اگر سوال شود كه اين بازيهاي رسانهاي با تكيه براتفاقهاي حاشيهاي و نه اصلي چيست؟ پاسخ اين است؛ راه و روشي است كه تندروها از آن استفاده ميكنند تا هم حرفي زده باشند و هم التهاب رسانهاي ايجاد كنند و هم قدرتنمايي سياسي كرده باشند. اين بازيهاي رسانهاي- كلامي توسط گروهي با قدرت دوپينگ سياسي كرده رخ ميدهد تا اين گروه بتواند روي افكار عمومي اثر بگذارد.
حمید رضا جلایی پور در اعتماد نوشت: اگر سوال شود كه اين بازيهاي رسانهاي با تكيه براتفاقهاي حاشيهاي و نه اصلي چيست؟ پاسخ اين است؛ راه و روشي است كه تندروها از آن استفاده ميكنند تا هم حرفي زده باشند و هم التهاب رسانهاي ايجاد كنند و هم قدرتنمايي سياسي كرده باشند. اين بازيهاي رسانهاي- كلامي توسط گروهي با قدرت دوپينگ سياسي كرده رخ ميدهد تا اين گروه بتواند روي افكار عمومي اثر بگذارد.
اين گروه با استفاده از امكانات رسانهاي زياد و متكي به بيتالمال التهابهاي خبري را در جامعه ايجاد ميكنند تا در اين ميان هم نشان دهند كه زنده و فعال هستند و هم غباري را ايجاد كنند كه به آنها فرصت بهرهبرداري سياسي در زمينه ايجاد شده را بدهد. اما برخلاف تمام اين تلاشها، به استناد آمار انتخابات اخير، انتخابات مجلس شوراي اسلامي، ميشود گفت كه اين تلاشها موفق نبوده. نه طبقه بالا و نه طبقه متوسط، نه طبقه پايين تحتتاثير اين بازيهاي كلامي و رسانهاي قرار نگرفتهاند و حتي طبقه سوم هم ترجيح داده تا در انتخابات غيرفعال باشد و به جاي اينكه تحتتاثير مانورخبري و رسانهاي اين تندروها قرار بگيرد، در انتخابات شركت نكند. (در جنوب تهران ۷۰ درصد مردم طبقه سوم در انتخابات شركت نكردند). اين نيروي سياسي دوپينگ كرده اما به فعاليتش ادامه ميدهد و اگر دقت كرده باشيم، همين هفته پيش نمونهاي از اين بازي كلامي را با ماجراي «افايافتي» انجام داد و التهابهاي رسانهاي هم ايجاد كرد و جامعه هم دوسه روزي درگيرش بود.
اما نبايد اين بازيهاي كلامي را مهم دانست. چرا؟! چون اين گروه كه قدرت سياسي دارند، از نظر اجتماعي توخالي هستند و اين بازيها صرفا اعلام حضور آنهاست. اين گروهها نميتوانند حرف ديگري به جز اين بازيهاي كلامي با مردم داشته باشند، چون نميتوانند در رسانههاي خود حرف ديگري با مردم داشته باشند. آنها چه چيزي ميتوانند به مردم بگويند؟! بگويند مردم ما به آزادي احترام نميگذاريم؟! يا ما به پيگيري حقوق از طريق قانون اهميت نميدهيم يا با حاكميت قانوني مخالف هستيم؟! يا ما با آتش زدن سفارت عربستان موافق هستيم؟!
يا از منزوي شدن ايران در جامعه جهاني به قصد منافع خود لذت ميبريم و دوست نداريم زندگي شما با رفع تحريمها وپذيرش ايران در جامعه جهاني رونق بگيرد؟! و...
اين گروهها اگر اينطور بخواهند حرف بزنند و واقعيت را بگويند تقريبا ديگر تغيير هويت داده و استحاله شدهاند. آنها سرمايه اجتماعي كم دارند. اين بازي كلامي براي اين است كه اعلام حضور كنند و هم به جماعت اندك هواداران خود روحيه بدهند. متاسفانه اينها مردم را كوزهاي توخالي و خود را آبشار حقيقت فرض ميكنند و گويي مردم عنصري منفعل و بدون قدرت تشخيصند. بهطور مثال بسياري از رسانهها سالهاي سال است كه در دست اين گروه است. كانالهاي رسمي روزانه در جهت منافع اين گروه فعاليت رسانهاي ميكنند. اما انتخابات اخير نشان داد كه نگاه مردم چيز ديگري است.
بنابراين چنين بازيهاي كلامي ـ رسانهاي در طولاني مدت نتيجه چنداني ندارد و نبايد نگران شد. مردم آگاه هستند و آن كوزه توخالي فرض شده نيستند و آگاهي و قدرت تشخيص آنها بالاست. اين بازيهاي كلامي و رسانهاي اتفاق ميافتد و جامعه هم واكنشي درخور به آن نشان ميدهد. در اين ميان نقش رسانههاي اصلاحطلب و رسانههاي همراه با مردم و جامعه مدني هم نقش مهمي است. واكنش به اين بازيهاي كلامي بايد آگاهانه و صبورانه و غيرانفعالي باشد. رسانههاي اصلاحطلب بايد مسائل اصلي جامعه را با مردم درميان بگذارند و درست «خبر رساني» و درست«تحليل رساني» كنند. و خود را معطل جنگ رواني ـ كلامي تندروها نكنند.
پ
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر