محبیان: اصولگرایان از وحدت ناامید شدهاند
محبیان میگوید: اصولگرایان از وحدت درونزا برای انتخابات سال آتی ناامید شده و سیاست صبر و انتظار را در پیش گرفتهاند تا گناه شکست احتمالی بر گردن آنها نیفتد.
خبرگزاری ایرنا: محبیان میگوید: اصولگرایان از وحدت درونزا برای انتخابات سال آتی ناامید شده و سیاست صبر و انتظار را در پیش گرفتهاند تا گناه شکست احتمالی بر گردن آنها نیفتد.
اهم متن صحبتهای امیرمحبیان به شرح زیر است:
* مشکل حقوق شهروندی، قانونگذاری نیست که مهمتر از همه قانون اساسی حقوق را بر شمرده است. مشکل اساسی، اجرای این حقوق و رعایت آن از سوی اصحاب قدرت است.
* ائتلاف اصولگرایان در انتخابات مجلس کار ساده تری داشت و آن انتقاد بود. به گمانم در انتقاد موفق عمل کرد و حتی شدیدتر از حد عادی، که گاه مرزهای انصاف و خطوط امنیتی هم زیر پا گذاشت. ما در نقد هم مرز داریم و آن حریم اخلاق و انصاف و منافع ملی و خطوط قرمز امنیت ملی است.
* موقعیت دولت روحانی زیاد خوب نیست و این به ناتوانی این دولت در دفاع از عملکرد خود در نزد افکار عمومی بر می گردد. اما از رانت بر سر قدرت بودن برخوردار است. پیروزی روحانی ممکن است به وسیله اصولگرایان متحد و قدرت تهییج افکار عمومی توسط آنها به چالش کشیده شود. هرچند اصولگرایان کار دشواری پیش رو دارند.
* به نظرم در صورت پیروزی روحانی اگر تغییر جدی در سیاست و رویکرد خود برای اقناع افکار عمومی نداشته باشد زیر فشار از هر سه سو یعنی مردم، اصولگرایان و اصلاح طلبان قرار خواهد گرفت.
* اجمالا اصولگرایان چون از وحدت درونزا ناامید شده اند؛ مکانیزم های وحدت برونزا فعال شده است. فعلا سیاست همه 'صبر و انتظار' و حتی تایید صوری تحرکات فعلی است تا گناه شکست احتمالی بر گردن آن ها نیفتد، ولی در هر حال باید منتظر شد و دید. افق هنوز روشن نیست.
* اصلاح طلبان مجبور به حمایت از روحانی هستند و گزینه ای دیگر ندارند. ولی من احساس می کنم کسانی از چهره های اصلاحات هم زمان را برای انتقام از بی اعتنائی های روحانی مهیا دیده و می کوشند سیاست حمایتی اصلاح طلبان را زیر سوال برند. احتمالا به زودی تحرکات بیشتری از سوی آنها خواهید دید. اما در شورای شهر فکر می کنم اصلاح طلبان خواهند کوشید شوراها را تسخیر کنند تا سکویی برای انتخابات ریاست جمهوری ١٤٠٠ داشته باشند. اعتدال گرایان در ریاست جمهوری حامی مطلق روحانی و در شوراها ذیل اصلاح طلبان عمل خواهند کرد زیرا پتانسیل تشکیلاتی مستقلی ندارند.
* از جهاتی وضع ما در صورت ادامه تنگنای برجام، سخت تر و دشوار تر بود ولی ما عادت داریم که به محض خروج از سختی همه چیز را فراموش می کنیم و حتی دوستانی که ما را یاری کردند و گره گشودند کنار می زنیم. این رفتاری است که در سختی های آینده ، ما را با فقدان یار مواجه خواهد کرد. متاسفانه زود فراموش می کنیم و زود مغرور می شویم. شناسایی این دستاوردها بعضا قابل تشخیص بوده و برخی نیاز به گذشت زمان دارد. در مجموع حتما این توافق بهتر از عدم توافق بوده است. البته طبعا کارکردها نسبی است و توقع مطلق انگارانه هم نداریم.
* کاهش فشار ذهنی و اقتصادی بر دولت که البته این کاهش فشار را مردم هنوز احساس نکرده اند و حتی بعضا معکوس هم بوده است.
* حتما حضور ترامپ بر وجهه دولت روحانی و رویکرد او اثر منفی دارد. امیدوارم رفتارهای تند و نابخردانه دولت ترامپ بر استحکام و عقلانیت و هوشمندی مواضع ایران بیفزاید نه بر تندی و هیجانات آن. راه مقابله با قدرت خشن و مهاجم ؛ استفاده از قدرت هوشمند است.
ارسال نظر