دفاع زنگنه از پیمان‌شکن فرانسوی
شب گذشته بیژن زنگنه وزیر نفت، در حالی از قرارداد نفتی جدید با شرکت فرانسوی توتال در تلویزیون دفاع می کرد که همزمان یک شبکه دیگر تلویزیونی در شبکه ای دیگر، ملی شدن صنعت نفت را به نمایش گذاشته بود.
صراط نیوز نوشت: شب گذشته بیژن زنگنه وزیر نفت، در حالی از قرارداد نفتی جدید با شرکت فرانسوی توتال در تلویزیون دفاع می کرد که همزمان یک شبکه دیگر تلویزیونی در شبکه ای دیگر، ملی شدن صنعت نفت را به نمایش گذاشته بود.
روز گذشته، وزارت نفت اعلام کرد که شرکت توتال رهبر کنسرسیوم توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی است. بر این اساس، سهم توتال ۵۰.۱ درصد، سهم CNPCI چین ۳۰ درصد و سهم شرکت پتروپارس ۱۹.۹ درصد است.
وزیر نفت هم در شبکه خبر ابتدا با این بهانه شرکت‌های پیمانکاری و بخش خصوصی ایران برای پروژه‌ها پول ندارند، تکلیف داخلی ها را یکسره کرد! او سپس به دفاع از قرارداد با توتال پرداخت و بدون اشاره به سابقه این شرکت، حتی از آنها تشکر هم کرد! او گفت: از شرکت توتال فرانسه تشکر ویژه می کنم که همواره در بخش توسعه و سرمایه گذاری صنعت نفت ایران پیشتاز بوده است.
زنگنه در مورد شرکت چینی هم گفت که ایران هیچ وقت چین و شرکت‌های چینی را به عنوان شرکای استراتژیک خود فراموش نخواهد کرد. او مدعی شد با امضای موافقتنامه اصولی با توتال فرانسه شش ماه صرفه جویی در زمان برای توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی اتفاق افتاده.
دفاع وزیر نفت از ورود دوباره توتال به ایران در حالی است که این شرکت کارنامه مبهم و ناموفقی در ایران دارد. این شرکت در دولت هاشمی توسعه میدانِ سیری A و E را به عهده گرفت و اطمینان داد که با توسعه این میدان، 120 هزار بشکه به تولید نفت ایران افزوده خواهد شد. اما تولید از میدان مذکور هیچگاه به بیش از 70 هزار بشکه در روز افزایش نیافت.
در دولت اصلاحات توتال با دریافت حدود ۱۱۰۰ میلیون دلار بابت اصل سرمایه و جایزه، قصد داشت در میدان درود سطح تولید مخزن را از۱۴۰ هزار به۲۲۰ هزار بشکه در روز افزایش دهد اما ناموفق ماند و در نهایت شرکت ملی نفت ایران با با تنها۵۰ میلیون دلار سطح تولید این میدان را تا حدود ۲۰۰ هزار بشکه در روز افزایش داد.
با این حال توتال دوباره پیشنهاد داد تولید این میدان را از ۲۲۰ به ۳۰۰ هزار بشکه در روز برساند و دوباره مورد موافقت قرار گرفت! اما اوج بدعهدی توتال مربوط به بزرگترین میدان گازی جهان یعنی میدان مشترک پارس جنوبی است. این شرکت در فازهای ۲ و ۳ برنده مناقصه شد. اما به بهانه تحریم ها در حال کناره گیری بود که وزارت نفت با رضایت توتال، بخشی از سهام این پروژه را به شرکت های پتروناس مالزی و گازپروم روسیه منتقل کرد. توتال که همزمان در قطر هم از این میدان بهره برداری می کرد پس از خروج از ایران، همه توان خود را برای حداکثر کردن منافع و درآمدهای گازی قطر به کار گرفت!
با این حال، برداشته شدن تحریم ها، دوباره توتال را به ایران برگرداند و وزارت نفت ظاهرا هیچ ابایی از این که دوباره پروژه های بزرگ نفت و گاز کشور را به این شرکت عهدشکن بدهد ندارد بلکه با تحقیر داخلی ها، از آن استقبال هم می کند.
روز گذشته، وزارت نفت اعلام کرد که شرکت توتال رهبر کنسرسیوم توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی است. بر این اساس، سهم توتال ۵۰.۱ درصد، سهم CNPCI چین ۳۰ درصد و سهم شرکت پتروپارس ۱۹.۹ درصد است.
وزیر نفت هم در شبکه خبر ابتدا با این بهانه شرکت‌های پیمانکاری و بخش خصوصی ایران برای پروژه‌ها پول ندارند، تکلیف داخلی ها را یکسره کرد! او سپس به دفاع از قرارداد با توتال پرداخت و بدون اشاره به سابقه این شرکت، حتی از آنها تشکر هم کرد! او گفت: از شرکت توتال فرانسه تشکر ویژه می کنم که همواره در بخش توسعه و سرمایه گذاری صنعت نفت ایران پیشتاز بوده است.
زنگنه در مورد شرکت چینی هم گفت که ایران هیچ وقت چین و شرکت‌های چینی را به عنوان شرکای استراتژیک خود فراموش نخواهد کرد. او مدعی شد با امضای موافقتنامه اصولی با توتال فرانسه شش ماه صرفه جویی در زمان برای توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی اتفاق افتاده.
دفاع وزیر نفت از ورود دوباره توتال به ایران در حالی است که این شرکت کارنامه مبهم و ناموفقی در ایران دارد. این شرکت در دولت هاشمی توسعه میدانِ سیری A و E را به عهده گرفت و اطمینان داد که با توسعه این میدان، 120 هزار بشکه به تولید نفت ایران افزوده خواهد شد. اما تولید از میدان مذکور هیچگاه به بیش از 70 هزار بشکه در روز افزایش نیافت.
در دولت اصلاحات توتال با دریافت حدود ۱۱۰۰ میلیون دلار بابت اصل سرمایه و جایزه، قصد داشت در میدان درود سطح تولید مخزن را از۱۴۰ هزار به۲۲۰ هزار بشکه در روز افزایش دهد اما ناموفق ماند و در نهایت شرکت ملی نفت ایران با با تنها۵۰ میلیون دلار سطح تولید این میدان را تا حدود ۲۰۰ هزار بشکه در روز افزایش داد.
با این حال توتال دوباره پیشنهاد داد تولید این میدان را از ۲۲۰ به ۳۰۰ هزار بشکه در روز برساند و دوباره مورد موافقت قرار گرفت! اما اوج بدعهدی توتال مربوط به بزرگترین میدان گازی جهان یعنی میدان مشترک پارس جنوبی است. این شرکت در فازهای ۲ و ۳ برنده مناقصه شد. اما به بهانه تحریم ها در حال کناره گیری بود که وزارت نفت با رضایت توتال، بخشی از سهام این پروژه را به شرکت های پتروناس مالزی و گازپروم روسیه منتقل کرد. توتال که همزمان در قطر هم از این میدان بهره برداری می کرد پس از خروج از ایران، همه توان خود را برای حداکثر کردن منافع و درآمدهای گازی قطر به کار گرفت!
با این حال، برداشته شدن تحریم ها، دوباره توتال را به ایران برگرداند و وزارت نفت ظاهرا هیچ ابایی از این که دوباره پروژه های بزرگ نفت و گاز کشور را به این شرکت عهدشکن بدهد ندارد بلکه با تحقیر داخلی ها، از آن استقبال هم می کند.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
امید است بیدار شویم
واقعا متاسفم