توکلی: محدودیت توان دفاعی را نپذیرید
نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی با اشاره به تهدیدهای نظامی علیه ملت ایران گفت: نباید هرگونه محدودیت در توان دفاعی کشور را بپذیریم.
وی با طرح این سوال که غرب از این مذاکرات چه میخواست؟ گفت: غرب به رهبری آمریکامیخواست با اعمال تحریمهای شورای امنیت و تحریمهای اولیه و ثانویه دولت وکنگره آمریکا وتحریمهای اتحادیه اروپا که در تاریخ بینالمللی بیسابقه بود، به گفته خودشان ایران را فلج کنند تا از غنیسازی اورانیوم به طول کامل دست بکشد و حتی پیج و مهرههای سانتریفیوژها را به آمریکا بفرستد. پرواضح است که این توقع برخلاف معاهدات ذیربط است. و آشکار است که چنانکه میدانیم به این زیادهخواهیها دست نیافتند.
این نماینده مجلس با بیان اینکه غرب مدعی بود که ما میخواهیم بمب هستهای بسازیم و باید اجازه دهیم که آژانس برای راستیآزمایی که ما میگفتیم ساخت سلاح هستهای را حرام میدانیم همه تاسیسات مظنون را بازرسی کنند، گفت:البته به این بهانه مدعی بود که ضرورت دارد از اماکن نظامی ما هم بازرسی انجام شود. ما که به خودمان مطمئن بودیم بازرسی از پایگاه هستهای را به طور کامل پذیرفتیم و غرب به این خواستهاش رسید و ما هم چیزی از دست ندادیم. درباره پایگاههای نظامی تیم مذاکره کننده ما پذیرفت با سازوکاری محدود کننده بازرسی انجام شود. بخشی از این سازوکار محرمانه بین ایران و آژانس بسته شده است، لذا چون اطلاعات ما کافی نیست ارزیابی اینکه ما در این بازرسی چقدر امتیاز دادهایم فعلا مقدور نیست.
توکلی تاکید کرد:غرب از ما خواست که براساس ادعایمان که صلاح هستهای را ممنوع شرعی میدانیم، مواد، تجهیزات و اقداماتی را که متناسب بابرنامه هستهای صلحآمیز است را نگه داریم و بقیه را متوقف، تعطیل، جابهجا و یا صادر کنیم و یا فرآیندها را نیز تغییر دهیم. قبول دستهای از این درخواستها با مصالح ما سازگار است و در واقع پذیرش تیم ما روغن ریخته را نذر امام زاده کردن بود. اما برخی دیگر بویژه موارد بازگشت ناپذیری به ترتیب زمانی قبول شده، چنانکه خواهیم دید خطرات جدی را متوجه منافع و امنیت ملی میکند.
وی در همین زمینه ادامه داد: براساس زمان بازگشت پذیری ما معلوم نیست تحریمهای ستمگرانه لغو و برای گشایش زندگی مردم زمینهسازی شود. سوال این است که ما چه میخواستیم. مهمترین خواست ما ملت و دولت ایران تمکین غرب به حق غنیسازی بود. در برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ به صراحت این حق به رسمیت شناخته شده است، این پیروزی چنانکه آقای ظریف به درستی گفت ثمره کار همه دولتها و ایستادگی ملت ایران به برکت خون شهدا و هدایت و پشتیبانی رهبری به دست آمده است.
این نماینده مجلس اضافه کرد: روشن است که زحمات طاقتفرسا و قابل تقدیر تیم مذاکره کننده نیز در این پیروزی نقش مهمی داشته است.
توکلی با تاکید بر اینکه خواسته بسیار مهم دیگر ما لغو همه تحریمها متقدم و یا همزمان با آغاز انجام تعهداتمان بوده است، گفت: سوال این است که چرا ما اصرار داشتیم و داریم که تحریمها باید به سرعت برداشته شود؟ علت ظالمانه بودن این تحریمهاست که به قصد فلج کردن اقتصاد ایران برما تحمیل شده است. گرچه با ایستادگی ما آنها به مقصود شوم خود نرسیدند اما از چند جهت به اقتصاد ملی آسیب زده است. اول تحریم بانکی و تجاری که فشار تورمی و تشدید رکود را از طریق سخت و گران تمام شدن واردات در پی داشت. دوم تحریم نفتی که درآمد دولت و صندوق توسعه ملی و منابع ارزی در دسترس را کاهش داد و بویژه قدرت خدمت رسانی دولت و منابع سرمایهگذاری بخش دولتی و منابع ارزی برای پیشتیانی از تولید داخلی نیز کاهش یافت.
وی ادامه داد: نکته سوم در رابطه با تحریمهای ظالمانه افزایش ریسک و نااطمینانی نسبت به آینده و در نتیجه کاهش سرمایهگذاری و فرار از سرمایه بود. به برآورده غیرمحاسباتی بنده، جمع اینها حدود یک سوم مشکلات ما را سبب شده است و بحث اصلی و معضلات بیکاری علل داخلی دارد مگر اثر یک سومی کم است؟ آیا برجام و قطعنامه خواسته برحق لغو تحریمها را تامین میکنند؟
این نماینده مجلس ادامه داد: ایران باید تمامی ۳۹ تعهد خود را که در بند ۱۵ ضمیمه ۵ برجام ذکر شده است در ابتدا ظرف ۶ ماه آینده اجرا کند و آژانس راستیآزمایی کند ودرستی اقدامات ایران را گزارش دهد پس از آن غرب تعلیق تحریمها را آغاز میکند. با توجه به سابقه ناجوانمردیهای آژانس چه تضمینی وجود دارد بهانهجویی نشود و لغو که هیچ لااقل تعلیق انجام گیرد؟ شورای امنیت با قطعنامه ۲۲۳۱، ۶ قطعنامه تحریمی پیشین خود را به ظاهر لغو کرده است اما در بند ۱۱ و ۱۲ قطعنامه به صراحت برگشتپذیری خودکار آن تحریمها را تنها با آوردن یک یادداشت آمریکا و ادعای نقض یکی از تعهدات توسط ایران بدون آنکه دلیلی خواسته شود، آمده است. امری که مورد تایید مذاکره کنندگان ما نیز هست.
توکلی تصریح کرد: با توجه به کینهتوزیها و سوابق پیمانشکنیهای طرف غربی واقعا چقدر احتمال میدهید که تحریمهای ظالمانه منتفی شوند و گشایشی در زندگی مردم ما حاصل شود. متاسفانه از این دست احکام در این دو سند بسیار است. آیا در این وضعیت میتوان ادعا کرد که یک رکن مهمی که دولت و ملت به حق در پی تامین آن بودهاند، یعنی لغو تحریمها، با اطمینانی معقول حاصل شدنی است؟
وی اضافه کرد: گفته شده است که حق برگشت پذیری برای ایران هم وجود دارد. در این صورت چه خواهد شد؟ تمام تحریمها دوباره برمیگردند و مذاکرات برجای اولش باز میگردد اما با یک فرق بسیار بزرگ و تعیین کننده. آنها به جای اول بازمیگردند اما ما چطور؟ ما که بسیاری از مولفههای قدرت خود مانند ذخایر مواد غنیشده، خارج سازی قلب راکتور اراک را در آن زمان برای چانهزنی از دست دادهایم، دیگر در موقعیت قابل مذاکرهای قرار نداریم.
این نماینده مجلس با طرح این سوال که در این مقطع چه باید بکنیم، گفت: باید پیش از آنکه قدرت چانهزنی را از دست بدهیم با هر تدبیری که هست، غرب بد عهد، پیمانشکن را به لغو و نه تعلیق تحریمهای ظالمانه وادار کنیم تا فشار بر مردم خوبمان کاهش یابد. در این راه باید به دستورات حکیمانه رهبری عمل کنیم که در این دو هفته چند بار به الفاظ مختلف تکرار شده است.
توکلی در همین زمینه اظهار داشت: دستور رهبری این است که لازم است متنی که فراهم آمده با دقت ملاحظه و در مسیر قانونی پیشبینی شده قرار گیرد و آنگاه در صورت تصویب، مراقبت از نقض طرفین توافقنامه صورت گرفته و راه آن بسته شود.
وی با بیان اینکه دولت و مجلس که براساس اصول ۷۷ و ۱۲۵ قانون اساسی مسیر قانونی تعیین تکلیف برجام و قطعنامه هستند، افزود: دولت و مجلس باید تمام جهد و جُهد خود را برای تضمین بقای حق به چنگ آمده غنیسازی و تامین خواست ملت در رفع تحریمها به کار گیرند.
این نماینده مجلس ادامه داد: اجرای برجام خواست دولت است. این امر به نص صریح قانون اساسی جز تصویب لایحه مربوط در هیئت وزیران و تقدیم لایحه به مجلس و تایید آن در مجلس و شورای نگهبان راه دیگری ندارد.
توکلی با تاکید بر اینکه شورای عالی امنیت ملی بنابر نص اصل ۱۷۶ تنها حق سیاستگذاری دارد که آن هم باید به تایید رهبری برسد و حق تصمیمگیری در امور اجرایی ندارد مگر آنکه رهبری به اقتضای اختیارات مبتنی بر شرع مقدس و اصول ۵۷ و ۱۱۰ حکم حکومتی بدهند. دیدیم که ایشان این کار را به مجاری قانونی ارجاع دادند و از حکم حکومتی استفاده نکردند.
وی خاطرنشان کرد: با این وضع علاوه بر اینکه بهبود اقتصادی مردم در ابهام است، در طول مذاکرات ۲۳ ماه گذشته طرف آمریکایی مدام تکرار کرده که گزینه نظامی علیه ملت ایران روی میز است. پرسش اساسی این است که چرا این تهدیدات عملی نشده است؟ اگر توان دفاعی ایران مانعی مهم در این خصوص بوده، که قطعا چنین بوده است، آیا پذیرش محدودیتهایی مانند آنچه در قطعنامه ۲۲۳۱ آمده است صلح و امنیت را برای کشور و یا جنگ و ناامنی را به ارمغان میآورد؟
توکلی در پایان تاکید کرد: اینجانب هشدار میدهم پذیرش هرگونه محدودیت در حوزه دفاعی کشور فروریختن سد استوار در برابر تحمیل جنگی دیگر بر ملت ایران است.
ارسال نظر