مشکل تلویزیون با انتخابات چیست؟

صدا و سیما که اصرار دارد مخاطبان، آن را به‌عنوان «رسانه ملی» پذیرا باشند، دو روز متوالی و در دو مراسم ملی از پخش سخنان رئیس جمهوری امتناع کرد.

محمد رضا عزیزی در روزنامه ایران نوشت: صدا و سیما که اصرار دارد مخاطبان، آن را به‌عنوان «رسانه ملی» پذیرا باشند، دو روز متوالی و در دو مراسم ملی از پخش سخنان رئیس جمهوری امتناع کرد.

پریروز یکشنبه بنا به اعلام قبلی قرار بود سخنان رئیس جمهوری کشورمان در دومین همایش ملی اعتدال با عنوان «زنان، اعتدال و توسعه» از شبکه خبر پخش شود ولی صدا و سیما از پخش آن سرباز زد و طبق گفته منابع غیر رسمی، مسئولان جام جم بهانه این تصمیم خود را رویکرد «انتخاباتی سخنان رئیس جمهوری!» عنوان کرده‌اند.

اما گردانندگان اتاق خبر تلویزیون حتی اگر نیم نگاهی به نظام حقوقی جمهوری اسلامی داشته باشند درخواهند یافت که رئیس جمهوری مسئول اصلی اجرای انتخابات است و بار سنگین کار خطیر اجرای این وظیفه و مهیا کردن فضای جامعه برای حماسه بزرگ شرکت مردم پای صندوق‌های رأی بر دوش دولت بویژه شخص رئیس جمهوری به عنوان مجری قانون اساسی است.

اما بعید است که مدیران سازمان مذکور از این اصل بدیهی و روشن بی‌خبر باشند؛ بنابراین باید به دنبال علت و انگیزه‌های دیگری در اقدام حیرت انگیز سانسور سخنان شخص دوم کشور بگردیم. اینجا افکار عمومی خواه ناخواه این سؤال را پیش خواهند کشید که براستی در سخنان روز یکشنبه روحانی چه نکاتی مطرح شده که به مذاق مسئولان این رسانه خوش نیامده است.

به عبارت دیگر، گردانندگان صدا و سیما با این سخن مسئول اجرای انتخابات چه مشکلی دارند که با زبانی مشفقانه فراخوان می‌دهد «گر چه گاهی اوقات انتخاب بسیار دشوار می‌شود، اما همه باید در هر شرایطی هفتم اسفند پای صندوق انتخابات حاضر شویم.» یا آنجا که با زبان اقناع و استدلال سعی می‌کند اندک تردیدهایی که در ذهن خیل نیروهای اصلاح طلب و تحول خواه جامعه است را بزداید و تأکید می‌ورزد که «انتخابگری یک وظیفه و مسئولیت بزرگ است و می‌دانیم که اگر حضور داشته باشیم، نفعی ولو اندک را به دست خواهیم آورد اما با عدم حضور حتماً زیان خواهیم برد و معلوم است که در چنین شرایطی، نفع کم را انتخاب خواهیم کرد»

برخی گمانه زنی کرده‌اند که شاید چون همایش مختص زنان بوده و مدیریت آن با زنان اصلاح طلب، اهالی جام جم تصمیم به بایکوت گرفته‌اند اما مسأله این است که رسانه رسمی کشور مگر نگاه خود به ارکان دولت از جمله معاونت زنان ریاست جمهوری را با عیار یک گروه یا اقلیت سیاسی تنظیم می‌کند که این گونه به خط کشی بپردازد؟

وانگهی سخنان رئیس جمهوری در همین محفل بزرگ زنان چیزی جز دعوت این قشر بزرگ به نقش آفرینی در انتخابات بوده است آنجا که می‌گوید: «زنان در این عرصه نیز رسالت بزرگی بر دوش دارند و باید به مانند همه عرصه‌ها در این عرصه نیز حضور چشمگیر و مؤثر خود را ایفا کنند.»

اما هنوز ساعاتی از قطع صدای رئیس جمهوری و همایش بزرگ زنان در آنتن جام جم نگذشته بود که دیروز صبح همان رویه، به صورت شدیدتر و در مراسمی که دارای اهمیت و ابعاد تاریخی و ملی بود تکرار شد.

روزی که افکار عمومی در داخل و خارج نگاه خود را به صدا و سیمای ایران دوخته بودند تا ببینند، بعد از دو سال و نیم کار توانفرسا و خطیر مذاکرات هسته‌ای، ایرانی‌ها چگونه از مردان این عرصه قدردانی می‌کنند.

اما در اتفاقی که بدون شک نسل آینده از آن به تلخی یاد خواهد کرد تصویر مراسم تجلیل مردان بی‌ادعای مذاکرات هسته‌ای از نگاه‌ها محو شد و این در حالی بود که به دلیل اهمیت تاریخی این مراسم، دیپلمات‌ها و ناظران خارجی در فراسوی مرزهای ایران آن را از آنتن صدا و سیما تعقیب می‌کردند. اکنون این سؤال مطرح می‌شود که براستی آیا صادر کنندگان دستور سانسور چنین رویداد ملی و تاریخی، به عواقب کار خود اندیشیده‌اند؟ آیا چیزی به نام وجهه و اعتبار نزد آنها معنا دارد؟

اگر بسیار خوش بینانه ماجرای قطع برنامه همایش زنان و سخنرانی روز یکشنبه را به حساب سهو و اشتباه بگذاریم اما اتفاق دیروز نشان داد که رویه جدیدی در جام جم در پیش گرفته شده است که رنگ و بوی ناخوش جناحی و هدفگیری انتخاباتی دارد و طراحان آن در تفسیری خطرناک، خود را در یک جبهه سیاسی قرار داده‌اند و به زعم باطل خویش تلاش دارند دولت را هم در سوی دیگر بازی‌های انتخاباتی تعریف کنند!

تجربه دهه‌های گذشته نشان داده است که ایام انتخابات برای رسانه ملی یک آزمون بوده است و اتفاقات دو روز گذشته این نگرانی دیرین را در ذهن‌ها زنده کرد که سازمانی که متعلق به آحاد مردم است و تک تک شهروندان در تأمین منابع آن سهیم هستند وارد ریل تبلیغ و جانبداری از یک جناح و گروه سیاسی شود.