هجوم ریزگردها به شهرهای اطراف دریاچه ارومیه
مدیر اجرایی طرح احیای دریاچه ارومیه از پرداخت نشدن اعتبارات دریاچه ارومیه در ۹ ماهه سال‌جاری خبر داد و این اتفاق را باعث از بین رفتن فرصت پاییزی کاشت نهال و بوته برای جلوگیری از گسترش کانون‌های بحرانی ریزگردهای نمکی دانست.
روزنامه ایران: مدیر اجرایی طرح احیای دریاچه ارومیه از پرداخت نشدن اعتبارات دریاچه ارومیه در ۹ ماهه سال‌جاری خبر داد و این اتفاق را باعث از بین رفتن فرصت پاییزی کاشت نهال و بوته برای جلوگیری از گسترش کانون‌های بحرانی ریزگردهای نمکی دانست.
پیش از او هم «مسعود تجریشی» مدیر دفتر برنامه‌ریزی و تلفیق ستاد احیای دریاچه ارومیه این دیرکرد را باعث بلند شدن غبارهای نمکی تا شعاع ۵۰۰ کیلومتری دریاچه در سال آینده دانسته و از رسانه‌ها خواسته تا پیگیر اعتبارات دریاچه ارومیه باشند.
نهال کاشته شده را آبیاری می‌کنیم
مسعود تجریشی در گفت‌و‌گو با رسانه‌ها گفته است که بودجه‌ای برای آبیاری نهال و بوته‌هایی که در دو- سه سال اخیر برای جلوگیری از گسترش ریزگردها و کانون‌های بحران زا کاشته شده است نداریم. موسی‌زاده مدیر اجرایی طرح احیای دریاچه ارومیه نیز در این باره به «ایران» می‌گوید:«البته این صحبت به معنای آنکه ما این نهال و بوته‌ها را آبیاری نمی‌کنیم نیست اما در ۹ ماه گذشته حتی یک ریال از اعتبارات تخصیص داده شده به دو استان آذربایجان غربی و شرقی برای انجام عملیات بیولوژیکی داده نشده است.»
او این تأخیر را باعث هدر رفتن تلاش‌های سه سال گذشته می داند و می‌گوید :«انجام عملیات بیولوژیکی مثل کاشت نهال، بوته و بذر بازه زمانی خاص دارد که اگر در این بازه انجام نشود ریسک موفقیت طرح‌ها بسیار بالا می‌رود.»
بازه زمانی که او از آن سخن می‌گوید از اول آبان شروع و در انتهای آذر ماه به پایان می‌رسد. موسی‌زاده اما این فصل را کاملاً از دست رفته می‌داند و می گوید:«هنوز موافقتنامه برای انتخاب پیمانکار را به ما نداده‌اند.»
به گفته او اگر همین امروز موافقتنامه‌ها به دست ما برسد باز هم نمی‌توان از فرصت باقی مانده استفاده کرد چون انتخاب پیمانکار براساس قانون در بهترین حالت ۴۰ روز طول می‌کشد. ۴۰ روز دیگر می‌شود دهه اول دی که ما فصل کشت را از دست دادیم و از باران‌های پاییزی محروم شده‌ایم.
او فصل بعدی کشت را بهار می‌داند و می‌گوید:«هم هزینه‌ها بالاتر می‌رود هم یک سال گیاهان کوچکتر خواهند بود.» به گفته او اعتبارات سال ۹۵ برای عملیات آبخیزداری دو استان(غربی-شرقی) در حاشیه دریاچه ۶۰ میلیاردتومان بود اما به ۲۴ میلیاردتومان کاهش یافت که آن هم هنوز پرداخت نشده است.
موسی‌زاده از کاهش هرساله اعتبارات احیای دریاچه ارومیه گله می‌کند و می گوید:«هرچقدر که در انجام فعالیت‌ها کوتاهی شود، خشکی دریاچه‌ها بالاتر می‌رود. این خشکی علاوه بر اینکه عرصه و زمین‌های کشاورزی را شور می‌کند باعث افزایش حرکت شن‌های روان می‌شود.»
او می‌گوید:«نهال و بوته‌های کاشته شده احتیاج به نگهداری دارد اما هرسال از اعتبارات کم می‌شود.»
به گفته او با این روند کاهش اعتبارات نمی‌توان امیدوار بود که دریاچه ارومیه در یک بازه زمانی ۱۰ ساله نجات بیابد. او تزریق اندک اعتبارات را حرکت «لاک پشتی» برای نجات دریاچه ارومیه توصیف می‌کند و می گوید: «با این روند نمی‌توان جلوی بلند شدن گردو غبارها را گرفت.» به گفته این کارشناس دیرکرد در پرداخت‌ها وحرکت شن‌های روان باعث شده تا کارشناسان به سمت ایجاد بادشکن‌های غیر زنده بروند. چون کانون‌های شن‌های روان به سمت نهال و بوته‌های کاشته شده خیز برداشته‌اند.
موسی‌زاده هشدار می‌دهد که بحران نمکی دریاچه ارومیه را تنها می‌توان روی زمین حل کرد. وقتی بلند شد و سلامت شهروندان اطراف را به خطر انداخت، دیگر نمی‌شود کاری کرد.
اومی گوید: «اگر انجام طرح احیا را 100 درصد در نظر بگیریم در سه سال گذشته 8تا 10 درصد آن انجام گرفته است در حالی که باید نزدیک به 30 درصد آن انجام می‌گرفت.» او نجات دریاچه ارومیه را نجات «سرزمین» می‌داند و می‌گوید:«دریاچه ارومیه نباید فراموش شود.»
نمی توانیم نهال‌های کاشته شده را آبیاری کنیم
مسعود تجریشی-مدیر دفتر برنامه‌ریزی و تلفیق ستاد احیای دریاچه ارومیه - می‌گوید: «مسأله‌ای که با آن مواجه هستیم این است که در حال حاضر به دلیل نبود بودجه نمی‌توانیم گیاهانی که به کمک مردم کاشته شده را آبیاری کنیم، از طرفی نمی‌توانیم افرادی را که مانع از دخل و تصرف‌ها در این نواحی هستند حمایت کنیم، اگر این افراد مناطق را ترک کنند در سال آینده باید شاهد دخل و تصرف بیشتری باشیم و حتی برنامه گیاه کاری نیز مختل می‌شود و مناطق بیشتری را از دست می‌دهیم.»
کارشناسان بسیاری از جمله «عیسی کلانتری» بی‌توجهی به تخصیص اعتبارات دریاچه ارومیه را باعث بی‌اعتمادی مردم می دانند. به گزارش «ایران» این هشداری است که باید جدی گرفته شود. چون برخی از روستاها برای نجات دریاچه ارومیه به تغییر کشت روی آورده‌اند. در برخی شهرها و روستاها کشاوزران به سمت شغل دیگری رفته‌اند و از خیر کشت وکشاورزی گشته‌اند. زنانی در ارومیه برای جلوگیری از کشت گوجه و هندوانه که از محصولات پرآب بر است، توسط مردانشان به خیاطی مشغول شده‌اند. آنها بارها اعلام کرده‌اند که برای نجات دریاچه ارومیه این سختی‌ها را تحمل می‌کنند.
تجریشی هم آب پاکی را روی دست همگان می‌ریزد و می گوید:«اگر اقدامی صورت نگیرد سال آینده غبارهای نمکی می‌تواند تا گستره بالای 300 کیلو متر حرکت کند و زندگی مردم آن مناطق را تحت تأثیر قرار دهد و اگر بادهای شدید داشته باشیم می‌تواند بالای 500 کیلومتر نیز حرکت کند. تا الان با غبارهایی از طرف شبه جزیره عربستان، سوریه و عراق مواجه بودیم؛ اما باید منتظر غبارهای نمکی از جانب دریاچه ارومیه و مختل شدن زندگی در استان‌های اطراف ارومیه نیز باشیم.»
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
مسعولین اونقدر دست رو دست بگزارند تا با یه باد کوچیک تلی از نمک بریزه رو سر مردم آذربایجان