بی خبری خسرو سینایی از مراسم بزرگداشت‌اش

وب‌سایت آی سینما: خسرو سینایی که آخرین فیلمش «جزیره رنگین» چند ماه پیش در گروه هنر و تجربه به نمایش درآمد دلزده از نوع اکران آن فیلم این روزها به قول خودش در گوشه دنجی مشغول انجام کار است. قرار است در آغاز جشنواره فیلم کوتاه تهران از پنجاه سال حضور در عرصه فیلم‌سازی تقدیر شود اما نکته جالب اینجاست که او از بزرگداشت خود بی خبر است و می‌گوید از ساختن تعداد زیادی فیلم کوتاه هم پشیمان است.

سینایی در گفت‌و‌گو با شرق با اظهار بی خبری از مراسم بزرگداشت خود که قرار است در اولین روز سی و سومین دوره جشنواره فیلم کوتاه تهران برگزار شود چنین بزرگداشت‌هایی را برای فیلم سازانی مثل خودش چندان به درد بخور نمی‌داند و می‌گوید:«آنچه برای هر فیلم‌ساز مهم است، ‌این است که بتواند فیلم بسازد. یعنی دولت‌ها موقعیتی برای فیلم‌سازان فراهم کنند تا آنها بتوانند کار خودشان را انجام دهند.»

سینایی که پس از ساخت «جزیره رنگین» هنوز فیلم جدیدی نساخته دلیل اصلی‌اش را ضرر کردن زیاد برای ساخت این فیلم عنوان می‌کند و می‌گوید: «گفته بودند این فیلم در گروه «هنر و تجربه» اکران خواهد شد، ‌اما نمی‌دانم چگونه اکران شد که در مجموع فروش چیزی حدود چهار میلیون تومان بیشتر نداشت! که نیمی از آن را به بنیاد سینمایی فارابی دادیم، چون شریک فیلم بود. سهم بنده هم دومیلیون و ٣٠ هزار تومان شد که درنهایت به دلیل هزینه‌های تمام‌شده، فقط یک‌ میلیون تومان برای من باقی ماند! به نظر شما چطور بهتر از این می‌توانند زیرآب یک فیلم‌ساز را بزنند؟!»

کارگردان «عروس آتش» در ادامه معتقد است برخی‌ها نمی‌خواهند او فیلم بسازد و اتفاقا آن‌ها را می‌شناسد: «من خودم می‌دانم که چه کسانی می‌خواهند من فیلم نسازم. اما آنها هیچ‌وقت نمی‌توانند. آنها این قدرت را ندارند که من را خرد کنند. چون پیش از صحبت با شما داشتم روی موسیقی فیلم جدیدم کار می‌کردم. درنهایت من دور از هرگونه غوغا کار خودم را انجام خواهم داد.» با این حل حاضر نمی‌شود اسمی از آن افراد بیاورد و دلیلش را هم این‌گونه عنوان می‌کند: «من اهل این‌جور کارها نیستم. اما درباره این مسائل و ریشه‌هایش باید در زمان دیگری مفصل صحبت کنیم. اما مگر مسئولان ما مدت‌ها درباره مسائل محیط زیست و گردشگری صحبت نمی‌کنند؟ پس فیلم «جزیره رنگین» فرصت مناسبی بود که به این دغدغه‌ها بپردازد و در سطح وسیعی باب این مسائل را باز کند. در این زمینه حرف زیاد است. اما بهتر است که بگذریم!»

سینایی که در کارنامه کاری خود فیلم‌های کوتاه فراوانی درد در پاسخ به این پرسش که آیا به نظرش فیلم‌ کوتاه می‌تواند سکوی پرش خوبی برای ساخت فیلم بلند باشد می‌گوید: «این‌گونه که شما می‌گویید، خیر. مثل این می‌ماند که بگوییم خیام، ‌رباعی می‌سرود تا بعدا بتواند قصیده بگوید! بالاخره هر چیزی سر جای خودش معنا می‌دهد. ما می‌توانیم در فیلم کوتاه، ‌انواع و اقسام گونه‌های سینمایی را بیان و تجربه کنیم. درحالی‌که فیلم بلند حرفه‌ای چنین امکاناتی را در اختیار ما قرار نمی‌دهد. چون اصلا امکان تجربه در آن وجود ندارد.»

اما جالب است که سینایی با اینکه در بین هم‌نسلان فیلم‌ساز یکی از کارگردانانی است که بیشترین فیلم کوتاه را ساخته اما ساخت تعداد زیادی فیلم کوتاه را بزرگترین اشتباه خود می‌داند و می‌گوید: «‌اتفاقا بزرگ‌ترین اشتباه من این است که پیش از انقلاب که حتی زودتر از هم‌نسلانم کارم را شروع کردم، ‌بسیار فیلم کوتاه ساختم. درحالی‌که چنین انرژی‌ای را باید برای ساخت دست‌کم پنج فیلم بلند سینمایی می‌گذاشتم. آن زمان مانند امروز به فیلم کوتاه اهمیت داده نمی‌شد.»