ژنتیک به داد پرندههای هاوایی میرسد
جزیرهی هاوایی را میتوان پایتخت گونههای در خطر انقراض دانست. نزدیک به نود درصد پوشش گیاهی بومی این جزیره و بسیاری از گونههای جانوری آن در خطر مرگ حتمی قرار دارند و بخش عمدهای از این نابودی هم به دلیل ورود گونهها و بیماریهای جدید به زیست بوم این جزیره است.
به گفته نشریه ی نیویورکر، داستان از جایی شروع شد که یک گونهی جانوری ناشناخته -البته برای اهالی هاوایی- همراه با کشتیهای شکارچیان نهنگ به جزایر هاوایی آمد: پشه. حشرهی کوچکی که از مهمترین عوامل مرگ و میر انسان هم هست، این بار به جان پرندههای هاوایی افتاد. زیرا این پرندهها، غافل از بیماریهایی که توسط این حشره منتقل میشوند، به خوردن این گونهی جانوری جدید پرداختند و قربانی بیماریهای همراه این حشرات شدند.
مشکل از آنجا شدیدتر شد که آب و هوای جزایر هاوایی، بهترین گزینه برای رشد و تولید نسل را در اختیار پشهها قرار میداد. به همین دلیل بیشتر تلاشهای مقامات محلی برای کنترل جمعیت این حشرات با شکست روبرو شد و پشهها، علاوه بر پرندههای این جزیره، مشکلاتی را هم برای جانوران و حتی انسانهای این جزیره ایجاد کردند.
حالا متخصصان علوم ژنتیک راهی را برای کم کردن شر این حشرات کوچک از سر هاوایی و پرندههایش طراحی کردهاند. این متخصصان میخواهند با استفاده از دستکاری ژنتیکی، پشههایی عقیم و با اندامهای ناقص و عمر کوتاه تولید کنند تا در طی چند سال، نسل این حشرات را در این جزیره ریشهکن کنند.
البته این پیشنهاد مخالفانی هم دارد و اجرایی شدن آن، منوط به تایید مقامات ایالتی است. بسیاری از مردم هاوایی نگران این هستند که دستکاری ژنتیکی این حشرات، نتایج به مراتب بدتری را برای این جزیره به همراه داشته باشد. قطعا اعمال چنین تغییرات بیسابقهای میتواند نتایج غیرقابلکنترلی به همراه داشته باشد. احتمالا آخرین چیزی که پرندهها و اهالی هاوایی به آن نیاز دارند، پشههای دستکاریشدهای است که کنترل آن با روشهای معمولی هم امکانپذیر نباشد!
ارسال نظر