روند التهاب و شور سیاسی و انتخاباتی ریاست جمهوری ایران، اگر با همین شتاب پیش برود، بی شک ما را با بی نظیر ترین فصل انتخاباتی ایران طی تقریبا ۳۸ سال گذشته روبرو می کند. این به غایت هیجان انگیزخواهد بود.
آفتاب یزد نوشت: روند التهاب و شور سیاسی و انتخاباتی ریاست جمهوری ایران، اگر با همین شتاب پیش برود، بی شک ما را با بی نظیر ترین فصل انتخاباتی ایران طی تقریبا ۳۸ سال گذشته روبرو می کند. این به غایت هیجان انگیزخواهد بود.گرچه کمتر از ۳ هفته به جمعه سرنوشت ساز و زمان برگزاری انتخابات باقی مانده، اما از هم اکنون صف بندیهای گروههای سیاسی، نهایی و تبعات آن به عمیقترین لایههای اجتماعی نفوذ کرده است.
درست یا غلط ، دقیق یا با اندکی ضریب خطا! دلیل اصلی این رویارویی جدی،بی نظیر و حساس، تمرکزی ست که مخالف و موافق روی شخص حسن روحانی کرده اند.مخالفان ماه هاست نه تنها فریاد می زنند، بلکه محور اقدامات و تلاش های سیستماتیک خود را روی این موضوع متمرکز کرده اند که "حسن روحانی اولین رئیس جمهور تک دوره ای ایران خواهد بود". چگونه آنها به چنین جمع بندی رسیدند از ابهاماتی است که صحت یا عدم آن به زودی روشن خواهد شد.
اما در نگاهی تحلیلی چنین موضع گیری زود هنگاهی در یک بی مبالاتی حیرت آور سیاسی ،عملا پروژه اصلی مخالفان علیه رئیس جمهور را لو و استراتژی آنها را آشکار ساخت. یک نیروی سیاسی چطور چنین خطایی کرده و استراتژی خود را لو می دهد!؟ از عجایب انتخاباتی این دوره است . شاید به دلیل نگرانی ازعملکرد و اضح و روشن روحانی که مخالفان تصور میکردند زمینه انتخاب مجدد او را را فراهم خواهد آورد ، زمینه بروز این خطای محاسباتی زود هنگام را فراهم آورد!، این را دقیقا نمی دانیم. اما به خودی خود و بی هیچ دردسری حسن روحانی را متوجه استراتژی راهبردی حریف کرد و او را آماده دفاع جانانه تری نسبت به ۴ سال پیش نمود.
اطلاع حسن روحانی از استراتژی راهبردی مخالفان که توسط خود آنان صورت گرفت،عملا تاثیر هرگونه تاکتیک درجنگ روانی و عملیاتی علیه او را خنثی و بی اثر کرد. البته مشکل اصلی تنها در محاسبات اشتباه و لو رفته مخالفان نیست. به باور من بخش زیادی از اشکالات و نواقص خروجی تحلیل ها از حسن روحانی وشرایط پیش و پس او، به عدم شناخت آنها از "متد فکری، نوع گفتار ، مدل رفتار وشیوه بروکراتیک روحانی برای اداره امور ویژه " مربوط می شود . حسن روحانی سیاستمداری کارکشته است که حداقل طی ۳ دهه گذشته در بالاترین و ارشد ترین سطوح تصمیم گیری و تصمیم سازی نظام حضور داشته . چنین حضوری به او این توانایی را داده که از زاویهای کاملا مشرف، به غایت واقع گرایانه، راهگشا و البته نواندیشانه به همه امور کشوربنگرد و دستی بالاتر در حل مسائل داشته باشد. چنین قابلیت هایی نه در ایران بلکه در هر جای جهان ،یک سیاستمدار را به پدیدهای برتر در هر گزینه وانتخابی مردمی تبدیل خواهد کرد. تا آنجا که به حسن روحانی نیز مربوط می شود همین ویژگی ها او را ۴ سال پیش به پدیده انتخاباتی تبدیل کرد و دلیلی هم ندارد تصور کنیم این مولفه ها امروز در نظر رای دهندگان ایرانی
تغییر کرده باشند.
گرچه چنین موضعی به آن معنا نیست که حسن روحانی ضعف ،ایراد و نمره غیر قابل قبولی در کارنامه کاری اش ندارد. اما واقعیتی که ظاهرا مخالفان به آن توجه ندارند این است که آنها "توان و قابلیت مقایسه و تطبیق ذهن رای دهندگان ایرانی میان آنچه بود و آنچه هست را دستکم گرفته اند".اگر به عملکرد حسن روحانی نقد و انتقادی وارد باشد - که حتما اینگونه است - اما اشکال محاسباتی این است که مخالفان او تصور می کنند وجود انتقاد و حتی شدت آن الزاما به معنای معطوف شدن رای و افکار عمومی به سوی آنان است!!. چگونه به چنین برداشتی رسیده اند!؟ نکته مبهمی است که خود باید به آن پاسخ دهند.
انتقاد به عملکرد حسن روحانی بدون توجه به دلایل و چرایی آنها که از دید رای دهندگان امر پنهانی نیست(همان ذهن تطبیق گرا) در انتخابات آتی شاید اثباتا او را با سطح متفاوت تری از آراء عمومی روبرو نکند ( که شرایط به وضوح نشان می دهد این اتفاق خواهد افتاد)اما حداقل و کف رای عمومی روحانی در مقایسه با آنچه که ۴ سال پیش مشاهد کردیم پایین تر نخواهد آمد. شکی نیست که بالا گرفتن تب انتخابات، شدت التهابات سیاسی و آغاز تبلیغات رسمی آن هم ۲۰ روز مانده به جمعه هیجان انگیز انتخاباتی، به رقبا و مخالفان روحانی فرصتی طولانی تر برای نقد تند او ،دولت و عملکردش فراهم آورد.
اما این معادلهای دو وجهی ست که آقای رئیس جمهور و تیم کارکشته انتخاباتی ونیز دولتمردانش را قادر ساخت با فرصتی بی نظیر و موقعیتی برتر به دفاع از عملکردخود بپردازند. عملکردی که افکار عمومی قبلا و در مقام مقایسه با گذشته، با همه انتقاداتی که به آن دارد، اثباتا در بارهاش قضاوت کرده است.
بی شک رویارویی نیروهای سیاسی جدی وچالش روبه تزاید دمکراتیکی دربطن جامعه را پیش رو داریم. شاید بیشتر به این دلیل که به نظر می رسد ماهیت سیاسی انتخابات ریاست جمهوری ایران آشکارا رویکردی ایدئولوژیک نیز به خود گرفته است. بی صبرانه روز های هیجان انگیزو شور آفرینی را پیش رو داریم.
پ
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر