آیا لیتیوم طول عمر را افزایش میدهد؟
کهولت و افزایش سن برای هیچکس خوشایند نیست چراکه با گذشت هر روز از عمر یک قدم به پایان آن نزدیکتر میشویم.
ما بیشتر لیتیوم را به دلیل استفاده در باتریها میشناسیم. این عنصر برای پیشگیری و درمان عوارض دورهای بیماری اختلال دوقطبی نیز مورداستفاده قرار میگیرد ولی مصرف بیشازحد آن عوارض جانبی ناخوشایند و خطرناکی دارد.شاید تا حدی عجیب به نظر برسد ولی بر اساس یافتههای محققان موسسهی سالمندی سالم در دانشگاه کالج لندن (UCL) در تحقیق مذکور، لیتیوم دارای یک نیروی خاص و ناشناخته است و میتواند باعث افزایش طول عمر شود.
در این تحقیق تأثیر لیتیوم بر طول عمر مگس میوه موردبررسی قرار گرفته است. انسان و مگس میوه در زنجیرهی تکامل ارتباط نزدیکی ندارند ولی ۷۵ درصد از ژنهایی که باعث بروز بیماری در این دو گونه میشوند، مشترک هستند. از طرف دیگر مگس میوه مدل ارگانیسمی است که بهراحتی پرورش داده میشود و آزمایش بر روی آن نیز بسیار آسان است. بهاینترتیب دانشمندان با تحقیق در مورد مگس میوه میتوانند با کمترین زحمت ممکن روند بیمار شدن، افزایش عمر و مرگ را موردبررسی قرار دهند.
در جریان این تحقیقات اضافه کردن لیتیوم به رژیم غذایی مگس میوه روند تولید یک ترکیب شیمیایی به نام GSK-۳ (گلیکوژن سنتاز کیناز ۳) را مسدود کرد و درنتیجه به فعال شدن ترکیب شیمیایی دیگری به نام NRF-۲ منجر شد. هر دوی این ترکیبات در بدن انسان نیز وجود دارند و NRF-۲ عامل جلوگیری از تخریب سلولها و زوال بازسازی سلولی است. به همین دلیل محقان گمان میکنند که لیتیوم با فعال کردن غیرمستقیم NRF-۲ باعث افزایش مقاومت سلولها در برابر تخریب و درنتیجه کند شدن روال کهولت میشود.
در این تحقیق دوز کم لیتیوم عمر مگس میوه را نسبت به حالت طبیعی بهطور میانگین ۱۶ درصد افزایش داد ولی مقدار بیشتر آن باعث کاهش عمر شد. علاوه بر این مصرف مقدار کم لیتیوم باعث افزایش مقاومت در برابر استرس شد و تولید چربی را در مگسهای میوهای که رژیم غذایی با قند زیاد داشتند، متوقف کرد. حتی مقاومت این حشرات در مقابل چندین نوع حشرهکش افزایش پیدا کرده است.
هنوز مشخص نیست که مصرف لیتیوم تأثیرات مشابهی در انسان خواهد داشت ولی ویژگیهای ژنتیکی مشترک مگس میوه و هومو ساپینس این احتمال را تقویت میکند. هرچند حتی در صورت امکانپذیر بودن این مسئله، هیچ تضمینی نیست که مصرف دوز کم لیتیوم طول عمر انسان را نیز ۱۶ درصد افزاش دهد. به هر شکل حتی اگر این مسئله به اثبات برسد، لیتیوم حتما باید فقط با تجویز پزشک مصرف شود و مصرف خودسرانهی آن عواقب ناگواری در پی خواهد داشت.
لیندا پارتریج (Linda Partridge)، سرپرست موسسهی سالمندی سالم میگوید:
واکنش مشاهدهشده در مگسهایی که دوز پایین لیتیوم مصرف میکنند، بسیار امیدوارکننده است. قدم بعدی ما مطالعهی GSK-۳ در موجودات زندهی پیچیدهتر با هدف ایجاد یک رژیم دارویی مبتنی بر لیتیوم برای آزمایش بر روی انسان است.
ارسال نظر