سامان ارسطو:این نمایش قصه تنهایی من است
سامان ارسطو می‌گوید نمایش ˝همان باش که نیستی˝ قصه تنهایی من است؛ قصه‌ایی که در هر جای تاریخ اتفاق می‌افتد و من با این اجرا به آدم‌ها نشان می‌دهم که جور دیگری به یکدیگر نگاه کنند.
هنرآنلاین: سامان ارسطو می‌گوید نمایش ˝همان باش که نیستی˝ قصه تنهایی من است؛ قصه‌ایی که در هر جای تاریخ اتفاق می‌افتد و من با این اجرا به آدم‌ها نشان می‌دهم که جور دیگری به یکدیگر نگاه کنند.
نمایش "همان باش که نیستی " منتخب هفته پرفورمنس ایران - فرانسه به طراحی و کارگردانی سامان ارسطو است که در تماشاخانه فانوس اجرا می‌شود. سامان ارسطو با ارائه توضیحاتی در مورد این نمایش به ما گفت: این اثر با عنوان " بی‌نام " در هفته پرفورمنس ایران - فرانسه اجرا شد. تلاش من بر آن بود که زبان جهانی‌تری ارائه بدهم و به همین دلیل پرفورمنس کار کردم.
او ادامه داد: می‌خواستم پرفورمنس مبارزه‌ای باشد چون ما در جهانی با خشونت‌های نهفته زندگی می‌کنیم. در جایی زیست می‌کنیم که یا باید زن باشیم یا مرد. اتفاقی که در پرفورمنس می‌افتد یکی از خاطرات من است؛ این اتفاق فقط برای من نبوده برای میلیون‌ها آدم دیگر در ایران اتفاق افتاده حتی اگر ترنس نباشند. بیشتر جنبه انسانی آن برایم اهمیت داشت.
ارسطو اظهار کرد: شکل کار من کارگاهی است؛ هر کاری که می‌خواهم شروع کنم، پیش از آن آموزش‌های خاص آن نمایش را می‌دهم و بعد می‌روم سراغ داستان کار؛ چراکه معتقدم اگر بخواهی چخوف کار کنید باید بازیگرت با دنیای رئالیستی جادویی چخوف آشنا باشد. اگر بخواهید برشت کار کنید باید بازیگر روی برشت تسلط داشته باشد. متاسفانه این اتفاق خیلی در نمایش‌ها نمی‌افتد. ما می‌بینیم که بازیگرها به نوعی تکرار نمایش‌های قبل‌شان را با نمایش جدید روی صحنه می‌برند.
این کارگردان تئاتر اظهار کرد: ما در جامعه‌ایی هستیم که نگاه خاصی به ترنسکشوال‌ها وجود دارد. اگر این کار را می‌کنم برای این است که سال ۱۳۶۷ که فهمیدم چه هستم، هیچکس را نداشتم که حمایتم کند و دچار اتفاقات بدی شدم. سال ۱۳۸۵ تصمیم گرفتم از تنها شدن، از دست دادن کار و خیلی چیزهای دیگر نترسم. مقابل خودم ایستادم و گفتم: "همان باش که می‌خواهی، نه همان که دیگران می‌خواهند."
ارسطو اظهار کرد: در این پروسه با افراد دیگری مانند خودم آشنا شدم و تصمیم گرفتم از این قشر حمایت کنم. سعی کردم یک مجموعه قصه‌هایی راکه شامل ۱۱۵ قصه می‌شود از خودم به روی صحنه بیاورم. اجرای پرفورمنس "همان باش که نیستی" درست است که قصه تنهایی من است ولی قصه‌ایی‌ست که در هر جای تاریخ اتفاق می‌افتد و من با این اجرا به آدم‌ها نشان می‌دهم که جور دیگری به هم نگاه کنند و قلب‌شان را بازتر کنند و در این دنیای پر از خشونت با مهر به یکدیگر نگاه کنند.
او عنوان کرد: برای من باعث افتخار است که با موسسه فانوس و ندا شاهرخی و مرتضی یونس‌زاده که همیشه حامی ما بودند کار می‌کنم. آنها باعث لذت و آرامش و پیشبرد ما شدند. این دو انسان نازنین در این وانفسای بی‌مهری هنوز با مهر هستند. این پرفورمنس با بی‌مهری سالن مولوی روبرو شد چراکه آقای سرسنگی اعلام کردند که برگزیده می‌تواند در سالن مولوی اجرا برود و این جزء جوایز بود ولی اینطور نشد و ما مجبور شدیم اتفاقات را جور دیگری رقم بزنیم تا در سالن فانوس اجرا برویم. بعد شنیدم که گفتند باید این کار در کافه‌ها اجرا برود و ای کاش آدم‌ها نظرات‌شان را رودررو اعلام می‌کردند. من کارم را درست انجام می‌دهم چون می‌دانم افرادی هستند که می‌بیند.
گفتنی است؛ نمایش "همان باش، که نیستی" به طراحی و کارگردانی سامان ارسطو هر شب ساعت ۱۸ در سالن فانوس واقع در میدان هفت تیر، جنب مجتمع یاس، کوچه آذری، پلاک ۲۵ به صحنه می‌رود.
نمایش "همان باش که نیستی " منتخب هفته پرفورمنس ایران - فرانسه به طراحی و کارگردانی سامان ارسطو است که در تماشاخانه فانوس اجرا می‌شود. سامان ارسطو با ارائه توضیحاتی در مورد این نمایش به ما گفت: این اثر با عنوان " بی‌نام " در هفته پرفورمنس ایران - فرانسه اجرا شد. تلاش من بر آن بود که زبان جهانی‌تری ارائه بدهم و به همین دلیل پرفورمنس کار کردم.
او ادامه داد: می‌خواستم پرفورمنس مبارزه‌ای باشد چون ما در جهانی با خشونت‌های نهفته زندگی می‌کنیم. در جایی زیست می‌کنیم که یا باید زن باشیم یا مرد. اتفاقی که در پرفورمنس می‌افتد یکی از خاطرات من است؛ این اتفاق فقط برای من نبوده برای میلیون‌ها آدم دیگر در ایران اتفاق افتاده حتی اگر ترنس نباشند. بیشتر جنبه انسانی آن برایم اهمیت داشت.
ارسطو اظهار کرد: شکل کار من کارگاهی است؛ هر کاری که می‌خواهم شروع کنم، پیش از آن آموزش‌های خاص آن نمایش را می‌دهم و بعد می‌روم سراغ داستان کار؛ چراکه معتقدم اگر بخواهی چخوف کار کنید باید بازیگرت با دنیای رئالیستی جادویی چخوف آشنا باشد. اگر بخواهید برشت کار کنید باید بازیگر روی برشت تسلط داشته باشد. متاسفانه این اتفاق خیلی در نمایش‌ها نمی‌افتد. ما می‌بینیم که بازیگرها به نوعی تکرار نمایش‌های قبل‌شان را با نمایش جدید روی صحنه می‌برند.
این کارگردان تئاتر اظهار کرد: ما در جامعه‌ایی هستیم که نگاه خاصی به ترنسکشوال‌ها وجود دارد. اگر این کار را می‌کنم برای این است که سال ۱۳۶۷ که فهمیدم چه هستم، هیچکس را نداشتم که حمایتم کند و دچار اتفاقات بدی شدم. سال ۱۳۸۵ تصمیم گرفتم از تنها شدن، از دست دادن کار و خیلی چیزهای دیگر نترسم. مقابل خودم ایستادم و گفتم: "همان باش که می‌خواهی، نه همان که دیگران می‌خواهند."
ارسطو اظهار کرد: در این پروسه با افراد دیگری مانند خودم آشنا شدم و تصمیم گرفتم از این قشر حمایت کنم. سعی کردم یک مجموعه قصه‌هایی راکه شامل ۱۱۵ قصه می‌شود از خودم به روی صحنه بیاورم. اجرای پرفورمنس "همان باش که نیستی" درست است که قصه تنهایی من است ولی قصه‌ایی‌ست که در هر جای تاریخ اتفاق می‌افتد و من با این اجرا به آدم‌ها نشان می‌دهم که جور دیگری به هم نگاه کنند و قلب‌شان را بازتر کنند و در این دنیای پر از خشونت با مهر به یکدیگر نگاه کنند.
او عنوان کرد: برای من باعث افتخار است که با موسسه فانوس و ندا شاهرخی و مرتضی یونس‌زاده که همیشه حامی ما بودند کار می‌کنم. آنها باعث لذت و آرامش و پیشبرد ما شدند. این دو انسان نازنین در این وانفسای بی‌مهری هنوز با مهر هستند. این پرفورمنس با بی‌مهری سالن مولوی روبرو شد چراکه آقای سرسنگی اعلام کردند که برگزیده می‌تواند در سالن مولوی اجرا برود و این جزء جوایز بود ولی اینطور نشد و ما مجبور شدیم اتفاقات را جور دیگری رقم بزنیم تا در سالن فانوس اجرا برویم. بعد شنیدم که گفتند باید این کار در کافه‌ها اجرا برود و ای کاش آدم‌ها نظرات‌شان را رودررو اعلام می‌کردند. من کارم را درست انجام می‌دهم چون می‌دانم افرادی هستند که می‌بیند.
گفتنی است؛ نمایش "همان باش، که نیستی" به طراحی و کارگردانی سامان ارسطو هر شب ساعت ۱۸ در سالن فانوس واقع در میدان هفت تیر، جنب مجتمع یاس، کوچه آذری، پلاک ۲۵ به صحنه می‌رود.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر