته‌ام كه اگر واقعا چنين مساله‌اي صحت دارد، به طور جدي با كساني كه كوتاهي كرده‌اند، برخورد شود.» پس از دو روز كه خبر خوابگاه دانشگاه چمران هم به داغي هواي خوزستان شد، حالا دانشجويان مي‌گويند كه اوضاع به نسبت آرام شده است، آنها منتظر ورود رييس صندوق رفاه دانشجويان وزارت علوم هستند و با وعده‌هاي استاندار و مسوولان دانشگاه قرار است روزهاي باقيمانده را سركنند تا با پايان ترم تحصيلي و خالي شدن خوابگاه كار تعميرات اساسي آغاز شود.

«در سال‌هاي اخير هيچ خبري از دانشگاه چمران اين‌همه بازتاب پيدا نكرده بود، به نظرم خود بچه‌ها هم از اين همه توجهي كه به وضعيت‌شان شد غافلگير شدند.» آزيتا جلالي، دبيركل انجمن اسلامي دانشجويي دانشگاه چمران به «اعتماد» مي‌گويد كه خبري كه اين همه دامنه پيدا كرد در صورت وجود شوراهاي صنفي شايد اصلا ايجاد نمي‌شد: «از سال ٨٨ به بعد شوراي صنفي دانشگاه چمران هم مانند بسياري ديگر از تشكل‌ها منحل شد. از سال ٩٢ ما دنبال بازگشايي انجمن اسلامي بوديم و خيلي هم خوب موفق شديم كار را پيش ببريم و انجمن فعالي داريم اما هيچ‌كس به سراغ شوراي صنفي نرفت. شوراي صنفي است كه موارد رفاهي دانشجويان را هم پيگيري مي‌كند تا لازم نباشد دانشجويان تك‌تك و گروه‌گروه براي هر موضوعي اعتراض كنند، اگر اين شورا مشغول به كار بود كار به اينجا نمي‌رسيد اما متاسفانه از آنجايي كه هشت سال است چنين نهادي در دانشگاه نبوده، دانشجوياني كه از سال ٨٩ به بعد وارد دانشگاه شدند اصلا تصوري از شوراي صنفي و كاركردهاي آن ندارند.

آنقدر اين موضوع ناآشنا است كه در دو سال اخير خود دانشگاه مجوز براي فعاليت شوراي صنفي داده و اعلام كرده كه انتخابات برگزار مي‌كند اما حتي ميزان كانديداهاي داوطلب براي فعاليت صنفي به حد نصاب برگزاري انتخابات نرسيد.»در نبود شورايي براي پيگيري موضوعات صنفي دانشجويان، شبكه‌هاي اجتماعي و در صدر آنها توييتر بار رساندن صداي دانشجويان به گوش مسوولان بر دوش كشيد و آن را براي يكي دو روز تبديل به يك دغدغه ملي كرد. حالا با آرام‌تر شدن اوضاع دانشجويان منتظر مي‌مانند كه سيل تيترها و حمايت‌ها تبديل به عمل شود.