انتقادهای تند سرمایه‌گذار سه فیلم سینمایی

وب سایت آی سینما: روزبه حسینی کارگر که سه فیلم «ماحی» به کارگردانی داوود خیام، «ربوده شده» بیژن میرباقری و «جاودانگی» ساخته مهدی قادری فرد به سرمایه گذاری او امسال به اکران درآمد، در گفت‌وگو با ما روایت عجیبی از پشت صحنه قرارداد نمایش فیلم‌ سینمایی «ماحی» مطرح می‌کند. او که از مدیران حوزه هنری و سازمان سینمایی گله‌مند است، علی سرتیپی مدیرعامل «فیلمیران» را یک بیزینسمن حرفه‌ای می‌داند.

روزبه حسینی کارگر درباره شرایط سرمایه گذاری در فیلم های سینمای ایران به ما می گوید: «با توجه به شرایط، تا حدودی ریسک پذیری در سینمای ایران زیاد شده است. چون امروز بسیاری از عوامل در سینمای ایران دست به دست هم می دهند، تا فیلم شما نتواند به موفقیت برسد. به طور مثال امروز من برای فیلم سینمایی «ماحی» بیش از یک میلیارد تومان هزینه کردم و این فیلم را ظرف مدت یک و سال و نیم ساختیم و به وزارت ارشاد تحویل دادیم و بعد از ممیزی های بسیار زیاد مجوز نمایش آن را دریافت کردیم. اما حوزه هنری به راحتی زحمات ما را نادیده گرفت و مدیران از موضع قدرت به ما اعلام کردند که این فیلم را در سینماهای وابسته به خود، اکران نخواهیم کرد و به راحتی قانون را زیر پا گذاشتند. من واقعا برای مسئولین وزارت ارشاد و سازمان سینمایی از جمله آقایان ایل بیگی، ایوبی و وزیر ارشاد متاسفم که هیچ واکنشی به این موضوع نه تنها برای فیلم «ماحی» بلکه به هیچ فیلم تحریمی دیگر نشان ندادند و از بخش خصوصی حمایت نکردند و به حمایت از رانتخواران و نور چشمی ها پرداختند.»

این سرمایه گذار در ادامه انتقادات تندتری از حوزه هنری می کند و می گوید :«من می خواهم این سوال را بپرسم که حوزه هنری با این بودجه گزافی که دریافت می کند، تا کنون چه قدمی برای اعتلای سینمای ایران برداشته است؟ این ارگان امسال چند فیلم سینمایی تولید کرده است؟ من که در بخش خصوصی کار می کنم، امسال در ۳ فیلم سینمایی سرمایه گذاری کردم، اما آنها بعد از سال ها انفعال امسال تنها یک فیلم سینمایی ساختند! رانت و رانتخوار از کجا به وجود می آید؟ وقتی روابط بر ضوابط حکمفرما شود رانت به وجود می آید! آقای حمزه زاده در جلسه ای بدون ذکرعلتی رسما به ما می گویند من نمی خواهم «ماحی» را در سینماهایم اکران کنم. آخر مگر حوزه هنری ملک پدری آنهاست که هرکاری می خواهند بکنند؟! بودجه این ارگان از بیت المال است که دولت به نمایندگی ملت به امانت در اختیار آنها قرار گذاشته است! ولی آنها عملا به امانت خیانت می کنند!

این ها اگر مرد هستند به ما اصلاحیه بدهند و بگویند که اگراین ها را در فیلم اعمال کنید، ما آن‌ها را در سینماهای وابسته به خود اکران می کنیم! من سوال دارم مگه وزارت ارشاد متولی فرهنگ و هنر نیست؟ مگه وزارت ارشاد تنها ارگان رسمی و قانونی در کشوربرای هنر سینما و فرهنگ نیست ؟ اگر جواب بله است پس چرا هر سازمان و نهادی به خود اجازه می‌دهد به مجوزهای ارشاد بی اعتنا باشد و برای خود ممیزی کند حوزه هنری به چه جرات مجوزهای قانونی ارشاد را نادیده می‌گیرد؟ اگر وزارت ارشاد برای دوستان و حرفایی که می‌زند بار مالی و قانونی بگذارد و آن وقت فیلم‌های مجوزدار را اکران نکردند، بیایند و به ما غرامت پرداخت کنند! وقتی پای پول و مسائل مالی مطرح شود، به جرات می توانم بگویم که آنها تمامی فیلم های سینمایی را اکران خواهند کرد! مدیران سینمایی و حوزه امروز نه تنها روی حرفی که می زنند، نمی ایستند، بلکه امضای خود را هم قبول ندارند و خود را تنها برنده و صاحب سینما می‌دانند و به هیچ کسی هم پاسخگو نیستند!»

سرمایه گذار «ربوده شده» ادامه می دهد: «من واقعا می خواهم از آقای سرتیپی و نوروز بیگی تشکر کنم! اصلا چه کسی گفته است که سرتیپی مافیای سینمای ایران است؟! ایشان برای فیلم «ماحی» کمک بسیار زیادی به ما کردند. آقای سرتیپی بیزینسمن حرفه‌ای است زمانی که همه فیلمسازان فیلم های خود را به «فیلمیران» می‌دهند خوب این طبیعی هستش که اقای سرتیپی بهترین‌ها را انتخاب کنند و آثاری که فکر می کند با استقبال مخاطبان مواجه می شود را پخش می‌کند! اگر این کار یعنی رانت و مافیا، بله حرف دوستان درست است اقای سرتیپی رییس کل مافیای سینما هستند! ما امروز در سینمای ایران مشکل پخش داریم، اما موسسه ایشان به خوبی از پس انجام کارهای پخش فیلم بر می آید و همه هم دوست دارند که پخش کننده فیلم هایشان «فیلمیران» باشد!»

حسینی کارگر همچنین روایت عجیبی از جلسات شورای صنفی نمایش مطرح می کند و می گوید: «در حوزه نظارت و شورای صنفی نمایش، آقایان هیچ کاری برای ما نکردند؟! حتی آقای غلامرضا موسوی باعث شدند که من به دلیل عدم آگاهی سرگروه فیلمم را عوض کنم! ایشان یکی از بزگان سینما هستند، اما به من گفتند که «خوب، بد، جلف» از اکران انصراف داده است و تا مرداد سال آینده اکران نخواهد شد و به همین دلیل من قبول کردم که فیلم «ماحی» را اکران کنم! من اگر می دانستم که «خوب، بد، جلف» اکران خواهد شد که فیلم خودم را در این زمان اکران نمی کردم! ایشان که خود پرچم دار مبارزه با پول شویی در همه نهادها و بخش‌های خصوصی هستند پس چطور از بخش خصوصی و یک سرمایه گذار که با سرمایه صد در صد شخصی وارد سینما میشود حمایت نمی‌کنند؟

سرمایه گذار « جاودانگی» همچنین از برخی کارگردانان فیلم اولی هم انتقاد می کند: «در پنج سال گذشته کدام یک از تهیه کنندگان صد در صد از جیب خود سرمایه یک فیلم را تامین کردند؟ من قاطعانه می گویم که این عدد چیزی نزدیک به هیچ است! پس زمانی هم که کسی پیدا می‌شود و به فیلمسازان جوان میدان می‌دهد باید قدر شناس باشند و از موقعیت استفاده کنند. من واقعا رفتار برخی از کارگردانان قدیمی را ستایش می کنم که به قول معروف همچنان با معرفت هستند! متاسفانه برخی از این کارگردانانی که اخیرا وارد دنیا سینما شدند، فکر می کنند از دماغ فیل افتاده‌اند و در دنیا یک کارگردان بیشتر از آنها وجود ندارد. آنها با کلی وعده و وعید و چاخان، سرمایه گذار می آورند، بعد که کارشان تمام می‌شوند، می روند سر زندگی خودشان و اصلا به قول و قرارها و تعهدی که به تهیه کننده و سرمایه گذار داده بودند، توجهی نمی‌کنند!»

این سرمایه گذار در ادامه گلایه‌های خود گریزی هم به جشنواره سی و چهارم می‌زند و با انتقاد از محمد حیدری دبیر جشنواره فجر می‌گوید:« متاسفانه در جشنواره امسال و سال گذشته، محمد حیدری دبیر جشنواره بارها می گفت من از آرای داوران صیانت می‌کنم. اما سال گذشت فیلم «ماحی» با این‌که امضای اعضای هیات انتخاب را برای ورود به جشنواره را داشت، از حضورش جلوگیری شد. آقای حیدری خود به امضا و قولی که به سینماگران داده پایبند نیست، آن وقت چگونه می‌گویند من از آرای داوران صیانت می‌کنم! »

در ادامه از این سرمایه گذار پرسیدم که برای سه فیلم «ربوده شده»، «ماحی» و «جاودانگی» به چه اندازه هزینه کرده و چقدر بازگشت مالی داشته است؟ که او پاسخ داد: «من برای این سه فیلم ۲میلیارد تومان هزینه کردم، اما هیچ بازگشتی نداشتم! فیلم «جاودانگی» که هم اکنون در گروه هنر و تجربه به نمایش در می آید و این گروه فروش مدونی را اعلام نمی‌کند. «ماحی» هم که دیگر اوضاع و احوالش را بازگو کردم، اما می‌ماند «ربوده شده»! در این فیلم ما از آواز اشخاصی استفاده کردیم که مجوزهای لازم راداشته و دارند، اما در زمان اکران ما باز هم به مشکل خوردیم صدا سیما به شکلی ما را ممیزی کرد، وزارت ارشاد هم به شکلی دیگر! که در نهایت ما مجبور شدیم سکانس‌های آواز را از فیلم در آوریم! من با خود می‌گویم که چگونه با فیلم ما به دلیل این‌ آوازها برخورد شد، اما برای فیلم «سلام بمبئی» هیچ مشکلی به وجود نمی‌آید. ای کاش ما هم از این پشتوانه‌ها در سینمای ایران داشتیم.»

روزبه حسینی کارگر در پایان با تاکید بر اینکه هدف او سرمایه گذاری بلند مدت در سینما است، م‌گوید :« به نظر من سینما گنجایش زیادی برای درآمد زایی و اشتغال زایی در جامعه دارد، ولی مدیران باید بدانند که سرمایه را در کجاها خرج کنند. من نه آقازاده‌ام و نه به جایی وصل هستم. برای پولشویی هم وارد سینما نشدم، صد در صد سرمایه من از بخش خصوصی است و تمام آبا و اجداد من هم یک کار دولتی انجام ندادند! بودجه سازمان سینمایی نباید دست نور چشمی‌های بنیاد فارابی باشد! این بودجه ها باید در اختیار بخش خصوصی قرار گیرد. همانطور که وزیر اقتصاد و دارایی گفتند بخش دولتی یعنی رانت، یعنی سفرهای دولتی، یعنی کارمندان بیش از حد، یعنی هدر دادن سرمایه و بودجه! این بخش خصوصی هست که با فکر و جهت رسیدن به سود خلاقیت به خرج می‌دهد و سعی می‌کند بهربرداری و راندمان مثبت داشته باشد. من به شخصه حاضرم اگر امکانات داده شود بهترین سینماها و بهترین راندمان را برای سرمایه گذاری در سینما و فیلم سازی انجام دهم و برای این کار ضمانت اجرایی هم بدهم! من قاطعانه می‌گویم که بخش خصوصی بسیار کارآمد تر از حوزه هنری است که میلیاردها تومان بودجه می‌گیرد و آن را تنها به خودی‌ها اختصاص می‌دهد.»