حاشیه های حراج تهران ادامه دارد
رئیس انجمن مجموعهداران ایران ضمنِ دعوتِ برگزار کنندگان حراج تهران به یک مناظرهی علنی معتقد است که نگاه به حراج ملی فرهنگی نیست و تنها نگاهی مالی بر آن حاکم است.
پنجمین حراج تهران هفتم خرداد با فروشی معادل ۲۵ میلیارد و سیصد و شصت و دو میلیون تومان به پایان برد تا شبی پرفروش را تجربه کند. پس از برگزاری این حراج انتقادهایی به نحوه برگزاری آن وارد شد که بخشی از این انتقادها از سوی منوچهر لطفی مدیر انجمن مجموعهداران ایران در گفتوگو با ما مطرح شد.
پس از این نشست بود که به نظر میرسید پاسخهای برگزار کنندگان حراج تهران منتقدان را راضی نکرده و همین امر موجب واکنش منتقدان شود.
مهندس منوچهر لطفی رییس انجمن مجموعهداران ایران در اینباره میگوید: خوشبختانه ما در هفته گذشته شاهد اتفاقی خوب بودیم و جای خوشحالی است که گردانندگان حراج تهران پس از شنیدنِ انتقادات نشستی خبری گذاشتند تا پاسخگوی ابهامات باشند. این برای انجمن مجموعهداران بسیار ارزشمند است که گردانندگان این حراجی آمدند و نقطه نظراتشان را بیان کردند.
وی تاکید میکند: خوشحالیم که اهداف خوبی را بیان کردند و این اهداف میتواند بخشی از مشکلات رسیدن به توسعه هنری را حل نماید.
لطفی در ادامه با اشاره به قانع کننده نبودنِ برخی از توضیحات، میگوید: در توضیحات مدیر محترم حراج تهران درباره قیمتهای آثار هنری که اشاره کرده بودند افزایش قیمت، ابزاری برای گسترش هنر است، به نظر ما دو فاکتور اساسی در قیمتهای آثار هنری تاثیر حقیقی دارد؛ نخست تقاضای آثار هنری در سطح جامعه است، یعنی ما تعداد بیشتری از مردم عزیزمان را با آثار هنری آشنا کنیم تا خواستار خرید این آثار بشوند. در این صورت یکی از فاکتورهای اساسیِ قیمت آثار بدون شک تقاضای بیشتر این آثار است. درحالی که برگزاری چنین حراجهایی با قیمتهای بسیار گران تاثیری در تقاضاهای مردم ندارد و حتی تقاضاهای عامه مردم را هم بسیار کم میکند. انجمن مجموعهداران معتقد است که ما باید طوری برنامهریزی کنیم تا نگاه مردم به خرید آثار هنری متفاوت گردد.
وی تاکید میکند: وجود حراجهایی به این شکل نمی تواند آنچنان تاثیر بسزایی در ترویج آثار هنری بگذارد و باید اذعان داشت چنین حراج هایی در یک نقطه محدود تاثیر خاصی در سطح کشور نخواهد گذاشت. ما معتقدیم به وجود آوردن بستری مناسب برای عرضه آثار هنری موجب بالا رفتن تقاضای آثار می گردد؛ نه این که قیمت نجومی آثار موجب بالا رفتن ارزش آثار هنری کشور میشود. انجمن مجموعه داران معتقد است تا زمانی که تقاضای آثار هنری زیاد نشود افزایش قیمتها به صورت حقیقی رخ نمیدهد. به نظر ما انجمنها، موسسات، گالری ها و وزارت ارشاد باید در جهت افزایش متقاضیان آثار هنری قدمهای اساسی بردارند.
رییس انجمن مجموعهداران ایران میگوید: ما نمیتوانیم قیمت تابلویی از یک هنرمند را به قیمتهای میلیاردی برسانیم و در عین حال هنرمندان بسیاری بیایند و بگویند که چرا آثار ما به فروش نمیرود.
لطفی میگوید: نکته دیگر نحوه ارزش گذاری آثار هنری است. ارزشگذاری آثار هنری را نمیتوان به یک گروه کوچک کارشناسی محدود کرد. این نوع برخورد نمیتواند در ارزش آثار هنری تاثیر بلند مدت بگذارد.
وی با اشاره به بخش دیگری از صحبتهای مدیر حراج تهران میگوید: مدیر محترم حراج تهران گفتهاند که آمادگی نظارت سازمانهای دولتی بر کارشان را دارند، من به ایشان پیشنهاد میدهم که چرا سازمان های دولتی؟ شما بیایید با سازمان های مردم نهاد مشورت نمایید تا اینها حامی شما باشند. در اینجا به طور قطع بحث سازمانهای دولتی مطرح نیست؛ چرا که حراج شما آنقدر جذابیت داشته که وزیر محترم را در صف اول حراج جای دهد.
رییس انجمن مجموعهداران ایران میگوید: انجمن مجموعهداران آمادگی دارد که این مسائل را با برگزار کنندگان محترم حراج تهران به مناظره علنی بگذارد. در اقتصاد هنر زمانی ما با رونقِ فروشِ آثار هنری روبهرو میشویم که شرایطی به وجود بیاید تا تقاضا زیاد شود نه این که در یک شهر از ایرانِ ۸۰ میلیون نفری یک حراج میلیاردی برگزار شود. این رونق سراسری است که تاثیر میگذارد نه آن چیزی که دوستان برگزار کنندهی حراج تهران مد نظر دارند.
وی تاکید میکند: ما به رونق آثار هنری به عنوان یک امر فرهنگی نگاه میکنیم و نمیتوانیم تنها به بحث مالی بپردازیم. دیدی فراگیر باید داشت که همه هنرمندان نقش داشته باشند. برای این منظور و البته دیگر مسائلی که به عنوان انتقاد به حراج تهران وارد میشود حاضریم با مسئولان حراج مناظره دوستانه داشته باشیم.
وی تاکید میکند: انجمن مجموعهداران ایران معتقد است که ما اگر بخواهیم در عرصه های بینالمللی، آثار هنری کشورمان را بهتر عرضه کنیم و دارای ارزش و اعتبار بیشتری شوند، هیچ راهی وجود ندارد جز این که ابتدا در کشور خودمان تقاضای این آثار را بالا ببریم و ارزش آنان را در سطح وسیعی افزایش دهیم. باید کاری کرد که آثار تولید شده از سوی هنرمندان، متقاضی و خواهان داشته باشد و در داخل کشور به صورت منطقی افزایش قیمت پیدا نمایند.
لطفی میگوید: افزایش قیمت به صورت مصنوعی در یک حراج محدود، تاثیر آنچنانی در سطح کشور نداشته و به تبع آن تاثیری در سطح بین المللی نیز برای بلند مدت نخواهد داشت چون به راحتی می توان آثاری از هنرمندان عزیزی که تابلو هایشان در حراج تهران به قیمت بالا فروش رفته را در بازار ایران به قیمت نازل فراهم نمود.
ارسال نظر