آیا راهبردهای «پارک» او را از قدرت به زیر کشید؟

برکناری «پارک گئون هی» رئیس جمهوری کره جنوبی از قدرت را در شرایطی که دوره ریاست جمهوری وی هنوز به پایان نرسیده بود، باید نقطه عطفی در تحولات سیاسی این کشور و همچنین منطقه آسیای شمال شرقی دانست.

خبرگزاری ایرنا: برکناری «پارک گئون هی» رئیس جمهوری کره جنوبی از قدرت را در شرایطی که دوره ریاست جمهوری وی هنوز به پایان نرسیده بود، باید نقطه عطفی در تحولات سیاسی این کشور و همچنین منطقه آسیای شمال شرقی دانست.

ماجرای برکناری رئیس جمهوری کره جنوبی از آنجا رقم خورد که زنی به نام «چوی سون سیل» دوست نزدیکش به دلیل ارتباط با وی به نهاد ریاست جمهوری رفت و آمد می کرد و از همین طریق به مدارک محرمانه دست یافت و اینکه به واسطه همین دوستی نقل و انتقالات مالی بزرگی انجام داد که قانونی نبوده است.

در ارتباط با این موضوع مطالب بسیاری گفته و نوشته شده است و اینکه البته ۳۰ نفر از نزدیکان رئیس جمهوری و برخی رئیسان شرکت های بزرگ از جمله سامسونگ مورد بازجویی قرار گرفته اند.

افزون بر اینها نباید فراموش کرد که دادگاه قانون اساسی کره جنوبی با رای هشت قاضی خود در روز جمعه (دیروز) مبنی بر اینکه استیضاح سال گذشته پارلمان مورد تایید است در واقع مصونیت قضایی رئیس جمهور را نیز از وی سلب کرد و حالا او به ۱۰ جرم مختلف از جمله موارد فوق بازجویی خواهد شد.

زنی هم که یکی از اصلی ترین عوامل به دام افتادن و نهایتا برکناری خانم «پارک» شد در بازداشت بسر می برد و روز گذشته در بیانیه ای از وی عذرخواهی کرد.

کره جنوبی از زمانی که «پارک گئون هی» قدرت را در سال ۲۰۱۳ رسما در این کشور در اختیار گرفت، راهبرد بسیار سرسختانه ای را علیه کره شمالی بنیان نهاد و یکی از مسایلی که باعث جدایی دولت او از مردم و چالش امنیتی شد، همین موضوع بود.

اگرچه رسانه های کره ای و دولتمردان این کشور بارها کوشیدند که فقط مسایل داخلی را عامل برکناری رئیس جمهوری اعلام کنند اما اینکه درصد امنیت برای کره ای ها در زمان «پارک» به شدت کاهش یافته است، موضوع قابل اغماضی نیست.

کره جنوبی در دوره ریاست جمهوری «پارک گئون هی» شاهد بیشترین موشک پرانی های بالستیک و آزمایش های اتمی کره شمالی بود و بیشترین پرتاب ها و آزمایش ها در این زمان صورت گرفته است و تقریبا ۳۰ فروند موشک بالستیک را کره شمالی در همین یک سال و اندی گذشته پرتاب کرده است.

این نشان می دهد که هر چقدر زمان بیشتر به جلو رفته روابط دو کره سردتر و امنیت منطقه ای و کره جنوبی نیز کمتر شده است.

عوامل دیگری که ممکن است در به زیر کشیدن «پارک» از قدرت دخیل بوده باشد، راهبرد او در تقویت اتحاد نظامی با آمریکا است. در واقع هر چقدر رزمایش های مشترک سالانه آمریکا و کره جنوبی شدت گرفت و اتحاد آنها قویتر شد و آمریکایی ها بیشتر در این کشور و شبه جزیره کره نفوذ نظامی کردند، شرایط برای کره ای ها و دولت بدتر شد.

این روند فزاینده اتحاد نظامی موجب شد تا از یک سو کره شمالی بیشتر احساس ناامنی کند و به طرف آزمایش های موشکی و هسته ای بیشتر برود و از سوی دیگر همین آزمایش ها برای مردم همسایه جنوبی ایجاد نوعی ناامنی تلقی شده است.

روز سوم دسامبر سال قبل ۲ میلیون و ۳۰۰ هزار نفر در خیابان های پایتخت کره جنوبی پس از بروز این اتفاقات داخلی و خارجی بود که با فریادهای بلند خود و سپس با روشن کردن صدها هزار شمع خواستار ترک رئیس جمهوری از اقامتگاهش در «کاخ آبی» و حتی محاکمه وی شدند.

کره جنوبی در دوره خانم «پارک» یکی از بدترین اشکال سیاست خارجی را در ارتباط با کره شمالی و چین به نمایش گذاشت و آخرین پرده این نمایشنامه که پایان خوبی برای وی نداشت موافقت برای استقرار سامانه موشکی آمریکایی «تاد» در کره جنوبی بود.

همین تصمیم باعث شد تا به رغم مخالفت های مردم، روابط کره جنوبی با چین به شدت تیره شود، روسیه به صف مخالفان کره ملحق گردد و کره شمالی هم تهدیدهای خود را مبنی بر حمله به این کشور افزایش دهد.

راهبردهای «پارک گئون هی» برای کره ای ها امنیت به ارمغان نیاورد و بر اساس آنچه احزاب مخالفی چون «مینجو» و «لیبرال دمکرات» می گویند کره جنوبی بیش از هر زمانی ناامن شده است و وضعیت شبه جزیره کره از هر دوره ای بغرنج تر به نظر می رسد.

با توجه به موارد مطرح شده ممکن است تحولات در این کشور سیر دیگری به خود بگیرد.

دست و پا زدن های آمریکا در منطقه و دولت فعلی در کره جنوبی به ریاست «هوانگ کیو آهین» (نخست وزیر) مبنی بر اینکه تاد باید در کره جنوبی مستقر شود، ممکن است بعدها بار دیگر شرایط دولت این کشور را دچار مشکلات جدی کند.

مخالفان در کره جنوبی از هم اکنون می گویند که در موضوع تاد باید دولت بعدی تصمیم گیرنده باشد و این در حالیست که مخالفت های مردمی با تاد رو به افزایش است. اعتراضات مردم و مخالفت های چین و روسیه از سوی دیگر شرایطی سخت برای کره جنوبی فراهم آورده است و حالا پنتاگون اصرار زیادی دارد که برای استقرار کامل تاد باید جنبید.

در این شرایط، روی کار آمدن نامزدهایی از حزب مخالف و قدرت گرفتن آنها در پارلمان بخصوص کسانی که دیدگاه های خیلی موافقی با آمریکا ندارند و همزمان نمی خواهند روابط کشورشان با چین تیره شود، می تواند شکل راهبردی و سیاستی کره جنوبی را برای آینده تغییر دهد.

اگرچه روابط کره جنوبی با آمریکا نهادینه شده است و دو کشور تاریخ طولانی از مناسبات نظامی دارند اما امروز مردم این کشور به این نتیجه رسیده اند که چنین راهبردهای نظامی و دور شدن این کشور از چین، کره شمالی و روسیه برایش امنیت به ارمغان نمی آورد و به همین سبب انتظارات زیادی از دولت آینده وجود دارد که احتمالا نامزدی از احزاب مخالف عهده دار ریاست آن خواهد بود.

دولت سئول در هر صورت مجبور خواهد شد تا سیاست های خود را در زمینه داخلی و خارجی تغییر دهد و دولت آینده ناگزیر باید به دنبال راهبردهایی برود که مردم کره جنوبی نیز با آن موافقت و همراهی داشته باشند زیرا آنان نشان داده اند که در بزنگاه های تاریخی و در اوج شرایط بحرانی با حضور گسترده خود می توانند تحولات جدی برای دولت کره و آینده کشورشان رقم بزنند.