آب در هاون کوبیدن تروریست ها در ایران

غلامعلی دهقان؛ فعال سیاسی در روزنامه ایران نوشت: عملیات تروریستی داعشیان درتهران باعث غم واندوه وتأثرنه تنها درایران بلکه همدردی بخش قابل توجهی ازدیگرکشورها راهم باخود داشت. با این وجود باید گفت عملیات تروریستی در ایران حکم آب درهاون کوبیدن را دارد و راه به جایی نخواهد برد. در این باره نکات زیر قابل توجه است.

۱-تروریسم اوج به بن‌بست رسیدن یک تفکر و استیصال حامیان آن تفکراست. وگرنه زمانی که یک جریان فکری- سیاسی ریشه درجامعه داشته باشد هیچگاه دست به ارتکاب ترور کور و رویارویی با مردم نخواهد زد چراکه این فرآیند به‌دفع حداکثری این جریان درجامعه ازسوی توده مردم منجر می‌شود.

۲-جامعه ایرانی از دیرباز جامعه‌ای متکثر بوده و مردمش نشان داده‌اند با یکدیگر اهل مدارا و در پذیرش پیروان ادیان الهی دیگر تسامح بالایی دارند. درهمین راستا در قانون اساسی هم ادیان الهی به رسمیت شناخته شده و هم‌اکنون درمجلس شورای اسلامی نمایندگانی هم دارند.

۳-در ایران طی سالیان سال پیروان مذاهب اسلامی هم بایکدیگرسازگاری داشته و باحفظ شئونات خود روابط مسالمت آمیزخود را همچنان حفظ کرده‌اند. روابط دوستانه اهل تسنن با تشیع دراستان‌های مرزی گواه این موضوع است. درحقیقت میان هواداران اسلام محمدی هیچ اختلافی نیست و به تعبیری تسنن محمدی با تشیع علوی دو روی یک سکه هستند.

۴-در فرهنگ ایرانی همانقدر که سعدی منسوب به سنی‌گری عزیز و قابل احترام است فردوسی منسوب به شیعه بودن هم عزیز مورد تکریم همگان است.

۵-تروریسم از فردای پیروزی انقلاب بخت خود را درکشور آزمود اما همواره شکست خورد. درآغاز گروهک فرقان به میدان آمد اما پس از شهادت بزرگانی همچون مطهری و مفتح و قرنی و حاج مهدی عراقی و... به دام افتاد و ورافتاد. در دور بعد مدعیان خلق گروهک رجوی راه ترور را ادامه دادند اینان گرچه بهشتی و رجایی و دستغیب و صدوقی و باهنر را از انقلاب گرفتند اما فرجام‌شان فرار از کشور و درآغوش صدام بود و برای همیشه از چشم جامعه ایرانی افتادند. جامعه ایرانی تامدت‌ها پس از دهه ۶۰ از ترور دور بود ولی در دهه۸۰ دوباره شاهد ترورهای گروه ریگی و سپس ترور دانشمندان هسته‌ای بود که درنهایت این جریانات هم راه به جایی نبردند.

۶-و اینک درمیانه دهه ۹۰بار دیگر تروریسم کور به سراغ جامعه ایرانی آمد. ای کاش اینان ازگذشته عبرت می‌گرفتند و تاریخ را تکرار نمی‌کردند. اما معجون بی‌خردی و تعصب و تحجر فکری، مانع از دیدن حقیقت شده است تا داعش هم بخت خود بیازماید؛ بختی که پیشاپیش محکوم به شکست است.