فریز نفتی چشم به راه تصمیم ایران
اشباع ذخایر نفت مدتی است که گریبان این بازار را رها نمیکند. کارشناسان نیز پیشبینی میکنند تا چند سال آتی این روند ادامه داشته باشد و احتمال دارد بازار در سال ۲۰۱۷ میلادی به توازن برسد اما هیچکدام از پیشبینیها برای کشورهای تولیدکننده که با کاهش درآمد روبهرو شدهاند، امیدوارکننده نیست.
فریز نفتی نیز طرحی بود که در همین راستا و برای تعادلبخشی بازار اندیشیده شد اما در نهایت بهدلیل کارشکنی عربستان و شرکتنکردن ایران در طرح ناموفق ماند. این درحالی است که دوباره زبانههای امید برای ایجاد این توافق بهوجود آمده است. سفر محمد بارکیندو، دبیرکل اوپک، به تهران و مذاکره با وزیر نفت، در همین زمینه بود. در این سفر و دیدار، بیژن زنگنه بهطور ضمنی از توقف افزایش سطح تولید حمایت کرد. همین امر موج جدید گمانهزنیها برای پیوستن ایران به فریز نفتی را دامن زد و رسانههای مختلف هرکدام به نوعی با این پدیده برخورد کردند.
فایننشال تایمز: موج امید در بازار با اظهارنظر زنگنه
فایننشال تایمز با اشاره به همین حمایت ضمنی وزیر نفت ایران در گزارشی نوشت: هرچند سخنان وزیر نفت به بازار امید بخشید اما نمیتوان مطمئن بود این طرح اجرا شود. در تحلیل این رسانه آمده است: بیژن زنگنه، وزیر نفت ایران، در هفته گذشته با محمد بارکیندو، دبیرکل جدید اوپک، دیدار کرد. بارکیندو که تازه برای این منصب انتخاب شده است، سعی میکند نظر اعضای اوپک را برای شرکت در فریز نفتی جلب کند.
سفر او به ایران نیز در همین راستا بود، تا بتواند مقامات نفتی ایران را در این مسیر با خود همراه کند بلکه چارهای برای رکود طلای سیاه بیابد. در این دیدار زنگنه گفت: ایران خواستار بازاری تثبیت شده است و به همین منظور از هرگونه اقدامی که به ایجاد ثبات در بازار نفت کمک کند، حمایت خواهد کرد. ما از قیمت نفت بشکهای ۵۰ تا ۶۰ دلار حمایت میکنیم.
هرچند اظهارنظرهای او تا حدی برای بازار آرامبخش بود و سخنان دلگرمکننده او، امیدها برای دستیابی به توافق در نشست الجزایر را افزایش میداد اما به معنای آن نبود که ایران بهطور قطعی در فریز نفتی شرکت میکند. ایران در طرح مشابهی که در ماه آوریل مطرح شده بود، شرکت نکرد و همین امر به کارشکنی عربستان و برهمخوردن طرح منجر شد اما این بار ایران توافق کرده تا در اجلاس حاضر شود. ایران مدتهاست که اعلام کرده است نمیتواند تولید خود را بهدلیل رهایی از تحریمها متوقف کند. تولید نفت کشور از ماه آوریل صعودی شده است و اکنون فاصلهای تا دستیابی به رقم تولید روزانه چهار میلیون بشکه در روز ندارد.
بههرحال، هفته گذشته عربستان سعودی و روسیه توافقنامهای را در راستای همکاری برای تثبیت بازار امضا کردند که به موجب آن با فریز نفتی در آینده موافقت خواهند کرد. این درحالی است که هنوز هم احتمال دارد، عربستان با توجه به موقعیت ایران از توافق سر باز زند.
رویترز: احتمال کم پیوستن ایران به فریز نفتی
هرچند اعلام حمایت ایران از ثبات در بازار نفت، گمانهزنیها درباره پیوستن کشور به طرح فریز نفتی را افزایش داد اما رویترز معتقد است: با وجود اظهارنظرهای امیدوارکننده، احتمال پیوستن ایران به فریز نفتی کم است. این رسانه دلیل این اقدام را تثبیت نرخ رشد تولید نفت ایران میداند. در همینباره، رویترز مینویسد و ازسویدیگر، در گزارشی به رکود نرخ رشد تولید نفت ایران در سه ماه گذشته اشاره میکند. آمارهای جدید حاکی از آن است که تولید نفت ایران در حد معینی باقی مانده است. براساس آمار اوپک پس از رهایی ایران از تحریمها، تولید نفت ایران در ماه ژوئن به ۳,۴۶ میلیون بشکه در روز رسید اما از آن زمان تاکنون این روند رشد چندان تغییری نکرده و در آگوست با افزایشی نامحسوس به ۳,۶۳ میلیون بشکه در روز رسیده است؛ البته این آمار از منابع درجه دو یعنی مشاوران و رسانههای صنعتی تهیه میشود.
این درحالی است که عربستان همچنان تأکید میکند همه کشورها باید در فریز نفتی شرکت کنند. در همین راستا، یکی از کارشناسان آشنا به امور نفتی ایران میگوید: این سطح تولید نفت در ایران یک سؤال چند میلیون دلاری است. درصورتیکه ایران نتواند این میزان تولید را خیلی زود عملیاتی کند، مقامات نفتی در نشستهای آتی اوپک قدرت تعیین مسیر مذاکرات را خواهند داشت.
ترند: ایران ناچار به توسعه حوزههای نفتی جدید
ازسویدیگر، خبرگزاری ترند نیز معتقد است: ایران تولید نفت خود را افزایش خواهد داد؛ البته در این مسیر فقط ایران نیست که تولید خود را خواهد افزود؛ بلکه عراق و نیجریه نیز در همین مسیر قرار دارند. درهمینباره ترند مینویسد: تولید نفت ایران در سالهای تحریم کاسته شد و از ۳,۹ میلیون بشکه در روز در ۲۰۰۸ میلادی به ۲,۸ میلیون بشکه در روز در ۲۰۱۵ رسید.
بههرحال، هرچند تولید نفت ایران اکنون حدود 3,7 میلیون بشکه در روز است اما باید به یادداشت این کشور پنج میدان مشترک با عراق دارد و اکنون مشغول راهاندازی تعدادی از آنهاست که تا مارس 2017 میلادی تولید نفت خود را روزانه 90 هزار بشکه بیفزاید.
در این میان، ایران اعلام کرده تا زمانیکه تولیدش به سطح مورد نظر نرسد در فریز نفتی شرکت نخواهد کرد. امیرحسین زمانینیا، معاون وزیر نفت، در 9 آگوست به ترند گفت: ایران در 6 ماه آینده به این سطح خواهد رسید. او ارقام دقیقی بیان نکرد اما گفت ایران سهمیه معینی در اوپک دارد و در همان میزان تولید خواهد کرد.
با توجه به سخنان زمانینیا و سقف تولید روزانه 33,4 میلیون بشکه در روز اوپک، ایران احتمالا آماده تولید چهار میلیون بشکه در روز است. از سوی دیگر، تولید مازاد نفت از 2014 میلادی ادامه دارد و این اشباع تا پایان 2017 برطرف نخواهد شد. سازمان اطلاعات انرژی آمریکا نیز تخمین میزند ذخایر جهانی نفت و سوختهای مایع دیگر در 2015 میلادی بالغ بر 1,9میلیون بشکه در روز بوده است. بههرحال، روند تجمیع ذخایر در 201 حدود 0,8 میلیون بشکه در روز کاسته شده و پیشبینی میشود بازار تا 2017 میلادی، کموبیش تثبیت شود و کل میزان ذخایر نیز حدود 0,2میلیون بشکه در روز کاهش مییابد. درهرحال این تنها ایران نیست که تصمیم دارد تولید خود را بیفزاید. عراق مشغول آمادهسازی برای از سرگیری تولید 150 هزار بشکه در روز نفت از کرکوک است. ازسویدیگر، نیجریه نیز با شورشیان به توافق رسیده و این امر به معنای از سرگیری تولید نفت در آینده نزدیک است.
این درحالی است که 80 درصد نفت ایران از حوزههای نفتی تأمین میشود که در نیمه دوم عمر خود قرار دارند و به طور طبیعی سالانه 8تا 12 درصد از قابلیت تولیدشان کاسته میشود؛ بنابراین تنها گزینه پیش روی ایران توسعه حوزههای نفتی جدید و افزایش تولید در اسرع وقت است.
سعودی گازت: بازار متوازن است
روزنامه سعودی گازت در گزارشی به این نکته اشاره میکند که با وجود نوسان قیمت و تلاش برای کاهش ذخایر، وضعیت بازار از لحاظ تاریخی متوازن است. این رسانه مینویسد: مقامات روس و عربستان سعودی به دنبال آرامکردن نگرانیها پیش از اجلاس الجزایر هستند ولی کارشناسان همچنان معتقد هستند دستیابی به توافق در این اجلاس هنوز هم دور از دسترس است. بارن شیلدروپ، تحلیلگر ارشد بازار کالا در مؤسسه «SEB Markets»، میگوید: البته روسیه و عربستان سعودی هردو تمایل دارند قیمت نفت بالاتر از سطح 50 دلار باشد. در هفته گذشته آنها مذاکراتی برای تثبیت بازار انجام دادند اما واقعیت اینجاست که بازار نفت امروز از بسیاری جهات واقعا متوازن است. میزان ذخایر کموبیش با تقاضا برابر است و نوسان قیمت سالانه نیز از لحاظ تاریخی در نقطه مناسبی قرار دارد که حدود 35 درصد است. شیلدروپ معتقد است: این بازار در حقیقت از وضعیت اشباع خارج شده است و ذخایر تا سال آتی یا پس از آن کاهش خواهند یافت.
ارسال نظر