نیمقرن زندگی برای کسی که حضورش در عرصه هنر موسیقی کمنظیر و تأثیرگذار بود، مثل درخشش کوتاه یک شهاب سنگ و رفتنش از نظرها بهتآور است. ناصر فرهنگفر، نوازنده چیرهدست تنبک از همین آدمهاست.
روزنامه شهروند: نیمقرن زندگی برای کسی که حضورش در عرصه هنر موسیقی کمنظیر و تأثیرگذار بود، مثل درخشش کوتاه یک شهاب سنگ و رفتنش از نظرها بهتآور است. ناصر فرهنگفر، نوازنده چیرهدست تنبک از همین آدمهاست. بسیاری از اهل هنر معتقدند كه او در دورانی که به فعالیت هنری مشغول بود، مورد حمایت مسئولان فرهنگی قرار نگرفت. اهمیت حضور او در موسیقی ایرانی وقتی مشخصتر میشود که به نام آلبومهای منتشرشده از محمدرضا شجریان نگاهی دوباره بیندازید.
بیداد، آستان جانان و راستپنجگاه سه آلبوم ماندگار از خسرو آوازاند که ناصر فرهنگفر حضوری یگانه و گوشنواز در آنها داشته است. صورتگر چین، پیر میفروش دو گل زیبا از باغ هنر تصنیفسازی فرهنگفر هستند که خالقشان ۲۳ مرداد ۱۳۷۶ در ۵۰سالگی چشم از جهان فروبست؛ شنبهشب بیستم آذر، ١٩سال بعد از مرگ تنبکنواز چیرهدست دوستان و دوستداران او آیین گرامیداشتی برایش برگزار کردند.
در بخشی از این آیین محمدعلی کیانینژاد، نوازنده نامآشنای ساز نی سخنان آتشینی بر زبان آورد: من بر این باورم این کلمه «استاد» است که باید برای همنشینی در کنار نامی چون ناصر فرهنگفر افتخار کند؛ چراکه او به معنای واقعی تربیتشده فضای ارزشمند و اصولی در عرصه موسیقی بود. من حتم دارم اگر از فرهنگفر درست حمایت میشد، او به این زودیها از میان ما نمیرفت. پس لازم است که این بار خیلی جدیتر از گذشته بزرگترها و مدیران مواظب اهالی موسیقی باشند. من باز هم به این نکته اشاره میکنم که آقایان میشود، موسیقی سنتی ایران دارای یک شناسنامه بسیار قوی است، لطفا با آن شوخی نکنید.
پ
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر