هشدار ناسا؛ ورود غیرمنتظره یک سیارک به جو زمین!

وب سایت کلیک: سیستم نظارت بر فضای جدید ناسا یک سیارک بزرگ را در حالی رصد کرده که در شرف برخورد با زمین است! طبق گفته ناسا، این سیارک قرار است تا چند ساعت دیگر به زمین برسد.

این سیارک که برای اولین بار هفته در گذشته دیده شد، برآورد شده است که با فاصله مناسب از ما در حدود ۴۹۸ هزار کیلومتر (۳۱۰۰۰۰ مایل) عبور خواهد کرد که این مقدار حدود ۱٫۳ برابر دورتر از ماه است. اما به لطف نرم افزار جدید ناسا، روزهای متعددی را برای آماده شدن برای این پدیده و مدیریت ریسک در اختیار داشتیم.

این سیارک که با نام UR۳۶ ۲۰۱۶ شناخته می شود، در ابتدا توسط یک تلسکوپ در هاوایی در تاریخ ۲۵ اکتبر شناسایی شد. سپس، داده ها به سرعت به سیستم هشدار دهنده جدید ناسا یعنی Scout ارسال شد و در طول ۱۰ دقیقه، نرم افزار مذکور مسیرهای عبوری بالقوه آن سیارک را پیش بینی کرد که برخی از آن ها حاکی از برخورد UR۳۶۰ با زمین بودند.

بلافاصله، این نرم افزار هشداری برای سه تلسکوپ دیگر فرستاد تا آن ها نیز پیگیری های لازم را در این زمینه انجام دهند و مسیر ویژه شهاب سنگ را که اتفاقا از زمین عبور می کرد، مسدود کنند. در عرض چند ساعت، مشخص شد که قرار است امشب این شهاب سنگ با فاصله ای بسیار کم از زمین عبور کند! بنابراین، شانس آوردیم که این شهاب آسمانی از یک برخورد شدید با زمین شانه خالی کرد!

محققان همچنین توانستند اندازه تقریبی این شهاب آسمانی را نیز اندازه گیری کنند که طبق گفته آن ها، این شهاب سنگ اندازه ای در حدود ۵ در ۲۵ متر دارد.

Scout در حقیقت با عملکرد فوق العاده خود، یک فرصت پنج روزه را به محققین داد تا برای چنین اتفاقی خود و امکانات خود را آماده سازی کنند که شاید در نگاه اول فرصت طولانی مدتی به نظر نرسد، اما اگر بخواهیم این شرایط را با گذشته مقایسه کنیم، شاهد اختلاف فاحشی خواهیم بود که همین موضوع، باعث قانع شدن به همین ۵ است.

ستاره شناس پل چاداس از آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا که پروژه Scout را در دست دارد، گفت: هنگامی که یک تلسکوپ برای اولین بار یک جسم در حال حرکت را رصد می کند، تنها چیزی که مشاهده می کنید، فقط یک نقطه در حال پرواز در آسمان است.


او در ادامه خاطر نشان کرد: علاوه بر این، شما هیچ اطلاعاتی در مورد مقدار فاصله آن از زمین ندارید. برای همین، هر چه قدر تلسکوپ بیشتری را بر روی شیء مورد نظر متمرکز کنید، داده بیشتری کسب می کنید و نیز با اطمینان بیشتری می توانید اندازه آن شی و نیز مسیرهایی که در حال حرکت است را مشخص کنید. اما همه این ها در شرایطی است که گاهی دانشمندان حتی زمان کافی برای انجام این گونه مشاهدات را نیز ندارند!

برای روشن ساختن این موضوع، شایان ذکر است اولین باری که دانشمندان یک سیارک در شرف ورود به جو زمین را البته قبل از رسیدن به جو شناسایی کردند( یعنی ۲۰۰۸ TC۳)، تنها ۱۹ ساعت قبل از این که با زمین برخورد داشته باشد، توسط دانشمندان مشاهده و رصد شد. همه این ها در شرایطی است که بعد از این اتفاق، تنها ۱۲ ساعت قبل از این که این سیارک به عنوان یک تهدید معرفی شود، در صحرای نوبی در سودان منفجر شد! سپس، در فوریه ۲۰۱۳ یک شهاب با عرض ۲۰ متر در چلیابینسک روسیه بدون هیچ گونه مشاهده و اطلاع قبلی منفجر و خبر ساز شد.

در واقع، هدف پروژه Scout تسریع در روند مشاهده و اطلاع از اطلاعات مربوط به سیارک هایی است که دانشمندان رصد می کنند و نیز این مسئله که آیا آن ها بعد از رصد، به عنوان یک تهدید جدی به شمار می آیند و یا خیر. بدین ترتیب، ناسا می تواند با در اختیار داشتن اطلاعات کافی، مردم را از این موضوع آگاه کند تا دیگر بدون اطلاع قبلی، یک سیارک در یک نقطه نامعلوم در زمین منفجر نشود!

در همین حال، هر چند که این احتمال وجود دارد برخی از این سیارک ها از چشم دانشمندان دور بمانند، ناسا به حدی پیشرفت داشته که هر شب حدود ۵ سیارک را رصد می کند و در حال حاضر چیزی بالغ بر ۱۵ هزار سیء نزدیک به آسمان در پرونده ها ثبت نموده که می توانند به طور بالقوه در شرف برخورد با زمین قرار بگیرند؛ خدای ناکرده!

پروژه Scout طبق شواهد به دست آمده، می بایست دانشمندان را در شناخت و بررسی تهدید های بالقوه ناشی از نزدیکی اجسام و اشیا به زمین یاری کند و نیز به ما این امکان را بدهد تا با انجام عملیات مورد نیاز، تهدید های احتمالی را خنثی کنیم. اگرچه این نرم افزار هنور در فاز آزمایشی خود قرار دارد، اما براورد شده است که این پروژه تا اواخر سال جاری به بهره برداری کلی خواهد رسید.

اما نکته ای که قابل توجه است، وجود پروژه ای دیگر به نام Sentry در برنامه های ناسا در کنار پروژه Scout است!

در حالی که Scout به دنبال مشاهده و رصد اشیاء کوچک نزدیک به زمین است، Sentry به دنبال شناسایی اشیای به اندازه کافی بزرگ است که به طور بالقوه بتوانند کل یک شهر را با برخورد خود زمین گیر کنند؛ به طور ویژه، اشیاء نزدیک به زمین که بزرگ تر از ۱۴۰ متر طول دارند. (جالب است بدانید سیارکی که دایناسورها را از بین برد، برآورد می شود که حدود ۱۰ کیلومتر طول داشته است.)

Sentry نیز تا کنون بیکار ننشسته و تا این لحظه، تعداد ۶۵۵ جسم بزرگ نزدیک به زمین را رصد کرده که گفته می شود پتانسیل وارد کردن آسیب جدی به زمین را دارند، اما با این حال، گفته می شود تعداد این اشیا از این مقدار بسیار بسیار بیشتر است و همین مسئله، کار دانشمندان و این پروژه را حیاتی تر جلوه می دهد.

به این ترتیب، اگر بتوانیم در رصد و مشاهده این اجسام نزدیک به زمین پیشرفت قابل ملاحظه ای داشته باشیم و مسیر عبوری آن ها را درست و دقیق معین کنیم، حتی این شانس را خواهیم داشت تا آن ها را قبل از ورود به جو زمین و وارد کردن آسیب جدی، متوقف کنیم.

اد لو، مدیر عامل سازمان تهدید سیارک ها ( B۶۱۲) گفت: منظور ما از این که بتوانیم خطر آن ها را مدت ها قبل رصد کنیم، ۱۰ سال، ۲۰ سال و حتی ۳۰ سال جلوتر از جدی شدن خطر و تهدید آن هاست! بدین ترتیب، می توان در فضا تنها با یک اشاره دست و هنگامی که اشیا مورد نظر فاصله بسیار زیادی از زمین دارند، آن ها را به ناکجا آباد فرستاد و میلیون ها نفر را از خطر انفجار نجات داد!

تا آن زمان، تنها می توان امیدوار بود که اشیایی که در رادار Scout رصد می شوند تنها در حد یک تهدید کوچک بمانند و بعد از آن بتوانیم بگوییم خطرش از بیخ گوشمان گذشت و هیچ گاه با زمین برخورد نکنند. UR۳۶۰ نیز طبق براورد انجام شده قرار است در ساعت ۰۳:۱۳ صبح در تاریخ ۳۱ اکتبر ( ۲:۱۳ عصر به وقت سیدنی و ۱۱:۱۳ عصر در نیویورک) با فاصله ای نه چندان زیاد از کنار زمین عبور کند.