یادداشت جلیل سامان درباره «ماجرای نیمروز»
«ماجرای نیمروز» را باید دهه ۶۰ می ساختند
جلیل سامان نوشت: سینمای ما چهل سال از مردم کشورش عقب مانده است شاید «ماجرای نیمروز» را باید سال‌های دهه ۶۰ می‌ساختند که در تصمیم گیری خیلی از جوان‌ها اثرگذار بود.
خبرگزاری فارس: جلیل سامان فیلمنامه نویس و کارگردان سینما و تلویزیون و خالق سریالهای تحسین شده‌ای چون «ارمغان تاریکی» و «پروانه» در یادداشتی نسبت به فیلم «ماجرای نیمروز» ساخته محمدحسین مهدویان واکنش نشان داد.
در متن یادداشت سامان که این روزها مشغول ساخت سریال تازه ای در حوزه وقایع انقلاب اسلامی با نام «نفس»است، آمده:
دیروز در میان شلوغی کارهای خودم و تماشاگران توانستم «ماجرای نیمروز» مهدویان را ببینم و ذوق زده شوم..امیدوارم مهدویان همچنان در همین ژانر مستندگونه به کار خود ادامه بدهد.
کارگردانی او در میان همه فیلمسازان ایرانی بی نظیر و بی رقیب است.. تاریخ ایران ما پر از لحظات غم انگیز و با شکوه است. سینمای ما چهل سال از مردم کشورش عقب مانده است شاید «ماجرای نیمروز» را باید سال های 60 می ساختند که در تصمیم گیری خیلی از جوان ها اثرگذار بود «ماجرای نیمروز» هم از نظر فضاسازی ما را 30، 40 سال به عقب پرتاب می کند و هم از جهت موضوعی.. شاید سازمان منافقین دیگر دغدغه مردم نباشد اما برای آنها که در آن سال ها زندگی کرده اند نوستالژی و خاطره و برای آنهایی که نبوده اند سفر کوتاهی در زمان است.
«ماجرای نیمروز» با فیلمنامه‌ای دقیقتر می توانست نسبت گذشته و حال را برقرار کند واقعیت این است که تماشاگر اگرچه به گذشته پرتاب می شود اما تجربه شخصیت های اصلی را از سر نمی گذراند.. برای اینکه تجربه فیلم تجربه مخاطب شود باید بیشتر به شخصیت ها و دغدغه هایشان نزدیک شد، باید بیشتر با خلوت شخصیت ها بودیم.. دلتنگی ها و عشق و نفرت ها.. زاویه دوربین و روایت مهدویان این امکان را به مخاطب نمی دهد و این باعث شده ماجرای نیمروز را مخاطب از سر نگذراند و مثل موزه تماشا کند اما همینقدر هم غنیمت بزرگیست.
در متن یادداشت سامان که این روزها مشغول ساخت سریال تازه ای در حوزه وقایع انقلاب اسلامی با نام «نفس»است، آمده:
دیروز در میان شلوغی کارهای خودم و تماشاگران توانستم «ماجرای نیمروز» مهدویان را ببینم و ذوق زده شوم..امیدوارم مهدویان همچنان در همین ژانر مستندگونه به کار خود ادامه بدهد.
کارگردانی او در میان همه فیلمسازان ایرانی بی نظیر و بی رقیب است.. تاریخ ایران ما پر از لحظات غم انگیز و با شکوه است. سینمای ما چهل سال از مردم کشورش عقب مانده است شاید «ماجرای نیمروز» را باید سال های 60 می ساختند که در تصمیم گیری خیلی از جوان ها اثرگذار بود «ماجرای نیمروز» هم از نظر فضاسازی ما را 30، 40 سال به عقب پرتاب می کند و هم از جهت موضوعی.. شاید سازمان منافقین دیگر دغدغه مردم نباشد اما برای آنها که در آن سال ها زندگی کرده اند نوستالژی و خاطره و برای آنهایی که نبوده اند سفر کوتاهی در زمان است.
«ماجرای نیمروز» با فیلمنامه‌ای دقیقتر می توانست نسبت گذشته و حال را برقرار کند واقعیت این است که تماشاگر اگرچه به گذشته پرتاب می شود اما تجربه شخصیت های اصلی را از سر نمی گذراند.. برای اینکه تجربه فیلم تجربه مخاطب شود باید بیشتر به شخصیت ها و دغدغه هایشان نزدیک شد، باید بیشتر با خلوت شخصیت ها بودیم.. دلتنگی ها و عشق و نفرت ها.. زاویه دوربین و روایت مهدویان این امکان را به مخاطب نمی دهد و این باعث شده ماجرای نیمروز را مخاطب از سر نگذراند و مثل موزه تماشا کند اما همینقدر هم غنیمت بزرگیست.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
عالی بود
من این فیلم را ندیدم ولی برای نظر مردم و کار شناسان ارزش قائلم.