رسانه ملی یا رسانه میلی؟
این روزها، رسانه ملی در تمام شبکه های رادیویی و تلویزیونی اش، برای دلواپسان و کاسبان تحریم سنگ تمام گذاشته و تریبونی ۲۴ ساعته در اختیار این دسته حداقلی از افکار عمومی تبدیل شده است.
بحث تحریم و انصراف چند رسانه از نمایشگاه مطبوعات، سوژه جدید رسانه ملی اس در حالی که بی توجهی به دغدغه های و مطالبات گسترده مردم در دولت قبل به راحتی از صدر اخبار رسانه ملی حذف می شد.
حالا اما عملیات جدید تخریب دولت، در قالب حمایت از رسانه هایی است که در صحنه سیاسی، قافیه را باخته اند و دنبال مظلوم نمایی و بازیابی مخاطبان از دست رفته هستند، رسانه هایی که در مخالفت با برجام سنگ تمام گذاشتند و بعد از تایید رهبری نیز این مسیر را ادامه دادند.
رسانه ملی حالا طرفدار ۸ رسانه از مجموع ۸ هزار رسانه کشور شده است، آنهم رسانه هایی وابسته به یک جریان خاص! یعنی طرفدار سینه چاک یک هزارم رسانه ها!
دو روزنامه، دو خبرگزاری و ۴ سایت خبری، چنان فکر و ذکر اتاق عملیات تخریب دولت در رسانه ملی را مشغول کرده که گویی نمایشگاه مطبوعات، رخداد دیگری ندارد! و گویی رسانه ملی رسانه ای متعلق به این چند رسانه انصرافی و تحریمی است.
بیست و یکمین نمایشگاه مطبوعات با حضور بالغ بر ۷۰۰ رسانه در حال برگزاری است و امسال دو روزنامه، دو خبرگزاری و ۴ سایت خبری از حضور در نمایشگاه مطبوعات انصراف دادند. یعنی کمتر از یک درصد رسانه های حاضر در نمایشگاه و به نوعی یک درصد افکار عمومی!
آیا رسانه ملی برای سایر رسانه ها نیز چنین خوش رقصی خواهد کرد؟ آیا رسانه ملی که گفته می شود، برخی چهره های شکست خورده انتخابات ۹۲ در آن حضور پررنگ دارند، همجنان به این جانبداری افراطی ادامه می دهد؟
شاید بیراه نباشد اگر بگوییم رسانه ملی، در اختیار همین یک درصد و نماینده همین یک درصد از افکار عمومی است؛ آنهم وقتی در برنامه زنده، مجری نگران صحبت های مدیر یکی از همین رسانه هاست و دائم برای او وقت اضافه می خرد و حتی تذکر می دهد که باید به او وقت بیشتری بدهیم و...
ارسال نظر