سکان وزارت خارجه به عراقچی می‌رسد؟
مصطفی داننده در یادداشتی درباره عراقچی عضو تیم مذاکرات هسته ای نوشت: در دوران دفاع مقدس، خط شکن‌های نقش ویژه‌ای داشتند. کسانی که با نیروی جنگندگی خود مسیر را برای دیگر نیروهای نظامی باز می‌کردند تا آنها بتوانند ماموریت خود را با موفقیت به پایان برسانند. سید عباس عراقچی نیز در دستگاه دیپلماسی ایران، نقش همین خط شکن‌ها را بازی می‌کند.
مصطفی داننده در یادداشتی درباره عباس عراقچی عضو تیم مذاکرات در نامه نیوز نوشت: در دوران دفاع مقدس، خط شکن‌های نقش ویژه‌ای داشتند. کسانی که با نیروی جنگندگی خود مسیر را برای دیگر نیروهای نظامی باز می‌کردند تا آنها بتوانند ماموریت خود را با موفقیت به پایان برسانند.
سید عباس عراقچی نیز در دستگاه دیپلماسی ایران، نقش همین خط شکن‌ها را بازی می‌کند.
بررسی نقش عراقچی در مذاکرات هسته‌ای و حضور او در جلسات کمیسیون امنیت ملی و کمیسیون ویژه برجام حکایت از این معنا دارد.
انتخاب عراقچی از سوی ظریف، یکی از هوشمندانه ترین انتخاب‌های وزیر امور خارجه ایران بود.معمولا دیپلمات‌ها، انسان‌های آرام و ساکتی هستند و ظریف برای برخورد با طرف‌های غربی و همچنین منتقدان داخلی احتیاج به یک دیپلمات جنگجو داشت. کسانی که بتواند در کنار داشتن ظرفیت‌های یک دیپلمات برجسته، «پراگماتیسم» با همان عمل گرا باشد و در مقابل رقیب، محافظه کارانه عمل نکند.
عباس عراقچی به دلیل داشتن روحیه جنگنده، توانست به خوبی نقشی که ظریف از او می‌خواست را اجرا کند. قبل از رفتن ظریف به محل مذاکرات هسته‌ای، عراقچی به این شهرها سفر می‌کرد تا مسیر مذاکرات هسته‌ای را برای ظریف هموار کند. عراقچی چانه‌های اصلی را در مذاکرات هسته‌ای با کشورهای 1+5 می‌زد و آنگاه ظریف، با ظرافت کاری‌های خود مذاکرات را به سرانجام می‌رساند.
همین روزها او بازهم در حال ایفای همین نقش است. حضور پررنگ او در جلسات کمیسیون ویژه برجام و درگیری‌های لفظی او با برخی نمایندگان حکایت از روحیه او دارد. عراقچی در مقابل سخنان آقا محمدی می‌گوید:« اگر توهین کنی من هم توهین می‌کنم». یا در جواب کنایه کوچک زاده که می‌گوید کلاه سرتان رفته است، می‌گوید:« که سوال‌هایت آبکی است»
همین روحیه عراقچی باعث شده است تا او تبدیل به دست راست ظریف شود و وزیرخارجه در کمیسیون برجام بگوید که هرچه عراقچی می‌گوید حرف من است و لاغیر. جایگاه ویژه عراقچی در وزارت خارجه باعث شده است تا همه به این فکر کنند که عراقچی می‌تواند سکان دار بعدی وزارت خارجه ایران باشد.
آنگونه که از شواهد پیداست، ظریف بعد از به سرانجام رسیدن پرونده هسته‌ای و طی شدن روند برجام در ایران و کشورهای 1+5، دیگر دوست نداشته باشد در دولت بعدی احتمالی بعدی روحانی بر کرسی وزارت خارجه تکیه بزند. انگونه که خود ظریف روایت کرده، بنا بر اصرارهای روحانی این پست را قبول کرده است. ظریف می‌گوید:« من چون سابقه همکاری طولانی با آقای روحانی داشتم از ابتدا می‌دانستم که ایشان یک محبت ویژه‌ای نسبت به من دارند. وقتی ایشان این پیشنهاد را مطرح کردند من خیلی تلاش کردم که از ایشان خواهش کنم این مسئولیت را بر عهده من نگذارند ولی هم محبت ایشان زیاد بود و هم دیگر دوستان در این زمینه اصرار کردند.»
به نظر می‌رسد با توجه به روحیه ظریف، او بیشتر دوست دارد به دانشگاه برگردد و کار اجرایی وزارت خارجه را به دستان عراقچی بسپارد. نقش برجسته عراقچی در توافق هسته‌ای، همچنین سابقه درخشان او در وزارت خارجه باعث می‌شود که بسیاری از مردم نگران رفتن ظریف از وزارت خارجه نباشند. عراقچی نه متعلق به جریان اصوگرایان است نه متعلق به جریان اصلاح طلبان و همین ویژگی باعث می‌شود او مورد احترام هر دو جناح اصلی کشور باشد و همه از او با احترام یاد کنند. مسئله‌ای که در این میان قابل توجه است با وجود ظریف و عراقچی تا مدت‌ها نگران وزارت خارجه نباشند.
سید عباس عراقچی نیز در دستگاه دیپلماسی ایران، نقش همین خط شکن‌ها را بازی می‌کند.
بررسی نقش عراقچی در مذاکرات هسته‌ای و حضور او در جلسات کمیسیون امنیت ملی و کمیسیون ویژه برجام حکایت از این معنا دارد.
انتخاب عراقچی از سوی ظریف، یکی از هوشمندانه ترین انتخاب‌های وزیر امور خارجه ایران بود.معمولا دیپلمات‌ها، انسان‌های آرام و ساکتی هستند و ظریف برای برخورد با طرف‌های غربی و همچنین منتقدان داخلی احتیاج به یک دیپلمات جنگجو داشت. کسانی که بتواند در کنار داشتن ظرفیت‌های یک دیپلمات برجسته، «پراگماتیسم» با همان عمل گرا باشد و در مقابل رقیب، محافظه کارانه عمل نکند.
عباس عراقچی به دلیل داشتن روحیه جنگنده، توانست به خوبی نقشی که ظریف از او می‌خواست را اجرا کند. قبل از رفتن ظریف به محل مذاکرات هسته‌ای، عراقچی به این شهرها سفر می‌کرد تا مسیر مذاکرات هسته‌ای را برای ظریف هموار کند. عراقچی چانه‌های اصلی را در مذاکرات هسته‌ای با کشورهای 1+5 می‌زد و آنگاه ظریف، با ظرافت کاری‌های خود مذاکرات را به سرانجام می‌رساند.
همین روزها او بازهم در حال ایفای همین نقش است. حضور پررنگ او در جلسات کمیسیون ویژه برجام و درگیری‌های لفظی او با برخی نمایندگان حکایت از روحیه او دارد. عراقچی در مقابل سخنان آقا محمدی می‌گوید:« اگر توهین کنی من هم توهین می‌کنم». یا در جواب کنایه کوچک زاده که می‌گوید کلاه سرتان رفته است، می‌گوید:« که سوال‌هایت آبکی است»
همین روحیه عراقچی باعث شده است تا او تبدیل به دست راست ظریف شود و وزیرخارجه در کمیسیون برجام بگوید که هرچه عراقچی می‌گوید حرف من است و لاغیر. جایگاه ویژه عراقچی در وزارت خارجه باعث شده است تا همه به این فکر کنند که عراقچی می‌تواند سکان دار بعدی وزارت خارجه ایران باشد.
آنگونه که از شواهد پیداست، ظریف بعد از به سرانجام رسیدن پرونده هسته‌ای و طی شدن روند برجام در ایران و کشورهای 1+5، دیگر دوست نداشته باشد در دولت بعدی احتمالی بعدی روحانی بر کرسی وزارت خارجه تکیه بزند. انگونه که خود ظریف روایت کرده، بنا بر اصرارهای روحانی این پست را قبول کرده است. ظریف می‌گوید:« من چون سابقه همکاری طولانی با آقای روحانی داشتم از ابتدا می‌دانستم که ایشان یک محبت ویژه‌ای نسبت به من دارند. وقتی ایشان این پیشنهاد را مطرح کردند من خیلی تلاش کردم که از ایشان خواهش کنم این مسئولیت را بر عهده من نگذارند ولی هم محبت ایشان زیاد بود و هم دیگر دوستان در این زمینه اصرار کردند.»
به نظر می‌رسد با توجه به روحیه ظریف، او بیشتر دوست دارد به دانشگاه برگردد و کار اجرایی وزارت خارجه را به دستان عراقچی بسپارد. نقش برجسته عراقچی در توافق هسته‌ای، همچنین سابقه درخشان او در وزارت خارجه باعث می‌شود که بسیاری از مردم نگران رفتن ظریف از وزارت خارجه نباشند. عراقچی نه متعلق به جریان اصوگرایان است نه متعلق به جریان اصلاح طلبان و همین ویژگی باعث می‌شود او مورد احترام هر دو جناح اصلی کشور باشد و همه از او با احترام یاد کنند. مسئله‌ای که در این میان قابل توجه است با وجود ظریف و عراقچی تا مدت‌ها نگران وزارت خارجه نباشند.
ارسال نظر