«چپ مدرن» درعرصه سیاسی ایران

با این حال چرخش ها، ریزش ها و رویش هایی را می توان در جریان ها و گروه های سیاسی مشاهده کرد، از این رو بررسی آن ها می تواند چشم اندازی را ارائه کند.

این راهبردها به نوعی نشانگر نقشه راهی بود که چپ های سنتی در گذر به چپ مدرن طی کردند.

از این رو می توان گفت که چپ های مدرن به نوعی حامل ایده های طبقات متوسط همچون دانشجویان، اقشار مذهبی، بخش‌هایی از روحانیون و روشنفکران مذهبی هستند. سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی ایران، دفتر تحکیم وحدت و جبهه مشارکت را می توان از گروه های منتسب به جریان چپ مدرن دانست.

چپ مدرن در بعد سیاسی نیز به مشارکت سیاسی در غالب نهادهای مدنی و احزاب می نگرد و بیش از سایر طیف ها بر عنصر «جمهوریت» تاکید دارد. همچنین در زمینه سیاست خارجی مهمترین اصول آن ها اصل «تنش زدایی» است. از این رو «گفت و گوی تمدن ها» واژه ای بود که چپ های مدرن آن را در برابر «تعارض و برخورد تمدن های» «ساموئل هانتینگتون» نظریه پرداز آمریکایی به کار بردند.

نقطه کانونی گفتمان چپ مدرن، توسعه سیاسی بود که حول آن مفاهیمی همچون «جامعه مدنی»، «قانون»، «تسامح و تساهل» و «آزادی» شکل گرفته اند .

سال ۱۳۸۴جریان چپ مدرن با شکست در انتخابات قدرت را از دست داد اما پس از ۸ سال در سال ۱۳۹۲ از گفتمان اعتدال پشتیبانی کرد و گفتمان اعتدال دولت یازدهم را در دست گرفت. به نظر می رسد در انتخابات سال ۱۳۹۶ بار دیگر چپ مدرن به ادامه حمایت از نامزد گفتمان اعتدال بپردازد.