زیاده خواهی بازیگر از کار برکنارش کرد
کارگردان نمایش «بیرون پشت در» از تغییر یکی از بازیگران نمایش خود به دلیل درخواست دستمزدی غیرمتعارف خبر داد.
ایمان اسکندری در بخشهایی از یادداشتاش آورده است: « در جامعه کوچکی همچون تئاتر که متشکل از هنرمندانی است که چنین شیوه بیان هنری را برای فهم از زندگی خویش انتخاب کردهاند لاجرم میبایست برای حفظ و پرورش چنین بیانی به اصولی اندیشید که این فهم را تداوم بخشد. برای مثال یکی از این اصول که ذاتی خود تئاتر است و تئاتر را به مسئله زندگی پیوند میدهد، بازیگر است. انسانی که بر روی صحنه «امکان» ساخت یک جهان را میسر میکند.»
او ادامه داده است: « فارغ از این، بازیگر امکان ایجاد رابطه بی واسطه است؛ رابطه بیواسطه تماشاگر با جهان نمایش، جهانی که زمان دارد، زنده است، شروع میشود و پایان مییابد. این جهان همانگونه که بر زندگی، بر مرگ نیز استوار است. جهانی که باید سرانجام در زمانی پایان یابد و بمیرد و همین مرگ یابندگی تئاتر است که زمان و زندگی در تئاتر را ایجاد میکند. بازیگر در این تجربه زندگی و مرگ است که امکان ساخت یک جهان را میسر میکند از همینرو اگر این تجربه اعتبار و ارزشی برای فهم زندگی و هستی را داشته باشد لاجرم با فهم انسان از زندگی گره خورده است. بازیگری که فهمی از زندگی و خلق یک جهان را نتواند در زندگی روزمرهاش بدست بیاورد در نهایت تمام امکانات مخرب برای نابود کردن یک اثر هنری را دارد، اثری به مثابه جهان که از مواجهه هنرمندان، عوامل و تماشاگران پدید میآید.»
کارگردان نمایش «بیرون پشت در» با اشاره به اینکه «اگر این پیش فرض و تحلیل را بپذیریم آنگاه میتوانیم این سوال را در سطح کلانی مطرح کنیم که مسئولیت بازیگر نسبت به جهانی که در آن زیست میکند و امکانی است ضروری برای بیان و خلق چیست؟»، اظهار کرده است: « من نمی دانم چه تعدادی از بازیگران تئاتر در ایران فارغ از جلب توجه کردن و خودنمایی خود را مسئول مواجهه با زندگی و مرگ روی صحنه تئاتر میدانند. ما میتوانیم تئاتر را همچون سرگرمی صرف بدانیم. میتوانیم اثری از نیل سایمون انتخاب کنیم و در طول یک ماه و نیم نمایشی برای خنداندن تماشاگر اجرا کنیم. میتوانیم صحنه را جولانگاه بازیگران چهره کنیم و ارزش یک اثر را به فروش گیشه آن فروبکاهیم، اما پرسش مذکور - که از بازیگران تئاتر میتوان مطرح کرد- پاسخی دریافت نمیکند.»
اسکندری در ادامه یادداشتاش آورده است: « در چنین وضعیتی نمایش «بیرون پشت در» که مسئلهاش ایجاد پرسش از جنگ انسانیترین وضعیت انسان ، پرسش از مفهوم انسانیت، پرسش از مرگ و نابودی است نمیتواند با بازیگری همراه باشد که پس از «بیش از یکسال» همراهی با گروهی که دغدغه پرسش از مسائل زندگی دارد، کل گروه را با مشکلاتی مواجه کند که همچون مد این روزهای تئاتر صرفا مشکلات مالی است.»
این کارگردان در بخش پایانی این یادداشت آورده است:« از همینرو گروه نمایش «بیرون پشت در» تصمیم گرفت با وجود کمبود وقت و به علت تعهدی که به خود و پرسشهای دغدغه مندانهاش دارد مصرانه بر اجرای مجدد این نمایش با بازیگری دیگر تاکید کند و تمام همِّ خود را برای به اجرا در آوردن هر چه بهتر نمایش آشکار کند.»
«بیرون پشت در» یکی از نمایشنامههای مطرح عصر جدید است که در آلمان توسط ولفگانگ بورشرت نوشته شده است. این اثر نمایشی درباره تبعات جنگ است و سربازان بازمانده از این موقعیت را به تصویر میکشد.
ارسال نظر