حرف‌های جنجالی سینماگر آلمانی درباره سینما
ورنر هرتسوک فیلمساز ۷۴ ساله آلمانی با حضور در نشست تخصصی که هفته گذشته در دانشکده هنر نیویورک برگزار شد، با صراحت از باورش نسبت به مفهوم سینمای مستقل گفت و آن را «افسانه» خواند.
وب سایت آی سینما: ورنر هرتسوک فیلمساز ۷۴ ساله آلمانی با حضور در نشست تخصصی که هفته گذشته در دانشکده هنر نیویورک برگزار شد، با صراحت از باورش نسبت به مفهوم سینمای مستقل گفت و آن را «افسانه» خواند. کارگردان، فیلمنامه‌نویس و مولف آلمانی در ادامه صحبت‌هایش یادآور شد از نظر او تنها تصاویری که افراد با دوربین‌های شخصی‌شان در دورهمی‌های خانوادگی و تعطیلات ضبط می‌کنند، فیلم مستقل محسوب می‌شوند.
هرتسوک در این‌باره توضیح داد: «باور ندارم سینمای مستقل وجود دارد. تمامش افسانه است. سینما همیشه به سیستم پخش، پول و فناوری وابسته است. تلاشم این است که متکی به خود باشم و این فرق بسیار بزرگی است.» این نشست که حدود دو ساعت به طول انجامید، درست دو روز پیش از اکران گسترده درام تاریخی «ملکه صحرا» (Queen of the Desert) در سینماهای امریکای شمالی برگزار شد.
ساخته بلند هرتسوک با بازی نیکول کیدمن در نقش گرترود بل روزنامه‌نگار و ماجراجوی بریتانیایی، نخستین‌بار در جشنواره فیلم برلین ۲۰۱۵ روی پرده رفت و با نقدهای شدیدا منفی روبه‌رو شد اما فیلمساز ۷۴ ساله می‌گوید مدت‌هاست که دیگر برای اظهارات منتقدان و نقدهای نوشته‌شده اهمیتی قایل نیست.
او در ادامه از چگونگی بقا در صنعت سینما، یافتن سرمایه برای ساخت فیلم‌هایش، دونالد ترامپ و سرنوشت امریکا گفت. گزیده‌ای از مهم‌ترین حرف‌های هرتسوک را می‌توانید در ادامه دنبال کنید.
درباره فیلمساز متکی به خود
«متکی به خود بودن در مقام یک فیلمساز به این معناست که من با بودجه شخصی خودم کار می‌کنم ... من یک بندی در تمام قراردادهایم دارم که به من اجازه می‌دهد روی جریان نقدی پول سرمایه‌گذاری کنم. تک تک روزها، من با یک حسابدار و مجری طرحم برای برآورد هزینه‌ها وقت می‌گذارم، چون این دقیقا همان جایی است که متوجه می‌شوید کجای کار می‌لنگد.»
درباره بقا در صنعت سینما
«از لحاظ آماری، در صنعت سینما، عمر شما به طور معمول ۱۴، ۱۵ یا شاید هم ۱۶ سال خواهد بود و بعد قدرتمندترین قدرتمندان هم به زانو در می‌آیند، نمونه بارزش هم اورسن ولز است ... از نظر من این مرد واقعا تحسین‌برانگیز است چون از چنان نیروی باورنکردنی و طبیعت قدرتمندی برخوردار بود و با این حال، صنعت سینما او را در عرض ۱۲ یا ۱۵ سال از پا درآورد ... می‌دانم خیلی از شما دانشجوی سینما هستید. باید نگاه‌تان فراتر از اولین فیلمی باشد که دارید می‌سازید. باید به دنبال بقای بلند مدت باشید. باید چه کارهایی انجام دهید؟ چطور از عهده بیان صریح دیدگاه‌تان بر بیایید و همین مسیر را ادامه دهید؟ چطور هویت خودتان را بیان کنید؟ چطور به بیانی شخصی دست یابید؟ همه اینها کارهایی است که باید همواره در بلند مدت انجام دهید.»
درباره این‌که خودش را فیلمسازی «عجیب و غریب» می‌داند یا نه
«نه. بقیه دنیا عجیب و غریب هستند.»
درباره تامین سرمایه فیلم‌هایش
«تک تک فیلم‌هایی که تا امروز ساخته‌ام همیشه با چالش دشوار یافتن سرمایه‌گذار دست به گریبان بوده. معمولا این روند ملغمه‌ای است از فراهم آوردن مقدمات پیش‌فروش یا مشارکت تلویزیونی یا تضمین گرفتن از شرکت پخش. گاهی اوقات، تقریبا هیچ پولی در بساط وجود نداشته و من مجبور بودم به هر ترتیب، فیلم را مقابل دوربین ببرم چون وقتی پروژه پر و پیمانی در اختیار داشته باشید که بشود رویش حساب کرد، عاقبت پول خودش به دنبال‌تان می‌‌آید.»
درباره نقدهای منفی
«آگیره، خشم پروردگار» با نقدهای بسیار منفی در آلمان روبه‌رو شد. یک‌جورهایی انگار بدترین فیلم سال بود ... می‌دانستم از هجمه نقدها جان سالم به در می‌برم و به لحاظ فیزیکی هم از دست منتقدان جان سالم به در خواهم برد که حقیقتا همین‌طور هم شد. هیچ کدام‌شان دیگر زنده نیستند. از گفتنش خوشحال نمی‌شوم اما علم به این موضوع، احساس رضایتی با خودش به همراه دارد. (پشت هر اثر) بینشی وجود دارد که نقد منفی هیچ‌گاه قادر به حذفش نخواهد بود. اغلب اوقات، جو شدیدا ناخوشایندی حاکم است ... و نقدهایی که (درباره «ملکه صحرا») نوشته شده‌اند به قدر کافی بد بوده‌اند، در نتیجه جان سالم به در خواهم برد. چنین اتفاقی طبیعی است و باید به قدر کافی استقامت داشته باشید تا بتوانید از این مرحله جان به در ببرید و هر طور شده، حرکت کنید و راه‌تان را رو به جلو باز کنید.»
درباره دونالد ترامپ
«امریکا همچنان از نظام دموکراتیک برخوردار است و چه از دولت یا رییس جمهور فعلی خوش‌تان بیاید یا نه، امریکا قابلیتی خارق‌العاده در احیا و بازسازی خودش، درس گرفتن از تاریخ و از پا نیفتادن دارد. امریکا کشور جوانی است و آن‌طور که شما گفتید من چیزی به نام «فاشیسم» در این کشور نمی‌بینم. به نظرم چنین چیزی بسیار بعید و دور از ذهن است ... من در کشورهایی بوده‌ام که به معنای واقعی حکومت‌های پلیسی بر مسند کار بوده‌اند، مثل افریقا یا بعضی از دیکتاتوری‌های حاکم بر امریکای جنوبی ... در مقام فیلمساز - اگر اصلا فیلمساز باشید - بر سر مواضع‌تان می‌ایستید و فیلم‌های درست و بجا می‌سازید ... شما جوانید. می‌توانید تغییر ایجاد کنید. بهتر است زمین خودتان را شخم بزنید، اما طوری جوگیر نشوید که انگار این کشتی را باید پیشاپیش غرق شده دانست. امریکا تایتانیک نیست.»
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر