آرای سندرز به سمت هیلاری می‌رود؟
اعلام حمایت برنی سندرز از هیلاری کلینتون معادلات انتخاباتی حزب دموکرات را کاملا شفاف کرده است. همچنین انتخاب جنجالی ترامپ به‌عنوان نامزد حزب جمهوریخواه در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۱۶ نیز مورد توجه اکثر تحلیلگران مسائل آمریکا قرار گرفته است.
هفته نامه مثلث - حنیف غفاری: اعلام حمایت برنی سندرز از هیلاری کلینتون معادلات انتخاباتی حزب دموکرات را کاملا شفاف کرده است. همچنین انتخاب جنجالی ترامپ به‌عنوان نامزد حزب جمهوریخواه در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۱۶ نیز مورد توجه اکثر تحلیلگران مسائل آمریکا قرار گرفته است.
طی روزهای اخیر، دو متغیر در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۱۶ آمریکا تعیین‌کننده است؛ نخست اینکه آرای سندرز به سود چه کسی واریز می‌شود و دوم اینکه کدام یک از دو نامزد نهایی می‌توانند در دور دوم و نهایی انتخابات ریاست‌جمهوری نمایش بهتری داشته باشند. اگرچه نتایج نظرسنجی‌ها هم‌اکنون به سود هیلاری کلینتون است اما فاصله آرای او با ترامپ کاهش یافته است.
با این حال تا کنون نظرسنجی مشخصی در آمریکا مبنی بر اینکه آرای سندرز به سود کدام یک از دو نامزد نهایی انتخابات واریز می‌شود صورت نگرفته است.
اخیرا برنی سندرز با حضور در کمپین هیلاری کلینتون در پورتموث، در نیوهمپشایر رسما از نامزدی او برای ریاست‌جمهوری ایالات‌متحده حمایت کرد.
سندرز در این خصوص اعلام کرد: «آمده‌ام اینجا تا بگویم هیلاری کلینتون باید رئیس‌جمهور آینده ما باشد. من هر کاری انجام می‌دهم تا کلینتون در رقابت با دونالد ترامپ پیروز شود.»
بدین ترتیب پرونده رقابت‌های انتخابات درون‌حزبی دموکرات‌ها در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۱۶ به صورت کامل بسته شد. برنی سندرز در طول رقابت‌های انتخابات درون‌حزبی رقابت سنگینی با کلینتون داشت. او حتی در برخی ایالات تعیین‌کننده مانند واشنگتن توانست بر کلینتون غلبه پیدا کند.
با این حال هیلاری کلینتون در مجموع توانست رای اکثر دلیگیت‌ها و سوپر دلیگیت‌های حزب دموکرات را از آن خود کرده و به‌عنوان نامزد نهایی این حزب مورد شناسایی افکار‌عمومی آمریکا قرار گیرد.
از اکنون رقابت میان هیلاری کلینتون و دونالد ترامپ به‌طور رسمی کلید خورده است. با این حال هم‌اکنون این سوال مهم و اساسی وجود دارد که حمایت برنی سندرز از هیلاری کلینتون چگونه خود را در نظرسنجی‌های انتخاباتی نشان خواهد داد؟ آیا در صورت واریز آرای سندرز به سود هیلاری کلینتون، دونالد ترامپ شانسی برای پیروزی بر نامزد حزب دموکرات خواهد داشت؟
مشخصا مساله این است که در برهه زمانی فعلی آرای سندرز در انتخابات ریاست‌جمهوری ایالات‌متحده آمریکا به‌شدت تعیین‌کننده است. سوال اصلی این است که آرای سندرز در نهایت به سود چه کسی به گردش در‌می‌آید؟
شاید در ظاهر این‌گونه تصور شود که اکثر آرای سندرز به سود هیلاری کلینتون و حزب دموکرات به گردش در‌آید اما نتایج نظرسنجی‌های اخیر و کم‌شدن فاصله ترامپ و کلینتون در نظرسنجی‌ها چنین فرضیه‌ای را مورد تشکیک قرار می‌دهد. به عبارت بهتر، نمی‌توان قطعا گفت که آرای سندرز به سود هیلاری کلینتون و حزب دموکرات به گردش در خواهد آمد. عدم انتخاب سندرز به‌عنوان نامزد نهایی حزب دموکرات بسیاری از طرفداران وی را ناامید ساخته است. این ناامیدی می‌تواند خود را در قالب یک واکنش احساسی در دور نهایی انتخابات نشان دهد.
از سوی دیگر، نظرسنجی‌های صورت‌گرفته در جریان انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا نیز نشان می‌دهد طرفداران سندرز همچنان با هیلاری کلینتون زاویه دارند. مطابق آخرین نظرسنجی‌های صورت گرفته در ایالات‌متحده آمریکا، هیلاری کلینتون تنها با اختلاف ۲ درصد از ترامپ جلوتر است. این در حالی‌ست که اختلاف آرای کلینتون و ترامپ در گذشته نه چندان دور بالای ۱۰درصد بوده است.
نکته قابل‌تامل این است که مطابق نظرسنجی‌های صورت گرفته در سرتاسر آمریکا، اگر برنی سندرز در نهایت موفق می‌شد به‌عنوان نامزد حزب دموکرات در انتخابات راهی دور نهایی شود، می‌توانست با اختلافی ۱۵ درصدی ترامپ را شکست دهد. بدیهی است که اگر آرای طرفداران سندرز به سود هیلاری کلینتون واریز شود، ترامپ شانسی برای پیروزی در مقابل وزیر امور خارجه سابق آمریکا در دور نهایی رقابت‌های انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۱۶ نخواهد داشت اما آیا آرای سندرز واقعا به سود کلینتون واریز می‌شود؟
واقعیت امر این است که برنی سندرز در دور نخست انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا به‌شدت سیاست‌های هیلاری کلینتون، از جمله سیاست خارجی وی را به چالش کشید. او موفق شد ناکارآمدی هیلاری کلینتون در دوران حضور وی در مسند وزارت امور خارجه را به طرفداران حزب دموکرات اثبات کند. به‌عنوان مثال سندرز پیروی هیلاری کلینتون از هنری کسینجر در عرصه سیاست خارجی و سیاست‌های تند کلینتون در مدت حضور وی در مسند وزارت امور خارجه (در دور نخست ریاست‌جمهوری اوباما) را به صورتی جدی به چالش کشید. در مناظره‌های تلویزیونی نیز سندرز به مراتب از هیلاری کلینتون برتر نشان داد.
او حتی توانست در برخی ایالات تعیین‌کننده مانند واشنگتن بر کلینتون غلبه پیدا کند. با این حال هیلاری کلینتون توانست با پیروزی در اغلب ایالت‌های تعیین‌کننده مانند نیویورک و کالیفرنیا، آرای لازم برای حضور در دور نهایی انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا را به دست آورد. حمایت اکثر سوپر دلیگیت‌ها از هیلاری کلینتون نیز در این خصوص به‌شدت موثر بود. شاید اگر حمایت اولیه سوپر‌دلیگیت‌ها و سران حزب دموکرات از هیلاری کلینتون نبود، او قدرت غلبه بر سندرز را پیدا نمی‌کرد.
از این رو بسیاری از طرفداران سندرز معتقدند که هیلاری کلینتون متعاقب حمایت سوپر‌دلیگیت‌ها و بهره‌گیری از حمایت روانی سران حزب به پیروزی در مقابل سندرز دست یافته است و این پیروزی را یک پیروزی تمام‌عیار و عادلانه نمی‌دانند. در چنین شرایطی برخی از طرفداران سندرز ترجیح می‌دهند تحت هیچ شرایطی آرای خود را به سود هیلاری کلینتون به گردش در نیاورند.
نکته دیگر به مقایسه شخصیت هیلاری کلینتون و ترامپ باز‌می‌گردد. بسیاری از طرفداران سندرز اساسا تفاوتی میان هیلاری کلینتون و ترامپ قائل نیستند. با وجود اینکه سندرز از طرفدارانش خواسته است تا از هیلاری کلینتون حمایت کرده و مانع از راهیابی ترامپ به کاخ سفید شوند اما لزوما همه طرفداران سندرز از این خواسته پیروی نمی‌کنند.
حتی برخی طرفداران سندرز معتقدند پس از او، تنها نامزدی که نماد تغییر در سیاست‌های آمریکا و گذار از وضعیت موجود محسوب می‌شود، دونالد ترامپ است. بی‌دلیل نیست که ترامپ برای گردش آرای طرفداران سندرز به سود خود خیز برداشته است. ترامپ صراحتا از طرفداران سندرز خواسته است تا آرای خود را به سود حزب جمهوریخواه و او به گردش در‌آورند. در هر حال، از این پس شاهد کشمکش هیلاری کلینتون و ترامپ بر سر کسب آرای طرفداران سندرز در انتخابات هستیم.
بنابراین، صراحتا می‌توان گفت که آرای سندرز فاکتوری تعیین‌کننده در انتخاب رئیس‌جمهور جدید ایالات‌متحده آمریکا محسوب می‌شود. اگرچه سندرز به دور نهایی رقابت‌های انتخاباتی در آمریکا راه نیافته است اما گردش آرای وی به سود یک نامزد خاص، منجر به پیروزی یکی از دو حزب دموکرات یا جمهوریخواه در نوامبر سال ۲۰۱۶ خواهد شد.
از سوی دیگر، برگزاری کنوانسیون حزبی جمهوریخواهان در شهر کلیولند در ایالت اوهایو بار دیگر پرده از اختلافات شدید میان اعضای ارشد این حزب بر سر حمایت از ترامپ برداشت. این کنوانسیون سه روزه در حالی در کلیولند برگزار شد که مخالفان ترامپ در اطراف محل کنفرانس حضوری فعال داشتند. در این کنفرانس برخی افراد مطرح در حزب جمهوریخواه از جمله جرج بوش و جان مک‌کین نیز حضور نداشتند.
در طول این نشست بارها شاهد تنش بودیم. در این نشست شماری از مخالفین محل برگزاری کنوانسیون را ترک کرده و شماری دیگر نیز شعارهایی مبنی بر لزوم تغییر قوانین حزبی به نفع انتخاب جایگزین برای ترامپ دادند؛ پروسه‌ای طولانی که مستلزم نظرخواهی از تک‌تک ایالت‌هاست. با همه این موارد، رهبران حزب جمهوریخواه اعلام کردند که مخالفین ترامپ قدرت لغو نامزدی وی در انتخابات را ندارند.
نگاه بالا به پایین ترامپ به جمهوریخواهان نیز از نکات دیگری است که باید در این برهه زمانی آن را مدنظر قرار داد. اخیرا ترامپ در خصوص حمایت جمهوریخواهان از خود عنوان کرده بود: «بسیار خوب است اگر جمهوریخواهان بتوانند وحدت خود را حفظ کنند اما من در هر صورت پیروز می‌شوم. آنچه آشکار است اینکه من در انتخابات مقدماتی نیز بدون حمایت آنها پیروز شدم. اعتقاد دارم که در هر صورت پیروز خواهم بود اما بهتر است که در کنار هم باشیم و وحدت خود را حفظ کنیم.»
حال برگزاری نشست کلیولند نشان داد که جمهوریخواهان به هیچ عنوان در حمایت از دونالد ترامپ متفوق‌‌القول نیستند. بی‌دلیل نیست که برخی تحلیلگران ارشد مسائل آمریکا معتقدند انتخاب ترامپ به‌عنوان رئیس‌جمهور جدید آمریکا، بیش از آنکه منجر به هرج و مرج داخلی در حوزه سیاسی این کشور شود، اردوگاه جمهوریخواهان را بر هم می‌ریزد!
در نهایت اینکه معادلات انتخاباتی ایالات‌متحده آمریکا متعاقب انتخاب هیلاری کلینتون و دونالد ترامپ به‌عنوان دو نامزد نهایی احزاب دموکرات و جمهوریخواه شفاف‌تر شده است.
در این میان، هر یک از نامزدها که بتواند نمایش تبلیغاتی و رسانه‌ای خیره‌‌کننده‌تری در دور دوم انتخابات داشته باشد، موفق‌تر خواهد بود. ضمن آنکه از اکنون نمی‌توان روی نظرسنجی‌های صورت‌گرفته و نتایج آن حساب ویژه‌ای باز کرد. در کنار این موارد، نباید از آرای برنی سندرز و نقش هواداران وی در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۱۶ غافل ماند. گردش آرای سندرز به سود یا زیان یکی از دو کاندیدا در تعیین نتایج نهایی انتخابات موثر خواهد بود.
طی روزهای اخیر، دو متغیر در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۱۶ آمریکا تعیین‌کننده است؛ نخست اینکه آرای سندرز به سود چه کسی واریز می‌شود و دوم اینکه کدام یک از دو نامزد نهایی می‌توانند در دور دوم و نهایی انتخابات ریاست‌جمهوری نمایش بهتری داشته باشند. اگرچه نتایج نظرسنجی‌ها هم‌اکنون به سود هیلاری کلینتون است اما فاصله آرای او با ترامپ کاهش یافته است.
با این حال تا کنون نظرسنجی مشخصی در آمریکا مبنی بر اینکه آرای سندرز به سود کدام یک از دو نامزد نهایی انتخابات واریز می‌شود صورت نگرفته است.
اخیرا برنی سندرز با حضور در کمپین هیلاری کلینتون در پورتموث، در نیوهمپشایر رسما از نامزدی او برای ریاست‌جمهوری ایالات‌متحده حمایت کرد.
سندرز در این خصوص اعلام کرد: «آمده‌ام اینجا تا بگویم هیلاری کلینتون باید رئیس‌جمهور آینده ما باشد. من هر کاری انجام می‌دهم تا کلینتون در رقابت با دونالد ترامپ پیروز شود.»
بدین ترتیب پرونده رقابت‌های انتخابات درون‌حزبی دموکرات‌ها در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۱۶ به صورت کامل بسته شد. برنی سندرز در طول رقابت‌های انتخابات درون‌حزبی رقابت سنگینی با کلینتون داشت. او حتی در برخی ایالات تعیین‌کننده مانند واشنگتن توانست بر کلینتون غلبه پیدا کند.
با این حال هیلاری کلینتون در مجموع توانست رای اکثر دلیگیت‌ها و سوپر دلیگیت‌های حزب دموکرات را از آن خود کرده و به‌عنوان نامزد نهایی این حزب مورد شناسایی افکار‌عمومی آمریکا قرار گیرد.
از اکنون رقابت میان هیلاری کلینتون و دونالد ترامپ به‌طور رسمی کلید خورده است. با این حال هم‌اکنون این سوال مهم و اساسی وجود دارد که حمایت برنی سندرز از هیلاری کلینتون چگونه خود را در نظرسنجی‌های انتخاباتی نشان خواهد داد؟ آیا در صورت واریز آرای سندرز به سود هیلاری کلینتون، دونالد ترامپ شانسی برای پیروزی بر نامزد حزب دموکرات خواهد داشت؟
مشخصا مساله این است که در برهه زمانی فعلی آرای سندرز در انتخابات ریاست‌جمهوری ایالات‌متحده آمریکا به‌شدت تعیین‌کننده است. سوال اصلی این است که آرای سندرز در نهایت به سود چه کسی به گردش در‌می‌آید؟
شاید در ظاهر این‌گونه تصور شود که اکثر آرای سندرز به سود هیلاری کلینتون و حزب دموکرات به گردش در‌آید اما نتایج نظرسنجی‌های اخیر و کم‌شدن فاصله ترامپ و کلینتون در نظرسنجی‌ها چنین فرضیه‌ای را مورد تشکیک قرار می‌دهد. به عبارت بهتر، نمی‌توان قطعا گفت که آرای سندرز به سود هیلاری کلینتون و حزب دموکرات به گردش در خواهد آمد. عدم انتخاب سندرز به‌عنوان نامزد نهایی حزب دموکرات بسیاری از طرفداران وی را ناامید ساخته است. این ناامیدی می‌تواند خود را در قالب یک واکنش احساسی در دور نهایی انتخابات نشان دهد.
از سوی دیگر، نظرسنجی‌های صورت‌گرفته در جریان انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا نیز نشان می‌دهد طرفداران سندرز همچنان با هیلاری کلینتون زاویه دارند. مطابق آخرین نظرسنجی‌های صورت گرفته در ایالات‌متحده آمریکا، هیلاری کلینتون تنها با اختلاف ۲ درصد از ترامپ جلوتر است. این در حالی‌ست که اختلاف آرای کلینتون و ترامپ در گذشته نه چندان دور بالای ۱۰درصد بوده است.
نکته قابل‌تامل این است که مطابق نظرسنجی‌های صورت گرفته در سرتاسر آمریکا، اگر برنی سندرز در نهایت موفق می‌شد به‌عنوان نامزد حزب دموکرات در انتخابات راهی دور نهایی شود، می‌توانست با اختلافی ۱۵ درصدی ترامپ را شکست دهد. بدیهی است که اگر آرای طرفداران سندرز به سود هیلاری کلینتون واریز شود، ترامپ شانسی برای پیروزی در مقابل وزیر امور خارجه سابق آمریکا در دور نهایی رقابت‌های انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۱۶ نخواهد داشت اما آیا آرای سندرز واقعا به سود کلینتون واریز می‌شود؟
واقعیت امر این است که برنی سندرز در دور نخست انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا به‌شدت سیاست‌های هیلاری کلینتون، از جمله سیاست خارجی وی را به چالش کشید. او موفق شد ناکارآمدی هیلاری کلینتون در دوران حضور وی در مسند وزارت امور خارجه را به طرفداران حزب دموکرات اثبات کند. به‌عنوان مثال سندرز پیروی هیلاری کلینتون از هنری کسینجر در عرصه سیاست خارجی و سیاست‌های تند کلینتون در مدت حضور وی در مسند وزارت امور خارجه (در دور نخست ریاست‌جمهوری اوباما) را به صورتی جدی به چالش کشید. در مناظره‌های تلویزیونی نیز سندرز به مراتب از هیلاری کلینتون برتر نشان داد.
او حتی توانست در برخی ایالات تعیین‌کننده مانند واشنگتن بر کلینتون غلبه پیدا کند. با این حال هیلاری کلینتون توانست با پیروزی در اغلب ایالت‌های تعیین‌کننده مانند نیویورک و کالیفرنیا، آرای لازم برای حضور در دور نهایی انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا را به دست آورد. حمایت اکثر سوپر دلیگیت‌ها از هیلاری کلینتون نیز در این خصوص به‌شدت موثر بود. شاید اگر حمایت اولیه سوپر‌دلیگیت‌ها و سران حزب دموکرات از هیلاری کلینتون نبود، او قدرت غلبه بر سندرز را پیدا نمی‌کرد.
از این رو بسیاری از طرفداران سندرز معتقدند که هیلاری کلینتون متعاقب حمایت سوپر‌دلیگیت‌ها و بهره‌گیری از حمایت روانی سران حزب به پیروزی در مقابل سندرز دست یافته است و این پیروزی را یک پیروزی تمام‌عیار و عادلانه نمی‌دانند. در چنین شرایطی برخی از طرفداران سندرز ترجیح می‌دهند تحت هیچ شرایطی آرای خود را به سود هیلاری کلینتون به گردش در نیاورند.
نکته دیگر به مقایسه شخصیت هیلاری کلینتون و ترامپ باز‌می‌گردد. بسیاری از طرفداران سندرز اساسا تفاوتی میان هیلاری کلینتون و ترامپ قائل نیستند. با وجود اینکه سندرز از طرفدارانش خواسته است تا از هیلاری کلینتون حمایت کرده و مانع از راهیابی ترامپ به کاخ سفید شوند اما لزوما همه طرفداران سندرز از این خواسته پیروی نمی‌کنند.
حتی برخی طرفداران سندرز معتقدند پس از او، تنها نامزدی که نماد تغییر در سیاست‌های آمریکا و گذار از وضعیت موجود محسوب می‌شود، دونالد ترامپ است. بی‌دلیل نیست که ترامپ برای گردش آرای طرفداران سندرز به سود خود خیز برداشته است. ترامپ صراحتا از طرفداران سندرز خواسته است تا آرای خود را به سود حزب جمهوریخواه و او به گردش در‌آورند. در هر حال، از این پس شاهد کشمکش هیلاری کلینتون و ترامپ بر سر کسب آرای طرفداران سندرز در انتخابات هستیم.
بنابراین، صراحتا می‌توان گفت که آرای سندرز فاکتوری تعیین‌کننده در انتخاب رئیس‌جمهور جدید ایالات‌متحده آمریکا محسوب می‌شود. اگرچه سندرز به دور نهایی رقابت‌های انتخاباتی در آمریکا راه نیافته است اما گردش آرای وی به سود یک نامزد خاص، منجر به پیروزی یکی از دو حزب دموکرات یا جمهوریخواه در نوامبر سال ۲۰۱۶ خواهد شد.
از سوی دیگر، برگزاری کنوانسیون حزبی جمهوریخواهان در شهر کلیولند در ایالت اوهایو بار دیگر پرده از اختلافات شدید میان اعضای ارشد این حزب بر سر حمایت از ترامپ برداشت. این کنوانسیون سه روزه در حالی در کلیولند برگزار شد که مخالفان ترامپ در اطراف محل کنفرانس حضوری فعال داشتند. در این کنفرانس برخی افراد مطرح در حزب جمهوریخواه از جمله جرج بوش و جان مک‌کین نیز حضور نداشتند.
در طول این نشست بارها شاهد تنش بودیم. در این نشست شماری از مخالفین محل برگزاری کنوانسیون را ترک کرده و شماری دیگر نیز شعارهایی مبنی بر لزوم تغییر قوانین حزبی به نفع انتخاب جایگزین برای ترامپ دادند؛ پروسه‌ای طولانی که مستلزم نظرخواهی از تک‌تک ایالت‌هاست. با همه این موارد، رهبران حزب جمهوریخواه اعلام کردند که مخالفین ترامپ قدرت لغو نامزدی وی در انتخابات را ندارند.
نگاه بالا به پایین ترامپ به جمهوریخواهان نیز از نکات دیگری است که باید در این برهه زمانی آن را مدنظر قرار داد. اخیرا ترامپ در خصوص حمایت جمهوریخواهان از خود عنوان کرده بود: «بسیار خوب است اگر جمهوریخواهان بتوانند وحدت خود را حفظ کنند اما من در هر صورت پیروز می‌شوم. آنچه آشکار است اینکه من در انتخابات مقدماتی نیز بدون حمایت آنها پیروز شدم. اعتقاد دارم که در هر صورت پیروز خواهم بود اما بهتر است که در کنار هم باشیم و وحدت خود را حفظ کنیم.»
حال برگزاری نشست کلیولند نشان داد که جمهوریخواهان به هیچ عنوان در حمایت از دونالد ترامپ متفوق‌‌القول نیستند. بی‌دلیل نیست که برخی تحلیلگران ارشد مسائل آمریکا معتقدند انتخاب ترامپ به‌عنوان رئیس‌جمهور جدید آمریکا، بیش از آنکه منجر به هرج و مرج داخلی در حوزه سیاسی این کشور شود، اردوگاه جمهوریخواهان را بر هم می‌ریزد!
در نهایت اینکه معادلات انتخاباتی ایالات‌متحده آمریکا متعاقب انتخاب هیلاری کلینتون و دونالد ترامپ به‌عنوان دو نامزد نهایی احزاب دموکرات و جمهوریخواه شفاف‌تر شده است.
در این میان، هر یک از نامزدها که بتواند نمایش تبلیغاتی و رسانه‌ای خیره‌‌کننده‌تری در دور دوم انتخابات داشته باشد، موفق‌تر خواهد بود. ضمن آنکه از اکنون نمی‌توان روی نظرسنجی‌های صورت‌گرفته و نتایج آن حساب ویژه‌ای باز کرد. در کنار این موارد، نباید از آرای برنی سندرز و نقش هواداران وی در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۱۶ غافل ماند. گردش آرای سندرز به سود یا زیان یکی از دو کاندیدا در تعیین نتایج نهایی انتخابات موثر خواهد بود.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر