بايد‌ها‌ی آقای روحانی برای فردای بهتر
غلامعباس توسلي در روزنامه آرمان نوشت: اگرچه در حقيقت گرايش نهايي مردم در ماههای آخر رياست‌جمهوري با توجه به عملكرد آن دولت شكل خواهد گرفت و در اقبال مردم از گزينه‌هاي رياست‌جمهوري مي‌تواند موثر باشد و اگرچه اقدامات مثبت روحاني صرف نظر از عملكرد منفي و تبليغات سوء مخالفان بسيار قابل توجه است، باز هم در انتخابات معادلات غيرقابل پيش بيني‌اي رقم خواهد خورد.
غلامعباس توسلي در روزنامه آرمان نوشت: اگرچه در حقيقت گرايش نهايي مردم در ماههای آخر رياست‌جمهوري با توجه به عملكرد آن دولت شكل خواهد گرفت و در اقبال مردم از گزينه‌هاي رياست‌جمهوري مي‌تواند موثر باشد و اگرچه اقدامات مثبت روحاني صرف نظر از عملكرد منفي و تبليغات سوء مخالفان بسيار قابل توجه است، باز هم در انتخابات معادلات غيرقابل پيش بيني‌اي رقم خواهد خورد.
به همين علت با وجود اينكه مي‌توان تا حدي به آینده روحاني خوشبين بود، با اين همه دولت او بايد بدين جهت كه مي‌گويند احتياط شرط عقل است، نكاتي را در نظر بگيرد. چراكه دولت به طور جدي در يك مرحله بسيار بزرگ و البته دشوار و پيچيده‌اي قرار دارد و امروز روحاني بايد به دنبال يك تحول محسوس و چشم‌گيري در كشور به ويژه مساله اقتصادي كه به جد مورد نقد است، باشد.
اصولگراهاي منتقد و مخالف دولت با نزديك شدن به انتخابات رياست‌جمهوري لحظه‌اي آرام نخواهند گرفت و از هر اهرمي براي كوبيدن دولت و سنگ اندازي بر مسير اقداماتش بهره خواهند برد تا روحاني را مانند احمدي‌نژاد به زير بكشند. بر اين اساس روحاني اگر از ساير وزنه‌هاي اقتصادي- سياسي خود استفاده كند، تغييرات قابل ملاحظه‌اي در اقتصاد به وجود می‌آورد. تحولي كه مي‌تواند جلوي فريادهاي بس بي‌اساس و ناجوانمردانه مخالفان و اقدامات افراطي آنها را كه بيشتر برخلاف مصالح كشور است، بگيرد.
گسترش روابط دولت با كارشناسان اقتصادي و جامعه‌شناسي همراه با به كارگرفتن دو روش اقتصادي و جامعه‌شناسي كه قبل از اين به كار گرفته نشد، در حل چالش بزرگ دولت مفيد واقع مي‌شود و به طور كل سهيم ساختن و در نظرگرفتن مشاركت افرادي كه از توانايي لازم برخوردارند در اين ماه‌هاي پاياني مي‌تواند گامي مهم براي حل مشكلات موجود باشد. از سويي اگرچه روحاني آراي سال ۹۲ خود را همچنان بايد مديون حمايت و تلاش اصلاحات بداند اما اين‌بار مساله متفاوت است و عملكرد مطلوب دولت در اين ماه‌هاي پاياني وتمركز جدي او بر مسائلي چون اقتصاد به هواداران روحاني افزوده و افراد بيشتري را به ميدان انتخابات خواهدكشاند.
زيرا مخالفان تلاش خواهند نمود كه مشكل ركود را در نزد مردم آن‌قدر بزرگ جلوه دهند تا ساير خدمات دولت در پي چند سال گذشته ناديده گرفته شود. در اين ميان برخلاف اصولگراهاي مخالف دولت، اصولگرهاي معتدلي كه همواره در كنار دولت روحاني بودند و همان طور كه آراي اين طيف از اصولگراها در انتخابات مجلس اثرگذار بود، حمايت و آراي آنها از روحاني به طور قطع در انتخابات رياست‌جمهوري سال ۹۶ نيز مي‌تواند تاثير داشته باشد. البته اين مساله درباره اصولگراهاي سنتي نيز صدق مي‌كند.
حمایت اين طيف از جريان اصولگرا كه از برخي از آنها تحت عنوان اصولگراهاي منصف ياد مي‌شود، از روحاني، غيرمحتمل نيست. با اين همه حتي اگر اين اطمينان وجود داشته باشد كه روحاني به خاطر همه خدمات مطلوب و اثرگذارش براي سال ۹۶ به پاستور راه پيدا خواهد كرد، باز هم نبايد دستش براي انتخابات آتي خالي باشد، او بايد همه تلاش و هم و غم خود را براي حل مشكلات موجود اقتصادي صرف نظر از مساله برجام و آينده اش به كار ببرد. بنابراين در نهايت همه عوامل در جهت درست بايد به كار رفته و دست به دست يكديگر داده تا روحاني از انتخابات سال آتي سرافراز بيرون آيد.
به همين علت با وجود اينكه مي‌توان تا حدي به آینده روحاني خوشبين بود، با اين همه دولت او بايد بدين جهت كه مي‌گويند احتياط شرط عقل است، نكاتي را در نظر بگيرد. چراكه دولت به طور جدي در يك مرحله بسيار بزرگ و البته دشوار و پيچيده‌اي قرار دارد و امروز روحاني بايد به دنبال يك تحول محسوس و چشم‌گيري در كشور به ويژه مساله اقتصادي كه به جد مورد نقد است، باشد.
اصولگراهاي منتقد و مخالف دولت با نزديك شدن به انتخابات رياست‌جمهوري لحظه‌اي آرام نخواهند گرفت و از هر اهرمي براي كوبيدن دولت و سنگ اندازي بر مسير اقداماتش بهره خواهند برد تا روحاني را مانند احمدي‌نژاد به زير بكشند. بر اين اساس روحاني اگر از ساير وزنه‌هاي اقتصادي- سياسي خود استفاده كند، تغييرات قابل ملاحظه‌اي در اقتصاد به وجود می‌آورد. تحولي كه مي‌تواند جلوي فريادهاي بس بي‌اساس و ناجوانمردانه مخالفان و اقدامات افراطي آنها را كه بيشتر برخلاف مصالح كشور است، بگيرد.
گسترش روابط دولت با كارشناسان اقتصادي و جامعه‌شناسي همراه با به كارگرفتن دو روش اقتصادي و جامعه‌شناسي كه قبل از اين به كار گرفته نشد، در حل چالش بزرگ دولت مفيد واقع مي‌شود و به طور كل سهيم ساختن و در نظرگرفتن مشاركت افرادي كه از توانايي لازم برخوردارند در اين ماه‌هاي پاياني مي‌تواند گامي مهم براي حل مشكلات موجود باشد. از سويي اگرچه روحاني آراي سال ۹۲ خود را همچنان بايد مديون حمايت و تلاش اصلاحات بداند اما اين‌بار مساله متفاوت است و عملكرد مطلوب دولت در اين ماه‌هاي پاياني وتمركز جدي او بر مسائلي چون اقتصاد به هواداران روحاني افزوده و افراد بيشتري را به ميدان انتخابات خواهدكشاند.
زيرا مخالفان تلاش خواهند نمود كه مشكل ركود را در نزد مردم آن‌قدر بزرگ جلوه دهند تا ساير خدمات دولت در پي چند سال گذشته ناديده گرفته شود. در اين ميان برخلاف اصولگراهاي مخالف دولت، اصولگرهاي معتدلي كه همواره در كنار دولت روحاني بودند و همان طور كه آراي اين طيف از اصولگراها در انتخابات مجلس اثرگذار بود، حمايت و آراي آنها از روحاني به طور قطع در انتخابات رياست‌جمهوري سال ۹۶ نيز مي‌تواند تاثير داشته باشد. البته اين مساله درباره اصولگراهاي سنتي نيز صدق مي‌كند.
حمایت اين طيف از جريان اصولگرا كه از برخي از آنها تحت عنوان اصولگراهاي منصف ياد مي‌شود، از روحاني، غيرمحتمل نيست. با اين همه حتي اگر اين اطمينان وجود داشته باشد كه روحاني به خاطر همه خدمات مطلوب و اثرگذارش براي سال ۹۶ به پاستور راه پيدا خواهد كرد، باز هم نبايد دستش براي انتخابات آتي خالي باشد، او بايد همه تلاش و هم و غم خود را براي حل مشكلات موجود اقتصادي صرف نظر از مساله برجام و آينده اش به كار ببرد. بنابراين در نهايت همه عوامل در جهت درست بايد به كار رفته و دست به دست يكديگر داده تا روحاني از انتخابات سال آتي سرافراز بيرون آيد.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر