توسعه، آموزش،اشتغالزایی در مناطق نفتی
مناطق نفتخیز کشور با وجود منابع غنی نفت و گاز با محرومیتهای زیادی رو به رو هستند و به توجه ویژهای در حوزه محرومیتزدایی نیاز دارند.
در این میان وزارت نفت با وجود اینکه مسئولیت توسعه میدانهای هیدروکربوری و بهرهبرداری از آنها را در مناطق نفتخیز برعهده دارد، اما در طول سالهای گذشته فعالیتهای گستردهای را بر مبنای مسئولیتهای اجتماعی خود به انجام رسانده است؛ فعالیتهایی همچون توسعه عمرانی شهرهای میزبان مناطق نفتی شامل راه و شهرسازی، ساخت مسجد، بانک، مدرسه و همچنین ارائه خدمات آموزشی، ورزشی، فرهنگی، بهداشتی و درمانی، زیرساختی و زیست محیطی و اشتغالزایی.
البته وزارت نفت از طریق طرح کمک به عمران مناطق نفتخیز و همچنین از طریق سازمان بهداشت و درمان صنعت نفت به دنبال گسترش این خدمات بویژه در بهبود وضعیت بهداشت و سلامت است، به طوری که با پیشنهاد وزیر نفت و موافقت رئیس جمهوری قرار است در برنامه ششم توسعه ۲ درصد از هزینه طرحهای نفتی به اجرای طرحهایی در حوزه مسئولیتهای اجتماعی در مناطق نفتخیز کشور اختصاص یابد. این افزایش بودجه در حالی از سوی بیژن نامدار زنگنه، وزیر نفت پیشنهاد شده که در گذشته این رقم ٢ در هزار بوده است، ضمن اینکه رئیس جمهوری نیز پیشنهاد اختصاص یک درصد از منابع صندوق توسعه ملی به این بخش را داده است که در صورت تصویب، توسعه خدمات اجتماعی در مناطق نفتخیز با شتاب بیشتری انجام خواهد شد.
در این میان بهتازگی راهکارهای دیگری نیز برای افزایش این خدمات و شتاب بخشی به آنها از سوی وزارت نفت و مدیریت نظارت بر طرحهای عمرانی مناطق نفتخیز وزارت نفت در حال بررسی است. این مدیریت فعالیتهای زیادی در زمینههای مختلفی در حوزه محرومیتزدایی اجرا کرده است و همچنین در دست اقدام دارد که منطبق برمصوبه مجلس است. بر این اساس، مقدمات هر طرح با توجه به طرح مطالعاتی و نیازسنجی آن پس از شناسایی و تعامل با وزارتخانههای مربوط به مرحله اجرا و ساخت میرسد.
براساس سیاستهای وزیر نفت و وظایف «CSR» وزارت نفت یا همان مسئولیت اجتماعی شرکتی (Corporate Social Responsibility)، توسعه و عمران مناطق نفتخیز در اولویت است و بیشتر فعالیتهای مدیریت نظارت بر طرحهای عمرانی مناطق نفتخیز وزارت نفت در استانهای جنوب و جنوبغربی کشور شامل خوزستان، بوشهر، فارس و کهگیلویه و بویراحمد است و در بیشتر استانهای کشور نیز، طرحهایی را در دست اقدام دارد.
شرکتهای نفتی و گازی جزو پیشتازان مسئولیت اجتماعی شرکتی (CSR) هستند. این موضوع حداقل به این دلیل است که اثرهای منفی فعالیتهای صنعت نفت، براحتی آشکار است و همواره از طرف افراد بومی و جامعه به فعالیت شرکتهای نفتی در مناطق آنها اعتراضهایی میشود که این مسأله با مروری بر اخبار عمومی نقاط مختلف دنیا، براحتی قابل درک است. قابل توجه است که وزارت نفت در این بخش سعی دارد به همه تعهدهای خود عمل کند، اما مواردی همچون کاهش قیمت جهانی نفت، تعهدهای وزارت نفت به دولت و همچنین اجرای برخی مصوبههای دولت گذشته، دست وزارت نفت در این بخش را تا حدودی بسته است، البته این را هم باید یادآور شد که به گفته مسئولان وزارت نفت به دستور وزیر نفت ۱۳ هزار میلیارد تومان از مصوبههای غیرمنطقی دولت گذشته در این بخش لغو شده است.
با وجود این سال گذشته ٣٨٠ میلیارد تومان به عمران مناطق نفتخیز اختصاص یافته است که به گفته وزیر نفت امسال این رقم تا ٧٠٠ میلیارد تومان افزایش مییابد. باید گفت وزارت نفت به مسئولیت اجتماعی خود واقف است، اما تصور پولدار بودن وزارت نفت تصور درستی نیست. با اینکه وزارت نفت پول زیادی را تولید میکند، اما بخش چشمگیری از آن به یارانه اختصاص مییابد و مبلغ ناچیزی به این صنعت میرسد، ضمن اینکه درآمدهای حاصل از صادرات نفت به خزانه واریز میشود و تنها مبلغ کمی از آن سهم نفت است.
در مجموع باید توجه داشت که افزون بر توسعه خدمات عمرانی و بهداشتی، راهکار دیگر وزارت نفت در بخش عمران مناطق نفتخیز، توجه بیش از پیش به آموزش است، امری که وزیر نفت نیز تأکید زیادی درباره آن دارد، به طوری که بیژن زنگنه معتقد است از زمانی که صنعت نفت در ایران آغاز به کار کرده به موضوع آموزش نیز توجه شده است. توسعه هنرستانها و مراکز آموزش فنی و حرفهای، اثرگذارتر از دانشگاههاست و توسعه این مراکز افزون بر زمینهسازی مناسب برای اشتغالزایی ساکنان بومی مناطق، موجب ارتقای سطح آموزشی نیروهای بومی حرفهای میشود که این موضوع سرانجام به نفع صنعت نفت خواهد بود.
ارسال نظر