۴ نکته درباره انتخابات بریتانیا
هر طور حساب کنیم، انتخابات بریتانیا، انتخاباتی حیرت انگیز بود. نخست وزیر تحقیر شد، رهبر حزب کارگر فراتر از انتظار عمل کرد، دولت بریتانیا و خروج این کشور از اتحادیه اروپا در محاق فرو رفت.
۱- بازگشت دوران دو حزبی
مجموع آرای دو حزب اصلی (محافظه کار و کارگر) در انتخابات ۸۲.۷ درصد بوده است که این میزان در مقایسه با ۶۷.۳ درصد انتخابات دو سال گذشته بالاتر بوده است و همچنین بیشترین میزان از سال ۱۹۷۰ تاکنون است.
حزب محافظه کار با وجود این که تعدادی از کرسی هایش را از دست داد اما با کسب ۴۲.۳ درصد آرا بهترین نتیجه اش را از سال ۱۹۸۳ کسب کرد. حزب کارگر هم با کسب ۴۰.۴ درصد بهترین عملکردش در سطح ملی را از سال ۲۰۰۱ و دومین دوره نخست وزیری تونی بلر کسب کرد.
حزب استقلال بریتانیا فروپاشید. در انتخابات های اخیر این حزب ضد اروپا، آرای معترضین را کسب می کرد و در انتخابات ۲۰۱۵، آرای کسانی را که نگران مهاجرت و نفوذ بروکسل بودند را به دست آورد. این حزب در آن سال ۱۲.۷ درصد آرا را به دست آورد. اما در انتخابات امسال هیچ کرسی ای به دست نیاورد.
۲- شکست داده های سیاسی
افرادی که نظرسنجی ها را تنظیم می کنند نباید پیش بینی شان از انتخابات ۲۰۱۵ را که بدجوری غلط از آب در آمد را فراموش کنند. آنها در آن سال پیش بینی کرده بودند که رقابت، شانه به شانه خواهد بود، اما در عمل، حزب محافظه کار به راحتی پیروز شد و به عنوان بزرگترین حزب پارلمان، به تنهایی تشکیل دولت داد.
اکثر موسسات نظرسنجی در روزهای منتهی به انتخابات، پیش بینی پیروزی راحت حزب محافظه کار را کردند. اما نتیجه واقعی انتخابات نشان دهنده نزدیک تر بودن دو حزب بود. اما این فقط تنظیم کنندگان نظرسنجی نبودند که اشتباه کردند، بلکه هیچ کدام از اعضای محافظه کار و کارگر پارلمان که پولیتیکو با آنها در روزهای آخر تبلیغات انتخاباتی مصاحبه کرد، پیش بینی این نتایج را نداشتند.
جیم مسینا، کارشناس انتخابات که در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا به اوباما مشاوره می داد و در این انتخابات به تیم ترزا می (نخست وزیر محافظه کار) مشاوره می داد، نظرسنجی روز ۳۱ می موسسه یوگاو، که در آن پیش بینی عدم موفقیت حزب محافظه کار در به دست آوردن اکثریت پارلمان و تشکیل «پارلمان معلق» شده بود را «خنده دار» نامیده بود.
۳- انقلاب دموکراتیک برگزیت تمام نشده است
میزان مشارکت در انتخابات بریتانیا، ۶۸.۷ درصد بوده است که بیشترین میزان مشارکت از زمان پیروزی تونی بلر در سال ۱۹۹۷ است. به نظر می رسد بسیاری از افرادی که برای اولین بار در انتخابات رفراندوم باقی ماندن در اتحادیه اروپا رای دادند، در این انتخابات هم شرکت کردند.
میزان حمایت جوانان از جرمی کوربین، رهبر حزب کارگر بیشتر از حد طبیعی بوده است. تنها ۴۳ درصد از جوانان ۱۸ تا ۲۴ ساله در سال ۲۰۱۵ در انتخابات رای دادند. اما به نظر می رسد در این انتخابات حدود ۷۰ درصد آنها رای داده باشند. این در حالی است که افراد سالمند از خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا و حزب محافظه کار حمایت می کنند.
۴- سقوط چهره های بزرگ
در هر انتخاباتی فارغ از برندگان انتخابات، چهره های معروفی هم وجود دارند که شکست می خورند. انتخابات ۲۰۱۷ هم از این قاعده مستثنی نبود.
تعدادی از وزرای محافظه کار کرسی شان را به حزب کارگر باختند. بن گامر، وزیر دفتر کابینه، کرسی اش در ایپسویچ را به سندی مارتین از حزب کارگر واگذار کرد. نیکولا بلک وود، وزیر بهداشت، کرسی اش در غرب آکسفورد را به لیلا موران از حزب لیبرال دموکرات واگذار کرد. و نیک کلگ، رهبر سابق حزب لیبرال دموکرات هم کرسی اش در شفیلد هالم را به حزب کارگر واگذار کرد.
ارسال نظر