مُسکن های موجود دوای درد جامعه نیست!
سپرده گذاری ها باید سمت و سوی مردمی داشته باشد و هر حکومتی باید نسبت به سپرده گذاریهایش برای روز مبادا اقدام و عمل شایسته انجام دهد.
جامعه امروز ایران، به مانند روزها، ماه ها و سال های گذشته نیست! بیشتر قشر نوجوان و جوان جامعه امروز ، متصلین به ادبیات دهکده جهانی شدهاند که از آن باید به عنوان رویشهای جدید نام برد، رویش هایی که همانند جریان آب ، مکان و زمان را خیس کرده اند و این خیسی یا رطوبت تبدیل به یک تب اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و ...شده است که مسکن های موجود به دلیل تاریخ مصرف گذشتگی، دوای درد نیست!
هنوز برخی، ادبیات سیاست و قدرت را به مانند گذشته معنی و تفسیر می کنند که متاسفانه آن تفسیر با معنی و مفهومی که در واقعیت های جامعه امروز می بینیم، منافات دارد.
در این بین سوالی پیش آمده است که پس از انقلاب اسلامی ، قدرت و جریان های وابسته به قدرت، چه پس اندازهایی را برای قشر نوجوان و جوان امروزی به انجام رسانیده اند؟! و اگر پس اندازی موجود است پس چرا بیشتر قشر نوجوان و جوان جامعه، رغبتی به استفاده از این پس اندازها و سپرده گذاری ها ندارند؟!
برای مثال انتخابات ریاست جمهوری و شوراها در پیش است و آنچه که باید محور و متن بحثها باشد ، برنامه محوری و عمل به قوانین بی تفسیر است ولي متاسفانه آنچه خریدنی و مایه انبساط خاطر جامعه شده است تابو شکنی ها و پرداختن به التزامها و عدم التزامهاست و به عبارتی، گفتمان غالب جامعه شهری این نکته است که صلاحیت ها و عدم صلاحیت ها چگونه خواهد شد!
متاسفانه کاری کرده اند که حاشیه بر متن غالب شده است و در کنار همین حواشی، انواع و اقسام بازی های سیاسی صورت می پذیرد. بازی هایی که مردم، بازیگر آن نیستند و فقط به عنوان تماشاچی به دنبال اعلام نتایج می نشینند تا برخی هورا كشيده و برخی دیگر در همان فضای اعتراض باقی بمانند. باید پذیرفت که پس اندازها با واقعیت های رایج امروز ، همخوانی ندارد و این عدم همخوانی ، بخشی از جامعه را به فضای بی تفاوتی کشانده است!
انواع و اقسام واژگانی چون صداقت ها، تناقض ها، قانون ها و بی قانونی ها و ...از برابر دیدگان ملت عبور کرده است که در پاره ای از مواقع، فرق بین دوغ و دوشاب قابل تشخیص نیست!
به فوریت یک مثال، مثال نقض آن نیز آورده می شود؛ به فوریت یک مرّ قانون، تفسیرهای منحصر به فرد آن نیز آورده میشود و آنچه که در این حواشی ، مغفول مانده است طرح و برنامهای مدون بر اساس یک روش واقعیت انگارانه برای برونرفت از مشکلات عدیده جامعه امروز است.در آخر بگوییم که هنوز اندرخم کوچه ای هستیم که نمی دانیم روحانی تایید می شود یا خیر؟! رئیسی را برای چه آوردهاند؟! احمدی نژاد چه نقشه هایی در سر دارد؟! و باقی کاندیداها چه پوششی دارند؟! و چراهایی که لم یزرع است اما همیشه در اذهان جامعه رژه می روند و پاسخ هایی که وجود دارد اما یافت نمیشوند و مردمی که سرانجام باید بیاموزند و بپذیرند که از ماست که بر ماست!
ارسال نظر