وزیر راه: ۱۱ میلیون حاشیه نشین داریم
وزیر راه و شهرسازی گفت: در پایان کار احداث و بهسازی محلات، باید اثری را بیآفرینیم که نسبت به گذشته، ارزش معماری داشته باشد.
عباس آخوندی درباره وضعیت معماری در فرآیند شهرسازی و بهسازی محلات هدف گفت: به شدت نگران وضعیت معماری در کشور هستم؛ به نحوی که باید در پایان کار احداث و بهسازی محلات، اثری را بیافرینیم که ارزش معماری کاملا ملموسی نسبت به گذشته داشته باشد.
به گفته وزیر راه و شهرسازی، ارزش معماری تنها ساختمان نو نبوده و به تمام مجموعه فضاها و محیطی باز می‌گردد که باید از طریق آن، فضای مأنوس و دلنشینی برای ایرانیان ایجاد شود.
وی با تأکید براینکه باید حواسمان باشد تا پس از اجرای تصمیمات و پروژه‌ها، معماری بدتری نسبت به آنچه در گذشته بوده است، ایجاد نشود گفت: قطعا اگر می‌خواهیم معماری را مورد توجه قرار دهیم، نمی‌توانیم خط آسمان را نادیده بگیریم و یا یک طبقه به ساختمانی سه واحدی اضافه کرده و ارتفاع آن را افزایش دهیم، در این صورت، شاهد یک بی‌نظمی گسترده در معماری خواهیم بود که روش پسندیده‌ای محسوب نمی‌شود.
به گفته این مقام مسئول، پرداختن به تک‌بنا و یا واحدهای ساختمانی قطعا مهم است؛ ولی یادمان باشد که فضای عمومی را به آن تقدم داده و در آخر کار باید بافت محله را شکل دهیم.
وی تاکید کرد: بحث معماری هم از جهت ارزش‌های اسلامی و مذهبی (که حریم خانواده در آن رعایت شود) و همچنین از جهت مسائل فرهنگی و تمدنی ایرانی، دارای ارزش است که باید مورد توجه قرار گیرد.
نمی‌توان حاشیه نشینی را نادیده گرفت
عضو کابینه یازدهم در بخش دیگری از سخنان خود تأکید کرد: نکته مهم دیگر، مساله حاشیه‌نشینی بوده که علاوه بر قرارگیری در صدر مسائل، در دستور کار دولت نیز قرار گرفت؛ به نحوی که حاشیه‌نشینی از اواخر دهه ۴۰ در ایران شکل گرفته و بیش از ۵۰ سال است که در کشور به چشم می‌خورد؛ ولی با این وجود تا کنون در دستور کار اقدامات دولت قرار نگرفته و همواره به اشکال گوناگون به عنوان تلقی‌های منفی، از آن یاد شده است.
وزیر راه و شهرسازی با بیان این مطلب که قطعا پدیده حاشیه‌نشینی مساله‌ای مثبت و مبارک نیست گفت: این واقعیتی است که نمی‌توانیم ۱۱ میلیون جمعیت حاشیه‌نشین که برابر با ۲۰ درصد جمعیت شهری است را نادیده گرفته و یا آنها را امحاء و جابه‌جا کنیم.
آخوندی با اشاره به رقم ۱۱ میلیونی حاشیه‌نشینان در کشور خاطرنشان کرد: گاهی اوقات در برخی مسائل، کمیت نسبت به کیفیت غلبه پیدا کرده و معماری از خاطره‌ها می‌رود؛ به طور مثال در طرح مسکن مهر حدود ۱۰۰ هزار میلیارد تومان هزینه شد؛ ولی حتی یک اثر معماری قابل عرضه وجود نداشت.
عضو کابینه دولت تدبیر و امید با بیان این نکته که در پایان کار تصور ما از سکونتگاه‌ها باید یک سازمان اجتماعی باشد گفت: با توجه به این موضوع باید حواسمان باشد که در زمان ارائه راه‌حل به جای توجه صرف به واحد مسکونی باید محلات را طبقه‌بندی کرده و چگونگی زندگی اجتماعی در سطح محلات را فراهم کنیم.
آخوندی با تأکید براینکه اجرای خدمات زیربنایی، روبنایی و خدمات عمومی باید نسبت به واحد مسکونی در محلات ناکارآمد در اولویت هستند گفت: در غیر این صورت قطعا شاهد ناهنجاری‌های شدیدتری در شهرها خواهیم بود، چراکه بسیاری از شهرداری‌ها در مدت زمان گذسته با هدف بهسازی بافت‌های فرسوده یک طبقه به ساختمان‌ها اضافه می‌کردند، اقدامی که نه تنها باعث بازآفرینی این محلات نشد بلکه ریزدانگی، تراکم و عدم خدمات‌هی را نیز در این محلات تشدید کرد.
وزیر راه و شهرسازی در ادامه سخنان خود راهکار توجه به فضای عمومی در هر محله و منطقه را متفاوت دانست و گفت: در این راستا ما نیاز به راهکار عمومی نداشته و تنها سیاستی کلی مبنی بر اولویت فضای عمومی به واحد مسکونی در محلات هدف را باید مدنظر قرار دهیم.
نظر کاربران
براشون چه کار کردی ؟؟ فقط امار میدی و دیگر هیچ
انچه میتوان بعنوان یک اظهار نظرمطرح نمود – البته اگرسایت شما مانند اکثر سایت هائی که در چنین زمینه هائی فعالند ، دچار خود سانسوری ودرج انچه بنظرش مساعد نمینماید نباشد – باید گفت صحبت ها ی وزیر محترم در رابطه بامشکلات بخش شهری کشور در مقایسه با وزرای سابق ، بمراتب اگاهانه تر میباشد . بنظر میرسد ایشان نسبت به اموری که سرپرستی مینماید احساس مسئولیت میکنند . اما باهمه اینها هنگامیکه اغلب نظریات ایشان را مورد توجه قرار دهیم با برخی تناقض گوئی وهمچنین مشخص نبودن هدف ومنظور نهائیشان مواجه میشویم . درواقع در این بحث قصد انتقاد ندارم . بلکه قصدم توزیع دادن ودر واقع باز کردن برخی از جنبه ها مغفول مانده این مسائل است . بعنوان مثال ایشان میفرمایند : " . . . در حوزه شهرسازی نمی‌توانیم بگوییم که در این حوزه کاری انجام نگرفته است، . . " مشکل اینجاست انچه در این زمینه در این قریب پنجاه سال گذشته در زمینه شهرسازی انجام شده ، واقعا" نتیجه اش جز مزید برعلت بودن طرحها وبرنامه های کلیشه ای به اجرا در امده نبوده است ! حال پرسش اساسی این است چرا ،این الگوهای کلیشه ای قبل از انقلاب ، بدون یک نقد اساسی مرتبا" باز تولید شدند ؟ چرابه مزید برعلت بودن این الگوهای کلیشه ای عملا" کوچکترین توجه ای نشد ؟ ویا اینکه بعضادر این زمینه گفته شده طرحها وبرنامه ها خوب بودند . امادرست اجرانشده اند!!؟ یعنی بجای نقد اساسی از انچه مزید برعلت شده تمجید هم میکنیم !؟ ویا اینکه :" . . مساله ای که با توزیع نامناسب جمعیت در سرزمین، انباشت جمعیت در شهرهای بزرگ، حاشیه نشینی بسیار گسترده،عدم ضرورت بازآفرینی شهرها از درون و پوسیدگی آنها و رشد سریع شهرنشینی . . . ." پرسش مشخص این استکه : اصولا" توزیع نا مناسب جمعیت یعنی چه ؟ مگرما بعنوان یک جامعه پیرامونی وضعیت بخش شهریمان ، حالتی استثنائی دارد ؟ حال در کدام یک از این جوامع جمعیت توزیع مناسب داشته است؟ این بحث ها دنباله همان برداشت هائی استکه بفرض مهاجرت ها را ,,بی رویه,, میخواند . انهم بدون اینکه توجه نمایند: مگرمهاجرت رویه دارد که ما با نوع بی رویه ان مواجه هستیم ؟! روند استقرار جمعیت وفعالیت ها درهرجامعه ای تابع عملکرداقتصادی، اجتماعی وسیاسی ان است . تابع نحوه توسعه ومیزان توسعه و مرحله روند توسعه ان است . خوب اینکه بفرض همه درکلانشهرها جمع شده اند ، البته به باور تکنوکراتیک ودر اینجا باور تکنوکراسی وطنی ، حتما" نبود این یا ان طرح است ! مثلا" طرح امایش سرزمین . در صورتیکه واقعیت به هیچ وجه این چنین نیست . ومطمئن باشید این «واقعیت» برای چنین برداشتهائی تره هم خرد نمیکند ! مگرطرح امایش سرزمین قبل انقلاب انهم به الگوی ستیرانی اش شروع نشد . پس چرا زورقش به گل نشست ؟ لطفا" توجه بفرمائید : مادر مرحله گذر از توسعه نیافتگی همچون تمامی جوامع در حال توسعه با این مسائل مواجه ایم . چون بواقع کلیه این عدم تعادل ها ، در عمل بصورت « ذاتی » این مرحله ازتوسعه ماست . مرحله گذر از توسعه نیافتگی، مرحله انکشاف اقتصاد مبتنی بر بازار دریک وضعیت توسعه نیافته است . دراین مرحله نبایدمرتبا"عدم تعادل نبود این یا ان طرح کلیشه ای را پیش کشید . باید در پی راهکار وهدایت اگاهانه روند تحولات در جریان بود .
مگروزیر محترم مسکن اجتماعی را بعنوان راه حل بحران مسکن مطرح ننمودند . که امری بیار پسندیده بود. خوب چرا دستکم مبتنی برتجربیات کشورهائی در این زمینه موفق بودند . به تشریح نقش تاریخی مسکن اجتماعی پرداخته نشد ؟ بلکه ، گاه گفته شد مسکن اجتماعی بجای مسکن مهر ، گاه گفتند مسکن اجتماعی برای صاحب خانه کردن این یا ان لایه اجتماعی است . گاه انرا چاره بافت های فرسوده دانسته وبزعم خود بایک تیر دونشان را هدف گرفتندهم بافت فرسوده از فرسودی نجات خواهد یافت وهم لایه های کم دارامد خانه دار خواهند شد . خوب در کجا مسکن اجتماعی ، توجه بفرمائید مسکن « اجتماعی-سوسیال» چنین اهدافی داشته است ؟ مسکن اجتماعی که برای مالکیت هیچ لایه اجتماعی نیست .مسکنی است متعلق به جامعه و هدف عمده ان تنظیم بازار مسکن است . خوب تشکیلات شما باوضعیتی که بربخش مسکن ما حاکم است ، بفرض: حتی یکبار از لزوم «تنظیم بازار مسکن » سخن بمیان اورد ؟ باتشکرازحوصله وتوجه تان . این مسائل را طی مقالات متعددی در سایت «شهرسازی وتوسعه » مطرح نموده ایم از انتقاد متقابل صمیمانه سپاسگزار خواهیم بود .