حق ویزیت های نجومی در تهران خبرساز شد
در حالی که اکثر پزشکان با وجود شرایط دشوار اقتصادی به الزامات اخلاقی و سوگند حرفه‌ای خویش پایبند هستند و در مواردی به بیماران کم‌درآمد تخفیف می‌دهند یا هزینه درمان دریافت نمی‌کنند؛ نان معدودی از پزشكان تهراني با دريافت هزينه‌هاي گزاف از مردم در روغن افتاده است.
شرق: در حالی که اکثر پزشکان با وجود شرایط دشوار اقتصادی به الزامات اخلاقی و سوگند حرفه‌ای خویش پایبند هستند و در مواردی به بیماران کم‌درآمد تخفیف می‌دهند یا هزینه درمان دریافت نمی‌کنند؛ نان معدودی از پزشكان تهراني با دريافت هزينه‌هاي گزاف از مردم در روغن افتاده است.
بي‌رمقي بيمه‌هاي درماني در قبال انجام كامل تعهدات خود، كاهش كيفيت خدمات در بيمارستان‌هاي دولتي و اقبال بيمارستان‌هاي خصوصي در جذب پزشكان حاذق و مردمي كه نمي‌توانند براي سلامت خود صرفه‌جويي اقتصادي كنند، آشفته‌بازاري ايجاد كرده است.
هم‌اكنون از بيمارستاني در تهران خبر مي‌رسد پزشكي در قبال ويزيت يك‌ساعته و حضوري بيمار خود كه براي ادامه درمان به بيمارستان ديگري منتقل شده، ۱۰ميليون تومان طلب كرده است.
به گفته يكي از بستگان اين بيمار، پزشك معالج پيش از اين براي كشيدن «آب ريه» از طريق «جراحي سرپايي» در يكي از بيمارستان‌هاي خصوصي هشت‌‌ميليون تومان وجه دريافت كرده بود كه پس از انتقال به بيمارستان دولتي و اعلام بيمارستان خصوصي مبني بر ناتواني براي ادامه درمان، بنا شد بيمار خود را در بيمارستان ديگري ويزيت كند.
در ادامه با توجه به شرايط اورژانسي بيمار و عدم حضور جراح توراكس در بيمارستان دولتي اين متخصص اعلام كرد فقط در قبال دريافت ۱۰ميليون تومان حاضر به ويزيت بيمار خواهد بود.
وي اين امر را هم منوط به پرداخت پيشاپيش مبلغ كرده بود.اين مساله البته مختص به اين پزشك نبوده و ظاهرا مساله‌اي است كه شواهد و نمونه‌هاي بسيار زيادي در سيستم درماني كشور دارد.
يكي از اعضاي خانواده بيمار تحت‌معالجه ضمن اشاره به اينكه «در طول يك سال بيش از ۱۰۰ميليون تومان براي معالجه بيمار خود پرداخته‌‌ايم»، مي‌گويد: مادر ما از بازنشستگان آموزش‌وپرورش است كه براي بار دوم قرار بود تحت عمل جراحي تعويض «دريچه ميترال»، «آئورت» و «تري كوسپيد» قرار بگيرد.
در ابتدا براي درمان نزد يكي از جراحان مشهور قلب رفتيم. جراح پس از قبول انجام اين عمل، حق‌الزحمه ۴۰ميليون توماني را طلب كرد كه پس از آن به گرفتن ۳۰ميليون تومان قانع شد و البته اين حق‌الزحمه جداي مبلغي بود كه بايد به بيمارستان داده مي‌شد. البته حق‌الزحمه «آقاي دكتر» در هيچ سندي هم ثبت نمي‌شود.
او با اشاره به دريافت هزينه‌هاي جداي از تعهدات بيمه از سوي بيمارستان عنوان كرد: بيمار ما در زمان جراحي كه در شهريور ۹۰ انجام شد، تحت پوشش بيمه تكميلي يكي از بيمه‌ها بود و اين بيمه، چهار‌ميليون و ۸۰۰هزار تومان پرداخت كرد.
خود بيمارستان جدا از پول پرداختي بيمه، ۱۵ميليون به صورت علي‌الحساب از خانواده بيمار گرفت و بيمار بستري شد. او مي‌افزايد: «دو روز به انجام عمل، اعلام شد براي اثبات اينكه خود جراح بيمار را عمل مي‌كند، از لحظات عمل جراحي فيلمبرداري مي‌شود و شما براي انجام اين كار بايد علاوه بر آوردن دوربين فيلمبرداري، مبلغ ۳۰۰هزار تومان هم پرداخت كنيد.»
به گفته دختر اين بيمار، خانواده با اين فيلمبرداري مخالفت كرده اما مشاوران تبليغاتي جراح قلب اين فيلمبرداري را شرط عمل اعلام كرده‌اند كه خانواده به ناچار پذيرفتند. بعد از اتمام دوران نقاهت بيمار كه حدود ۳۰ روز به طول انجاميد، بيمار با پرداخت هشت‌‌ميليون ديگر از بيمارستان مرخص شد.
اما آن پايان ماجرا نبود و بيمار دو هفته بعد براي گذاشتن باطري به بيمارستان مراجعه كرد و در قبال انجام عمل آقاي دكتر و هزينه‌هاي بيمارستان ۲۰ميليون پول پرداخت شد. اما باز هم حكايت به اينجا ختم نشد.
عضو خانواده اين بيمار با اشاره به اينكه «پس از دريافت اين مبالغ سنگين بيمار به جاي آنكه روند بهبودي خود را طي كند، دچار ضعف جسماني، تنگي‌نفس شديد و عدم تنظيم ضربان‌قلب شد»، اظهار داشت: «پس از مراجعه به آقاي دكتر و به پيشنهاد او براي كشيدن «آب ريه» كه به دليل عدم پمپاژ صحيح قلب ايجاد شده بود، به‌مدت يك‌هفته در يكي از بيمارستان‌هاي خصوصي بستري شد و بيمارستان كه با هيچ بيمه بيمار قرارداد نداشت، بابت اين يك هفته، چهار‌ميليون و ۸۵۰هزار تومان دريافت كرد.»
او ادامه مي‌دهد: «تا اينجا حدود سه ماه از عمل جراحي بيمار گذشته بود و او هنوز توانايي بازگشت به زندگي را پيدا نكرده بود. پس از مراجعه به پزشك قلبي كه بعد از عمل به او معرفي شده بود مجددا در بيمارستاني كه عمل شده بود به مدت دو هفته بستري شد.
در اين زمان بيمار تحت پوشش بيمه طلايي قرار گرفته بود و هزينه‌هاي او به مقدار قابل توجهي كاهش يافت و تنها ۲۰درصد فرانشيز را پرداخت كرد كه چيزي حدود دو‌ميليون تومان شد.» وي با بيان اينكه «بازهم بيمار روند بهبودي را طي نكرد و تا پايان سال ۹۰ دو مرتبه به مدت يك‌ماه در بيمارستان بستري شد، اضافه كرد: «بستري شدن دوباره در شرايطي بود كه جراح بزرگ قلب مسووليت اين مساله را نپذيرفت و اعلام كرد جراحي به خوبي انجام و مشكل مكانيكي قلب حل شده و بيمار نارسايي بطن راست قلب دارد و اميدي به بهبود وي نيست.
اين در حالي است كه هنگام عمل دكتر عنوان كرده بود هرچند شانس زنده ماندن بيمار بسيار پايين است، اما در صورت زنده ماندن مي‌تواند زندگي عادي خود را از سر بگيرد.» اين بيمار اواسط فروردين سال‌جاري مجددا با تنگي نفس شديد به بيمارستان مراجعه كرد و به مدت ۱۰ روز در آنجا بستري بود.
پزشك وي عنوان كرد مشكل قلبي ريوي بيمار به قدري شديد است كه بايد به اين زندگي عادت كند. او پس از ۱۰ روز به خانه بازگشت و بعد از چهار روز به مدت ۴۵ روز در بيمارستان بستري شد و به دليل مشكلات بيمه‌هاي درماني بيمار با هزينه شبي يك‌ميليون تومان در بيمارستان هتل‌مانند باقي ماند.
عضو خانواده اين بيمار در ادامه مي‌افزايد: در اين ۴۵ روز آزمايش مغز استخواني از بيمار به عمل آمد كه هزينه آن حدود يك ميليون تومان بود و پس از انجام آن پزشك قلب اعلام كرد كه بيمار بايد با يك جراحي سرپايي، آب ريه‌اش توسط يكي از جراحان سرشناس قفسه سينه خالي شود.
۲۴ ساعت بعد جراحي بيمارستان اعلام كرد كه براي دريافت جواب مثبت مالي و قبول جراحي توسط آقاي دكتر بايد ۱۸ميليون تومان به حساب بيمارستان واريز شود. تهيه اين هزينه در مدت ۲۴ ساعت تقريبا غيرممكن بود و خانواده بيمار با تامين ۱۴ميليون به بيمارستان مراجعه كردند اما حسابداري با عدم پذيرش پول اعلام كرد تا زماني كه هزينه به طور كامل پرداخت نشود بيمار تحت عمل جراحي قرار نخواهد گرفت.
اين اتفاق يك هفته بعد مجددا تكرار شد و بيمارستان اعلام كرد كه بيمار بايد براي تخليه ريه سمت راست نيز مجددا به اتاق عمل برود و ۱۰ميليون تومان ديگر پرداخت كند.» بعد از انجام عمل دوم و پس از گذشت يك هفته و پرداخت ۱۲ميليون ديگر توسط خانواده بيمار، بيمار با شرايط جسماني نامناسب به خانه منتقل شد و يك هفته بعد به بيمارستاني دولتي كه به پيشنهاد جراح انجام شده بود، منتقل شد.
پزشكان اين بيمارستان از خانواده بيمار درخواست كردند جراح قفسه سينه كه در بيمارستان خصوصي مداواي وي را بر عهده داشته، به بالين وي بيايد. ابتدا پزشك معالج از اين كار امتناع كرد و بعد از خواهش‌هاي مكرر خانواده بيمار و همچنين نامه‌هاي بيمارستان دولتي، در قبال ۱۰ميليون تومان بابت ويزيت بيمار به بيمارستان آمد. در حال حاضر شرايط جسماني بيمار وخيم است.
بي‌رمقي بيمه‌هاي درماني در قبال انجام كامل تعهدات خود، كاهش كيفيت خدمات در بيمارستان‌هاي دولتي و اقبال بيمارستان‌هاي خصوصي در جذب پزشكان حاذق و مردمي كه نمي‌توانند براي سلامت خود صرفه‌جويي اقتصادي كنند، آشفته‌بازاري ايجاد كرده است.
هم‌اكنون از بيمارستاني در تهران خبر مي‌رسد پزشكي در قبال ويزيت يك‌ساعته و حضوري بيمار خود كه براي ادامه درمان به بيمارستان ديگري منتقل شده، ۱۰ميليون تومان طلب كرده است.
به گفته يكي از بستگان اين بيمار، پزشك معالج پيش از اين براي كشيدن «آب ريه» از طريق «جراحي سرپايي» در يكي از بيمارستان‌هاي خصوصي هشت‌‌ميليون تومان وجه دريافت كرده بود كه پس از انتقال به بيمارستان دولتي و اعلام بيمارستان خصوصي مبني بر ناتواني براي ادامه درمان، بنا شد بيمار خود را در بيمارستان ديگري ويزيت كند.
در ادامه با توجه به شرايط اورژانسي بيمار و عدم حضور جراح توراكس در بيمارستان دولتي اين متخصص اعلام كرد فقط در قبال دريافت ۱۰ميليون تومان حاضر به ويزيت بيمار خواهد بود.
وي اين امر را هم منوط به پرداخت پيشاپيش مبلغ كرده بود.اين مساله البته مختص به اين پزشك نبوده و ظاهرا مساله‌اي است كه شواهد و نمونه‌هاي بسيار زيادي در سيستم درماني كشور دارد.
يكي از اعضاي خانواده بيمار تحت‌معالجه ضمن اشاره به اينكه «در طول يك سال بيش از ۱۰۰ميليون تومان براي معالجه بيمار خود پرداخته‌‌ايم»، مي‌گويد: مادر ما از بازنشستگان آموزش‌وپرورش است كه براي بار دوم قرار بود تحت عمل جراحي تعويض «دريچه ميترال»، «آئورت» و «تري كوسپيد» قرار بگيرد.
در ابتدا براي درمان نزد يكي از جراحان مشهور قلب رفتيم. جراح پس از قبول انجام اين عمل، حق‌الزحمه ۴۰ميليون توماني را طلب كرد كه پس از آن به گرفتن ۳۰ميليون تومان قانع شد و البته اين حق‌الزحمه جداي مبلغي بود كه بايد به بيمارستان داده مي‌شد. البته حق‌الزحمه «آقاي دكتر» در هيچ سندي هم ثبت نمي‌شود.
او با اشاره به دريافت هزينه‌هاي جداي از تعهدات بيمه از سوي بيمارستان عنوان كرد: بيمار ما در زمان جراحي كه در شهريور ۹۰ انجام شد، تحت پوشش بيمه تكميلي يكي از بيمه‌ها بود و اين بيمه، چهار‌ميليون و ۸۰۰هزار تومان پرداخت كرد.
خود بيمارستان جدا از پول پرداختي بيمه، ۱۵ميليون به صورت علي‌الحساب از خانواده بيمار گرفت و بيمار بستري شد. او مي‌افزايد: «دو روز به انجام عمل، اعلام شد براي اثبات اينكه خود جراح بيمار را عمل مي‌كند، از لحظات عمل جراحي فيلمبرداري مي‌شود و شما براي انجام اين كار بايد علاوه بر آوردن دوربين فيلمبرداري، مبلغ ۳۰۰هزار تومان هم پرداخت كنيد.»
به گفته دختر اين بيمار، خانواده با اين فيلمبرداري مخالفت كرده اما مشاوران تبليغاتي جراح قلب اين فيلمبرداري را شرط عمل اعلام كرده‌اند كه خانواده به ناچار پذيرفتند. بعد از اتمام دوران نقاهت بيمار كه حدود ۳۰ روز به طول انجاميد، بيمار با پرداخت هشت‌‌ميليون ديگر از بيمارستان مرخص شد.
اما آن پايان ماجرا نبود و بيمار دو هفته بعد براي گذاشتن باطري به بيمارستان مراجعه كرد و در قبال انجام عمل آقاي دكتر و هزينه‌هاي بيمارستان ۲۰ميليون پول پرداخت شد. اما باز هم حكايت به اينجا ختم نشد.
عضو خانواده اين بيمار با اشاره به اينكه «پس از دريافت اين مبالغ سنگين بيمار به جاي آنكه روند بهبودي خود را طي كند، دچار ضعف جسماني، تنگي‌نفس شديد و عدم تنظيم ضربان‌قلب شد»، اظهار داشت: «پس از مراجعه به آقاي دكتر و به پيشنهاد او براي كشيدن «آب ريه» كه به دليل عدم پمپاژ صحيح قلب ايجاد شده بود، به‌مدت يك‌هفته در يكي از بيمارستان‌هاي خصوصي بستري شد و بيمارستان كه با هيچ بيمه بيمار قرارداد نداشت، بابت اين يك هفته، چهار‌ميليون و ۸۵۰هزار تومان دريافت كرد.»
او ادامه مي‌دهد: «تا اينجا حدود سه ماه از عمل جراحي بيمار گذشته بود و او هنوز توانايي بازگشت به زندگي را پيدا نكرده بود. پس از مراجعه به پزشك قلبي كه بعد از عمل به او معرفي شده بود مجددا در بيمارستاني كه عمل شده بود به مدت دو هفته بستري شد.
در اين زمان بيمار تحت پوشش بيمه طلايي قرار گرفته بود و هزينه‌هاي او به مقدار قابل توجهي كاهش يافت و تنها ۲۰درصد فرانشيز را پرداخت كرد كه چيزي حدود دو‌ميليون تومان شد.» وي با بيان اينكه «بازهم بيمار روند بهبودي را طي نكرد و تا پايان سال ۹۰ دو مرتبه به مدت يك‌ماه در بيمارستان بستري شد، اضافه كرد: «بستري شدن دوباره در شرايطي بود كه جراح بزرگ قلب مسووليت اين مساله را نپذيرفت و اعلام كرد جراحي به خوبي انجام و مشكل مكانيكي قلب حل شده و بيمار نارسايي بطن راست قلب دارد و اميدي به بهبود وي نيست.
اين در حالي است كه هنگام عمل دكتر عنوان كرده بود هرچند شانس زنده ماندن بيمار بسيار پايين است، اما در صورت زنده ماندن مي‌تواند زندگي عادي خود را از سر بگيرد.» اين بيمار اواسط فروردين سال‌جاري مجددا با تنگي نفس شديد به بيمارستان مراجعه كرد و به مدت ۱۰ روز در آنجا بستري بود.
پزشك وي عنوان كرد مشكل قلبي ريوي بيمار به قدري شديد است كه بايد به اين زندگي عادت كند. او پس از ۱۰ روز به خانه بازگشت و بعد از چهار روز به مدت ۴۵ روز در بيمارستان بستري شد و به دليل مشكلات بيمه‌هاي درماني بيمار با هزينه شبي يك‌ميليون تومان در بيمارستان هتل‌مانند باقي ماند.
عضو خانواده اين بيمار در ادامه مي‌افزايد: در اين ۴۵ روز آزمايش مغز استخواني از بيمار به عمل آمد كه هزينه آن حدود يك ميليون تومان بود و پس از انجام آن پزشك قلب اعلام كرد كه بيمار بايد با يك جراحي سرپايي، آب ريه‌اش توسط يكي از جراحان سرشناس قفسه سينه خالي شود.
۲۴ ساعت بعد جراحي بيمارستان اعلام كرد كه براي دريافت جواب مثبت مالي و قبول جراحي توسط آقاي دكتر بايد ۱۸ميليون تومان به حساب بيمارستان واريز شود. تهيه اين هزينه در مدت ۲۴ ساعت تقريبا غيرممكن بود و خانواده بيمار با تامين ۱۴ميليون به بيمارستان مراجعه كردند اما حسابداري با عدم پذيرش پول اعلام كرد تا زماني كه هزينه به طور كامل پرداخت نشود بيمار تحت عمل جراحي قرار نخواهد گرفت.
اين اتفاق يك هفته بعد مجددا تكرار شد و بيمارستان اعلام كرد كه بيمار بايد براي تخليه ريه سمت راست نيز مجددا به اتاق عمل برود و ۱۰ميليون تومان ديگر پرداخت كند.» بعد از انجام عمل دوم و پس از گذشت يك هفته و پرداخت ۱۲ميليون ديگر توسط خانواده بيمار، بيمار با شرايط جسماني نامناسب به خانه منتقل شد و يك هفته بعد به بيمارستاني دولتي كه به پيشنهاد جراح انجام شده بود، منتقل شد.
پزشكان اين بيمارستان از خانواده بيمار درخواست كردند جراح قفسه سينه كه در بيمارستان خصوصي مداواي وي را بر عهده داشته، به بالين وي بيايد. ابتدا پزشك معالج از اين كار امتناع كرد و بعد از خواهش‌هاي مكرر خانواده بيمار و همچنين نامه‌هاي بيمارستان دولتي، در قبال ۱۰ميليون تومان بابت ويزيت بيمار به بيمارستان آمد. در حال حاضر شرايط جسماني بيمار وخيم است.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر