پلاسکویی‌ها وآنچه می‌توانستند و نخواستند!
طی بیست و چند روز گذشته همه از آنچه بر پلاسکونشینان گذشت صحبت کرده‌اند و طی این روزهای سخت همه مسئولان دولتی و خصوصی به دنبال رضایت سرقفلی‌داران این ساختمان بلند تجاری بوده اند تا هر چه زودتر کاسبی‌شان را شروع کنند، اما پلاسکونشینان می توانستند برای ساختمانی که چندین بار اخطار و هشدار دریافت کرده بود، حداقل به فکر بیمه باشند؛ آن هم بیمه واحدهایی که بیش از دو سوم ارزشش برای خودشان بود.
خبرگزاری ایسنا: طی بیست و چند روز گذشته همه از آنچه بر پلاسکونشینان گذشت صحبت کرده‌اند و طی این روزهای سخت همه مسئولان دولتی و خصوصی به دنبال رضایت سرقفلی‌داران این ساختمان بلند تجاری بوده اند تا هر چه زودتر کاسبی‌شان را شروع کنند، اما پلاسکونشینان می توانستند برای ساختمانی که چندین بار اخطار و هشدار دریافت کرده بود، حداقل به فکر بیمه باشند؛ آن هم بیمه واحدهایی که بیش از دو سوم ارزشش برای خودشان بود.
پلاسکو ساختمانی که سال ۱۳۴۱ افتتاح شده بود و از آن به عنوان نخستین ساختمان بلند مرتبه مدرن خاورمیانه یاد می شد، در سن ۵۴ سالگی فروریخت و به تاریخ پیوست اما در این میان کسبه ای در این ساختمان بودند که بنیاد مستضعفان این واحدها را به آن ها به صورت سرقفلی واگذار کرده بود که به گفته خودشان صبح پنجشنبه (۳۰ دی ماه) که برای خواندن زیارت عاشورا واحدهایشان را ترک کرده بودند و دور هم جمع شده بودند، ناگهان آتش سوزی از طبقه هشتم شروع شد و کمتر از سه ساعت زندگی با خاطره‌ای ۳۰، ۴۰ و حتی ۵۰ ساله به نام پلاسکو بر سرشان خراب شد.
پس از این حادثه همه دستگاه های متولی از آتش نشانی تا دستگاه های دولتی، اتاق اصناف و اتحادیه های ذیربط همه تلاش خود را کردند تا زندگی تجاری این کسبه هر چه سریعتر از سر گرفته شود و خسارات وارد شده به آن ها جبران؛ اما نکته اینجاست کسبه‌ای که به گفته رئیس اتاق اصناف، بیش از ۹۰ درصد خودشان صاحب سرقفلی یعنی مالک بیش از دو سوم ارزش مغازه‌هایشان بودند، چرا به این فکر نکردند که با بیمه کردن سرمایه‌های خود که شامل اجناس و حتی در و دیوار مغازه‌هایشان به ارزش چند صد میلیون تا چندین میلیارد، می‌توانند شب‌ها را راحت‌تر سر بر بالین بگذراند؛ آن هم ساختمانی که به دلیل ایمن نبودنش چندین و چند بار از سوی مراجع ذی‌صلاح مختلف هشدار دریافت کرده بود.
البته در چنین ساختمان های تجاری که هیات امنایی و شورایی اداره می شود، شاید کسبه چیزی از غیر ایمن بودن یا نبودن واحدها و هشدارها نشنیده باشند اما باید دید هیات امنا و مسئولان اجرایی پلاسکو کجا بودند که خبری از واکنش‌ها یا اقداماتی برای پیشگیری از این فاجعه نبود و پلاسکو با آتش سوزی چند ساعته، در کمتر از یک دقیقه ریخت.
حالا هم پس از گذشت بیست و چند روز از این حادثه اقدامات مناسبی برای پلاسکویی ها و حمایت از آن ها صورت گرفته و هم اکنون آن‌ها در مجتمع تجاری نور که در ابتدا خودشان انتخاب کرده بودند، در حال استقرار هستند و به گفته رئیس اتاق اصناف، این کسبه برای حل مشکلات مالی و بانکی خود می‌توانند به یکی از شعب قوه قضائیه تعیین شده مراجعه کنند و از طریق هیات ویژه حل اختلافات پیش بینی شده برای آن‌ها، مشکلاتشان را حل و فصل کنند.
از سوی دیگر حمایت‌های بسیاری نیز از پلاسکونشینان صورت گرفته که می‌توان به تسهیلات ۳۰۰ میلیون تومانی کم بهره بلند مدت با یک سال تنفس، بخشودگی مالیاتی و سود و جرایم دیرکرد اقساط بانکی و واگذاری واحدهای مجتمع تجاری نور به آن‌ها اشاره کرد که چهار ماه نخست برایشان رایگان است و پس از آن نیز با قیمتی بسیار پایین و ماهانه ۴۵ هزار تومان به ازای هر متر مربع مغازه می‌توانند در آن‌جا بمانند و در صورت تمایل می‌توانند با تسهیلات و تخفیف‌های ویژه‌ای این واحدها را به صورت اجاره به شرط تملیک، خریداری کنند.
گرچه برخی کسبه آسیب دیده ساختمان پلاسکو هم اکنون به جانمایی واحدهایشان در مجتمع تجاری نور اعتراض دارند و بعضا به همین دلیل نمی خواهند در نور مستقر شوند اما فاضلی در این باره اعلام کرد که اعتراض کسبه ساختمان پلاسکو نسبت به جانمایی واحدهای خود در مجتمع نور به دلیل محدودیت‌های موجود قابلیت رسیدگی ندارد، چرا که امکانات و واحدهای واگذارشده برای جانمایی کسبه ساختمان پلاسکو در مجتمع تجاری نور محدود بوده و به هر نحوی که این جانمایی صورت می‌گرفت عده‌ای معترض می‌شدند؛ بنابراین نمی‌توان به خاطر اعتراض عده‌ای تصمیمات اتخاذشده را لغو کرد، چراکه کسبه پلاسکو از ابتدا خود مجتمع تجاری نور را انتخاب کردند و اتاق اصناف و اتحادیه‌های مربوطه به خاطر رضایت آن ها زیر بار دینی رفتند که دیگر نمی‌توان این تصمیم را تغییر داد.
البته پیش از این نیز مجتبی درودیان نقوسیان - رئیس اتحادیه پیراهن دوزان و پیراهن فروشان - نیز به عنوان یکی از اتحادیه‌های تصمیم گیر در این جابجایی و جانمایی گفته بود که اعتراض آن‌ها بررسی می‌شود اما نمی‌توان چیزی را تغییر داد، چرا که اگر جانمایی را بخواهیم به گونه‌ای انجام دهیم که همه راضی باشند باید دقیقا ساختمانی مشابه پلاسکو در اختیار ما قرار دهند که ممکن نیست.
حال باید دید که داستان کسبه آسیب دیده یکی از تلخ‌ترین حوادث امسال یعنی ساختمان پلاسکو، به کجا می‌رسد و آن‌ها که می‌توانستند کاری کنند تا کمتر زیان ببینند و خسارات‌شان جبران شود اما کاری نکردند، برای کاسبی جدیدشان در نور تدابیر بهتری می‌اندیشند؟ و نهایتا اینکه همه کسبه ایرانی که مالک، صاحب سرقفلی و حتی مستاجر مغازه‌های خود هستند از این واقعه درس عبرت خواهند گرفت؟
ارسال نظر