حمله به کارتن خواب ها با چوب و آجر!
کارتن‌خواب‌ها گفتند ساعت ١٠ صبح تعدادی مرد با چوب و آجر آمدند بالای سرشان.كارتن‌خواب‌ها گفتند مردها فرياد كشيده‌اند و فحش‌هاي ركيك داده‌اند. كارتن‌خواب‌ها گفتند مردها آنهايي را كه خواب بودند با لگد از خواب پراندند و آنهايي را كه بيدار بودند تاراندند.
روزنامه اعتماد: کارتن‌خواب‌ها گفتند ساعت ١٠ صبح تعدادی مرد با چوب و آجر آمدند بالای سرشان.كارتن‌خواب‌ها گفتند مردها فرياد كشيده‌اند و فحش‌هاي ركيك داده‌اند. كارتن‌خواب‌ها گفتند مردها آنهايي را كه خواب بودند با لگد از خواب پراندند و آنهايي را كه بيدار بودند تاراندند.
كارتن‌خواب‌ها گفتند مردها پيت‌هاي بنزين به دست داشتند و وسايل كارتن‌خواب‌ها را كپه مي‌كردند و بنزين مي‌ريختند و كبريت مي‌زدند و كپسول گاز فندك داخل آتش مي‌انداختند...
به سمت شرق پارك حقاني (دروازه‌غار) كه بروي، در فاصله‌اي كه حتي نماي ساختمان‌هاي همسايه پارك به سختي ديده مي‌شود، بوي تلخ و غليظ چوب و پلاستيك سوخته مي‌آيد. ياشار ٩ ساله كه در پارك چاي مي‌فروشد، صبح، دود آتش را از پنجره كلاس مدرسه‌شان ديده. مدرسه ياشار دو كوچه بالاتر از پارك حقاني است. از كپه‌هاي وسايل سوخته و نسوخته هنوز دود بلند مي‌شود.
وسط كپه‌ها پر از تكه‌هاي نيمه و درسته آجر است. روي سنگفرش پارك، كف استخر خالي پارك، وسط چمن‌ها، همه جا مي‌شود نشانه هجوم صبح را ديد؛ هجومي كه مامور نيروي انتظامي را هم غافلگير كرد. ٣٠٠ الي ٤٠٠ زن و مرد كارتن‌خواب پارك حقاني كه حالا همه وسايل‌شان را در شعله نفرت و خشم گروهي ناشناس از دست داده‌اند هنوز مبهوت و گنگند. هنوز خمارند و گرسنه. هنوز از هر غريبه و آشنا مي‌پرسند «چرا ما؟ مگر ما انسان نيستيم؟»
اسماعيل دو پتو داشت و دو پلوور. سرش را كه به صداي فريادها بلند كرد ديد مردان چوب به دست با مشت‌هاي گره‌كرده و صورت‌هاي برافروخته به سمت او و هاجر مي‌آيند. فقط فرصت كرد هاجر را از خواب بپراند و هر دو از چادر بپرند بيرون.
«چادر، پتو، دو تكه لباس، كمي خوراكي، هر چه داشتيم آتش زدند. امشب خدا به دادمان برسد از سرما.»
كف استخر خالي، نشانه‌هاي سوختگي بيشتر است. صبح، حداقل ٤٠ چادر كف استخر بوده كه همه را آتش زده‌اند. هر كسي يك حرفي مي‌زند. هر كسي يك حدسي مي‌زند. رسول چاي نباتش را هم مي‌زند و مي‌گويد: «كار اهالي محل نبود خانم. والله كار اهالي محل نبود. بيا با هم برويم به هر خانه‌اي اطراف پارك مي‌خواهي سرك بكش. اگر اينجا خانه‌اي پيدا كردي كه معتاد نداشته باشد و موادفروش نداشته باشد و مواد نداشته باشد اسمم را عوض مي‌كنم. اكثر اهالي اين محل نان‌شان را از همين كارتن‌خواب‌ها در مي‌آورند. آ‌ن‌وقت بيايند وسايل آنها را آتش بزنند؟»
مامور درجه‌دار نيروي انتظامي در پارك راه مي‌رود. او هم تعجب كرده كه چرا كارتن‌خواب‌ها؟
«ما هم دل‌مان براي كارتن‌خواب‌ها مي‌سوزد. آدم‌هاي بي‌پناهند. اما اگر كارتن‌خوابي جرم است نيروي انتظامي مسوول جمع‌آوري اين جرم نيست. بايد يك راه اساسي پيدا شود. يك سوله درست كنند همه بروند آنجا كه اين‌طور هم آزار نبينند.»
شرقي‌ترين ضلع پارك، مردها تتمه سرمايه‌شان را بساط كرده‌اند. از كل بساط يك نفر فقط يك چراغ‌قوه جان بهدربرده. از كل بساط يك نفر فقط دو شلوار مردانه جان بهدربرده. از كل بساط يك نفر فقط يك جفت كفش و يك سه‌راهي برق جان بهدربرده. آنهايي كه بساط‌شان سالم مانده، صبح توي پارك نبودند. آنهايي كه همه بساط‌شان در آتش سوخته روي نيمكت‌هاي پارك نشسته‌اند و خيره مانده‌اند كه امشب و فرداشب و روزهاي بعد و بعدتر چه كنند با جيب‌هاي خالي كه حتي جواب يك تكه نان نسيه را هم نمي‌دهد...
مصطفي دستش را به ورم روي پيشاني و زخم كنار چشمش مي‌كشد.
«زدند. با چوب زدند چون گفتم مگر ما آدم نيستيم؟ تمام بساطم را هم ريختند توي آتش.»
مصطفي تعداد لباس‌هاي تنش را مي‌شمارد. يك كاپشن، يك پلوور، يك جليقه پشمي، يك پيراهن. كل لباسي كه براي مصطفي مانده، كل چيزي كه براي مصطفي مانده همين‌هاست. ابراهيم هم، خودش مانده با يك كاپشن كه به تن داشته و دندان هايش از سرما به هم مي‌خورد. كفش هايش را هم انداختند توي آتش و دمپايي‌هاي لنگه به لنگه به پا دارد. «حتي نگذاشتند يك تكه وسيله‌مان را برداريم. اگر مي‌خواستيم چيزي‌برداريم با چوب محكم مي‌كوبيدند روي دست‌مان.»
كارتن‌خواب‌ها كه دل‌شان به همان پتوهاي اهدايي آن گروه نيكوكاري خوش بود كه چهارشنبه‌شب‌ها مي‌آيند و براي كارتن‌خواب‌ها غذا مي‌پزند، نمي‌دانند از امشب با اين سرما چه كنند. روشن كردن آتش در پارك حقاني ممنوع است. روشن كردن پيك‌نيكي ممنوع است. روشن كردن شمع ممنوع است. پتوها تنها راه زنده ماندن بود. تنها راه يخ نزدن. داخل كپه‌هاي سوخته فقط پشم شيشه‌هاي پتوها باقي مانده است.
«آدم به خاك سياه بنشيند يعني اين. ما را به خاك سياه نشاندند. ما را، كارتن‌خواب را...»
حميد رفته بود نان بخرد. وقتي برگشت ديد گوني وسايلش و پتوي آبي رنگش را آتش زده‌اند.
« سه هفته قبل يك تعداد بچه مدرسه‌اي آمدند و داد مي‌زدند برويد... دو هفته قبل چند نفر پلاكارد به دست آمدند و لگد مي‌زدند و روي پلاكاردشان نوشته بودند اينجا جاي خواب و كارتن‌خواب نيست. هفته قبل هم آن بچه‌هايي كه براي‌مان غذا مي‌آورند را تهديد كرده بودند كه آنها را هم مي‌زنند. از سه شب قبل هم مامور آمد و با احترام گفت برويم وسط‌هاي پارك. برويم داخل استخر خالي كه از بيرون معلوم نباشيم. ما هم رفتيم داخل استخر. امروز صبح چوب‌به‌دست‌هايي كه آمدند، بعد از اينكه وسايل‌مان را آتش زدند فرياد مي‌كشيدند و مي‌گفتند امشب خودتان را هم آتش مي‌زنيم...»
زمين پارك از باران نيمه‌شب گل آب شده. كارتن‌خواب‌ها مچاله شده‌اند كنار درخت‌ها و نيمكت‌ها و كنج ديوارها. چشم‌شان حاشيه غربي پارك را مي‌پايد. از همان جا بود صبح كه مهاجم‌هاي چوب به دست آمدند...
كارتن‌خواب‌ها گفتند مردها پيت‌هاي بنزين به دست داشتند و وسايل كارتن‌خواب‌ها را كپه مي‌كردند و بنزين مي‌ريختند و كبريت مي‌زدند و كپسول گاز فندك داخل آتش مي‌انداختند...
به سمت شرق پارك حقاني (دروازه‌غار) كه بروي، در فاصله‌اي كه حتي نماي ساختمان‌هاي همسايه پارك به سختي ديده مي‌شود، بوي تلخ و غليظ چوب و پلاستيك سوخته مي‌آيد. ياشار ٩ ساله كه در پارك چاي مي‌فروشد، صبح، دود آتش را از پنجره كلاس مدرسه‌شان ديده. مدرسه ياشار دو كوچه بالاتر از پارك حقاني است. از كپه‌هاي وسايل سوخته و نسوخته هنوز دود بلند مي‌شود.
وسط كپه‌ها پر از تكه‌هاي نيمه و درسته آجر است. روي سنگفرش پارك، كف استخر خالي پارك، وسط چمن‌ها، همه جا مي‌شود نشانه هجوم صبح را ديد؛ هجومي كه مامور نيروي انتظامي را هم غافلگير كرد. ٣٠٠ الي ٤٠٠ زن و مرد كارتن‌خواب پارك حقاني كه حالا همه وسايل‌شان را در شعله نفرت و خشم گروهي ناشناس از دست داده‌اند هنوز مبهوت و گنگند. هنوز خمارند و گرسنه. هنوز از هر غريبه و آشنا مي‌پرسند «چرا ما؟ مگر ما انسان نيستيم؟»
اسماعيل دو پتو داشت و دو پلوور. سرش را كه به صداي فريادها بلند كرد ديد مردان چوب به دست با مشت‌هاي گره‌كرده و صورت‌هاي برافروخته به سمت او و هاجر مي‌آيند. فقط فرصت كرد هاجر را از خواب بپراند و هر دو از چادر بپرند بيرون.
«چادر، پتو، دو تكه لباس، كمي خوراكي، هر چه داشتيم آتش زدند. امشب خدا به دادمان برسد از سرما.»
كف استخر خالي، نشانه‌هاي سوختگي بيشتر است. صبح، حداقل ٤٠ چادر كف استخر بوده كه همه را آتش زده‌اند. هر كسي يك حرفي مي‌زند. هر كسي يك حدسي مي‌زند. رسول چاي نباتش را هم مي‌زند و مي‌گويد: «كار اهالي محل نبود خانم. والله كار اهالي محل نبود. بيا با هم برويم به هر خانه‌اي اطراف پارك مي‌خواهي سرك بكش. اگر اينجا خانه‌اي پيدا كردي كه معتاد نداشته باشد و موادفروش نداشته باشد و مواد نداشته باشد اسمم را عوض مي‌كنم. اكثر اهالي اين محل نان‌شان را از همين كارتن‌خواب‌ها در مي‌آورند. آ‌ن‌وقت بيايند وسايل آنها را آتش بزنند؟»
مامور درجه‌دار نيروي انتظامي در پارك راه مي‌رود. او هم تعجب كرده كه چرا كارتن‌خواب‌ها؟
«ما هم دل‌مان براي كارتن‌خواب‌ها مي‌سوزد. آدم‌هاي بي‌پناهند. اما اگر كارتن‌خوابي جرم است نيروي انتظامي مسوول جمع‌آوري اين جرم نيست. بايد يك راه اساسي پيدا شود. يك سوله درست كنند همه بروند آنجا كه اين‌طور هم آزار نبينند.»
شرقي‌ترين ضلع پارك، مردها تتمه سرمايه‌شان را بساط كرده‌اند. از كل بساط يك نفر فقط يك چراغ‌قوه جان بهدربرده. از كل بساط يك نفر فقط دو شلوار مردانه جان بهدربرده. از كل بساط يك نفر فقط يك جفت كفش و يك سه‌راهي برق جان بهدربرده. آنهايي كه بساط‌شان سالم مانده، صبح توي پارك نبودند. آنهايي كه همه بساط‌شان در آتش سوخته روي نيمكت‌هاي پارك نشسته‌اند و خيره مانده‌اند كه امشب و فرداشب و روزهاي بعد و بعدتر چه كنند با جيب‌هاي خالي كه حتي جواب يك تكه نان نسيه را هم نمي‌دهد...
مصطفي دستش را به ورم روي پيشاني و زخم كنار چشمش مي‌كشد.
«زدند. با چوب زدند چون گفتم مگر ما آدم نيستيم؟ تمام بساطم را هم ريختند توي آتش.»
مصطفي تعداد لباس‌هاي تنش را مي‌شمارد. يك كاپشن، يك پلوور، يك جليقه پشمي، يك پيراهن. كل لباسي كه براي مصطفي مانده، كل چيزي كه براي مصطفي مانده همين‌هاست. ابراهيم هم، خودش مانده با يك كاپشن كه به تن داشته و دندان هايش از سرما به هم مي‌خورد. كفش هايش را هم انداختند توي آتش و دمپايي‌هاي لنگه به لنگه به پا دارد. «حتي نگذاشتند يك تكه وسيله‌مان را برداريم. اگر مي‌خواستيم چيزي‌برداريم با چوب محكم مي‌كوبيدند روي دست‌مان.»
كارتن‌خواب‌ها كه دل‌شان به همان پتوهاي اهدايي آن گروه نيكوكاري خوش بود كه چهارشنبه‌شب‌ها مي‌آيند و براي كارتن‌خواب‌ها غذا مي‌پزند، نمي‌دانند از امشب با اين سرما چه كنند. روشن كردن آتش در پارك حقاني ممنوع است. روشن كردن پيك‌نيكي ممنوع است. روشن كردن شمع ممنوع است. پتوها تنها راه زنده ماندن بود. تنها راه يخ نزدن. داخل كپه‌هاي سوخته فقط پشم شيشه‌هاي پتوها باقي مانده است.
«آدم به خاك سياه بنشيند يعني اين. ما را به خاك سياه نشاندند. ما را، كارتن‌خواب را...»
حميد رفته بود نان بخرد. وقتي برگشت ديد گوني وسايلش و پتوي آبي رنگش را آتش زده‌اند.
« سه هفته قبل يك تعداد بچه مدرسه‌اي آمدند و داد مي‌زدند برويد... دو هفته قبل چند نفر پلاكارد به دست آمدند و لگد مي‌زدند و روي پلاكاردشان نوشته بودند اينجا جاي خواب و كارتن‌خواب نيست. هفته قبل هم آن بچه‌هايي كه براي‌مان غذا مي‌آورند را تهديد كرده بودند كه آنها را هم مي‌زنند. از سه شب قبل هم مامور آمد و با احترام گفت برويم وسط‌هاي پارك. برويم داخل استخر خالي كه از بيرون معلوم نباشيم. ما هم رفتيم داخل استخر. امروز صبح چوب‌به‌دست‌هايي كه آمدند، بعد از اينكه وسايل‌مان را آتش زدند فرياد مي‌كشيدند و مي‌گفتند امشب خودتان را هم آتش مي‌زنيم...»
زمين پارك از باران نيمه‌شب گل آب شده. كارتن‌خواب‌ها مچاله شده‌اند كنار درخت‌ها و نيمكت‌ها و كنج ديوارها. چشم‌شان حاشيه غربي پارك را مي‌پايد. از همان جا بود صبح كه مهاجم‌هاي چوب به دست آمدند...
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
خدایا بداد این مردم برس انگار انسانیت هم داره از اینجا میره !!!!
پاسخ ها
ما ایرانی هستیم واریایی ،نزاد برتر تاریخ !!اعراب وقتی شیر شتر میخوردند ما شهر نشین بودیم وفرهنگ بسیار بالایی داریم ! ما مهربان هستیم ! ما تمدن داریم ! مامثل صحرا نشین ها رفتار نمیکنیم !!
کاش که اینطور بود۱۲:۲۳,فعلا که شواهد چیز دیگه ای نشون میده
آخ که چه قد از این کلمه آریایی متنفرمممممممممم
الان اینایی که گفتی یعنی چی اونا که این کارو کردن عرب بودن تورو خدا بسه شعار دادن فقط یاد گرفتیم بگیم ما چنین و چنان هستیم ولی ما همینیم که داریم نشون میدیم
شیر شتر میدونی چقدر گرونه و چقدر هم خاصیت داره؟ تو خواب هم نمیبینی.
آریایی خان احترامه خودت و نگهدار و تفرقه ننداز ما تو ایرانم عرب داریم!!!!!!!!این و بفهم
اینه رسم شعوروانسانیت ؟!؟!؟!؟!؟!
اينهايي كه ادعاي دلسوزي دارند براي كارتن خواب ها جا و مكان درست تهيه كنند در كشوري مثل ما كه پول بي زبان را حيف و ميل مي كنند يا به عنوان زيارت خانه خدا صرف وهابيون مي شود صرف اين قشر بكنيد تا كارتن خوابي ريشه كن شود. و مناظر زشت كارتن خوابي را در همه جاي تهران ريشه كن كنيد
پاسخ ها
چرا اونا کاری کنند الان دولت وقت کیه ؟اون باید به وضع مردم برسه نه بقیه که کاره ای نیستند هر وقت هم حرف می زنند فوری ترور شخصیتیش می کنند!
آنهاییکه اینکار ها را میکنند ودر این ایام هم میکنند از خود بپرسند که نسبت شان با ظالمان تاریخ چقدر نزدیک است
زمین خورده ها رازدن افتخار وجوانمردی نیست
وشما که اینکار راکردید بدانید روزگار با شیمی در مانی تلافی میکند ودر آخرت هم ؟؟؟
مگر اینها خودشان کم درد دارند که اینگونه سپر بلای این نامردمیها نیز بشوند چرا نیروی انتظامی از آنان دفاع نکرده است ؟. شما که نمیتوانید آنها را سازمان دهی کنید راهی پیش پای آنها بگذارید از این فلاکتها نچات دهید لا اقل میتوانید که از آنان در مقابل هجمه هائی که معلوم نیست از کدامین نا کجا آباد سرچشمه میگیرند دفاع کنید.
به جای دل سوزی بیخود اگه راست میگین به دادشون برسین تا ترک کنن و پاک بشن تا بتونن به جامعه بر گردن!!!کارتن خواب‌های معتاد به این صورت فقط باعث ناامنی جامعه هستن اونا برا تهیه ی مواد دست به هر خلافی میزنن و باعث آلودگی محیط میشن.می‌پرسن مگه ما آدم نیستیم؟؟؟؟واقعیتش نه!!!!تا زمانی که دنبال این مواد آشغال می‌رن آدم نیستن!!!
خدا بداد برسه.خدا خودت کمکشون کن
وقتی صداوسیما با دوربین راه میوفته داخل پارک باید منتظر این اتفاقات هم بود
رحم و مروت
شعور و انسانیت
جوانمردی و معرفت
نوع دوستی و عطوفت
برابری و برادری و صمیمیت.................... خداحافظ
مطمئناً کار شهرداریه
مگر 110نبود که ان مامور زنگ بزند پس نیروی انتظامی گجا بود گرچه مقصر اعتیاد وبیخانمانی ولی این گونه هجوم ها اگر پیگیری ومقصران که حتما منافعی داشته اند پیدا نشوند باید منتظر داعش جدید باشیم
شک نکنید این کار شهرداری بوده جدیدا یه سری اراذل اوباش استخدام کرده برای مقابله با سد معبر واینجور کارها با لباس شخصی هم تردد میکنند
مردی نبود فتاده ای پای زدن / گرد دست فتاده ای بگیری مردی
خداوندا ضعيف كشي باب شده است خودت عنايتي فرما
مزن برسر ناتوان دست زور که روزی در افتی به پایش چه مور
هدف همین بوده درگیری مردم باهم وای کاش میذاشتن حداقل سازمانهای بیرونی مردم رو تیمارکنن چون مسولان مادیگه نمیرسن ووقت ندارن چون........
به نام او که انسان را هدفدار افرید
با سلام. ممکن است حرفی که می خواهم بزنم باعث ناراحتی عده ای شود ولی واقعیت تلخ است.
مردمی که در محله هایشان مردمی این چنینی وجود ندارد از اگاهی کافی برخوردار نیستند که بدانند وقتی در چنین محله ای هروز صبح مادر با صد نگرانی بچه را راهی مدرسه میکند .وبچه ای که حتی با التماس اجازه بیرون رفتن توسط والدین به ان ها داده نمیشود و.......
این رفتار ها باید صورت گیرد ٬وقتی مسئولین به فکر نیستند چاره دیگری نیست من هم بودم همین کار ها را انجام میدادم.
و از این قبیل کار ها حمایت میکنم
اگر کسی ادعای دلسوزی هم دارد باید خودش اول دست به کار شود.
و من الله توفیق
کار ماموران سد معبر شهرداری!! همون جور که جلوی مغازه ها میان زورگیری اونجا هم رفتن....
پاسخ ها
گل گفتی.
دولت مردان شعار میدهند معتاد مجرم نیست بیمار است/نجات معتاد نجات جامعه .....وهزاران شعار دیگر اما دریغ ازسر سوزن کاری برای این قشربیمار جامعه /پولهایی که باید صرف درمان این افراد شود کجاها وبرای چه کارههایی صرف میشود /چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است
کسی که با سیگارکشیدن و....خودش را به مرحله کارتون خوابی برساند باید انها را به اردوگاهی بیرون از شهر برد که دولت توان ان راندارد انهاغیر از مریضی چه منفعتی دارندبرونداز افغانی ها یاد بگیرند
خیلی خیلی غیر انسانی بوده ا!ین بنده های خدا تو این سرما چکار میکنند؟
تو کشور دیگه چیزی نداریم
کارتن خوابی به شهرچهره زننده ای بخشیده علاوه براین این همه اینهامعتادینی هستند که هم خودشون به این روزنشانده وهم به مرورفرزندان مارابه روزخودشان درمیارن مگریکی ازآنهانگفت عده ای نان خودرااز ماتأمین میکنه طرفداران این بدبختاقاچاقچیانی هستندکه فرزندان ماراکارتنخواب میکتننداینهاالگوهای جامعه مامیشونددولت بایدفکری اساسی برایشان بکنداول ازهرچیزآنهاراواداربه ترک کندو وجاومکانی درست کندومشغول به کاری کندکه دیگردنبال موادنرونددرغیراین صورت دیری نمی پایدکه همه جوانان ازبیکاری ووفقربه این روزمی افتنداگرقراراست کمک به کارتن خواب شودفقط حمایت ازفقیری که معتادنیست ازبین اینهاجمع کردوحمایتش کردوگرنه این زندگانی حیوانی کی لایق انسانست؟مرگ برکسانیکه چنین زندگی رابرای این هارقم زد
اون اقایکه میگه از اریایی متنفرم یعنی از خودت متنفری . با این حساب تو حتی شعور ایرانی بودن را نداری بیسواد عقب مونده
باسلام وظیفه دولت است که این بیمارهارادریک کشتی روی دریای خلیج فارس نگهداری وترک دهد واگر بعد از سه مرتبه ترک دوباره شروع کردند آنهارا بدریا بریزند این بیماران ویروس بدی دارند وهمه را بیمار می کنند والا همه به دولت بد بین می شوند .یاعلی مدد.
دوستان وقتی از صدتا کامنت پنجتارو منتشر میکنند برای چی کامنت میزارید مخصوصا این وبلاک ارزش خداحافظ گفتن هم نداره
همه كسايي كه كامنت فرمودن و دم از انسانيت زدن احتمالا شهرك غرب نشين هستن! اگه يكروز با اين معتادها كه بدون استثنا همه شون مواد فروش و دزد و مبتلا به هپاتيت و ايدز هستن بالاجبار هم محلي بشيد ميفهميد چقدر وحشتناكه، تن و بدنتون ميلرزه كه نكنه بچه تون مريض بشه
حتي بچه ١٥ ساله رو هم جرات نداريد تنها تا سركوچه بفرستيد يا به مدرسه ....
وقتي دولت جمع شون نميكنه و مردم با زجر و عذاب تحملشون ميكنن همين ميشه
همه بیایید دعاشون کنیم اینروزا هوا خیلی سرد خدایا به حق علی شفاشون بده
ان پولی را که مدیم آل سعود برای دور زدن در فروشگاههای مکه ومدینه یدید به همین هوطنانتان ای قوم به حج نرفته
به نظر من اگه مردم اون محل بودن حق دارن بخاطر اینکه این کارتن خواب ها اکثرشون بیماریهای ایدز و هپاتیت و دیگر بیماریهای خطرناک رو دارن که همیشه احتمالش هست سرنگ هاشون به صورت اتفاقی وارد بدن یه بنده خدایی بشه و اونو بیمار کنه و شغلشون دزدیه برای تهیه مواد مخدر. اونایی که براشون دل میسوزونن اگه خودشون تو همچین محله ایی زندگی کنن دیدشون عوض میشه نسبت به اینا پس الکی تیریپ روشن فکری بر ندارین