تاثیرات احتمالی توافق هسته‌ای بر نفت
یک عضو هیات علمی دانشگاه خوارزمی پیش‌بینی کرد که با بهتر شدن فضا پس از توافق هسته‌ای میان ایران و کشورهای ۵+۱ قانون داماتو به عنوان مانعی برای سرمایه گذاری در بخش نفت و گاز ایران مورد استناد قرار نگیرد.
خبرگزاری ایسنا: دکتر سعید میرترابی در گفت و گویی گفت: ایران در حال حاضر روزانه سه میلیون بشکه نفت خام تولید می‌کند که از این مقدار یک میلیون و ۸۰۰ هزار بشکه صرف مصرف داخلی و مابقی به کشورهای خارجی صادر می‌شود.
وی افزود: این در حالی صورت می‌گیرد که طبق آمار وزارت نفت ظرفیت تولید ایران بین چهار تا چهارمیلیون و ۲۰۰هزار بشکه در روز است و با اعمال تحریم‌های اخیر تولید روزانه نفت بیش از یک میلیون بشکه افت داشته است.
میرترابی خاطرنشان کرد: سهمیه تولید در نظر گرفته شده توسط اوپک برای ایران قبل از اعمال تحریم‌های مربوط به هسته‌ای چهار میلیون و ۲۰۰ هزار بشکه بود که با احتساب میعانات گازی، ایران می‌توانست دو میلیون و ۷۰۰ هزار بشکه از این تولید را در چارچوب اوپک صادر کند.
وی خاطرنشان کرد: تحریم‌ها باعث شد تا ایران به دلیل عدم توانایی در تولید و فروش نفت از سهمیه خود در اوپک نیز محروم بماند.
این کارشناس مسائل انرژی و سیاست بین الملل اظهار کرد: آن چیزی که می‌توان بر پایه برداشته شدن یکباره تحریم‌های مربوط به صنعت نفت پس از توافق و تاثیر آن بر تولید تصور کرد، این است که ایران بتواند روزانه ۸۰۰هزار بشکه به تولید کنونی اضافه کند تا رقم تولیدی به سه میلیون و ۸۰۰ هزار بشکه برسد.
وی گفت: علاوه بر افزایش تولید پس از برداشته شدن تحریم‌ها، چشم انداز امیدبخش حضور شرکت‌های معتبر خارجی در صنعت انرژی ایران به خصوص بخش گاز نیز وجود دارد.
میرترابی در خصوص احتمال ایجاد مانع توسط قانون داماتو بر سر راه حضور شرکت‌های نفتی خارجی در صنعت نفت ایران خاطرنشان کرد: قانون داماتو اگرچه به طور بالقوه مانعی در این جهت محسوب می‌شود اما رفتار آمریکا در سال‌های اخیر نمایانگر این است که مفاد داماتو را به طور قاطعانه اجرا نکرده‌اند با پیگیری نوعی مماشات، از آن به عنوان اهرم فشاری بر کشورهای خواهان حضور در صنعت نفت ایران برای امتیازگیری در بخش‌های دیگر استفاده کرده‌اند.
این پژوهشگر مسائل انرژی در خصوص بخش مربوط به حمل و نقل نفت توسط ایران یادآور شد: ایران جزو معدود کشورهایی است که خود بخش عمده نفت تولیدی را جهت عرضه به بازارهای جهانی حمل می‌کند بنابراین تحریم‌ها کمتر بر این بخش اثر گذاشت و قسمت عظیم این تاثیر متوجه بیمه و انتقال منابع مالی حاصل از فروش نفت بود که پس از توافق این روند در مسیردرستی قرار خواهد گرفت.
میرترابی افزود: پس از توافق و بازگشت مجدد ایران به شرایط ایده آل تولید نفت، سهمیه ایران در اوپک مجددا به حالت قبل از تحریم برخواهد گشت و کشورهای عضو اوپک نیز در این جهت دلیلی برای مخالفت نخواهند داشت.
وی تاکید کرد: البته همه این تغییرات زمان خواهد برد و حداقل یکسال پس از اجرایی شدن توافق نتیجه آن را مشاهده خواهیم کرد.
این مدرس دانشگاه در خصوص نوسانات قیمت نفت پس از توافق هسته‌ای گفت: قیمت نفت به سه عامل بنیادی، ژئوپلتیک و روانی بستگی دارد که دو عامل اول در این زمینه بی‌تاثیر و عامل سوم می‌تواند تاثیر کاهشی ناچیزی داشته باشد.
میرترابی در پایان یادآورشد: عامل بنیادی به عرضه و تقاضای بازار نفت مربوط است که با در نظر گرفتن تولید ۹۰ میلیون بشکه روزانه جهان، افزایش ۸۰۰ هزار بشکه توسط ایران تاثیر چندانی نخواهد گذاشت.
وی افزود: این در حالی صورت می‌گیرد که طبق آمار وزارت نفت ظرفیت تولید ایران بین چهار تا چهارمیلیون و ۲۰۰هزار بشکه در روز است و با اعمال تحریم‌های اخیر تولید روزانه نفت بیش از یک میلیون بشکه افت داشته است.
میرترابی خاطرنشان کرد: سهمیه تولید در نظر گرفته شده توسط اوپک برای ایران قبل از اعمال تحریم‌های مربوط به هسته‌ای چهار میلیون و ۲۰۰ هزار بشکه بود که با احتساب میعانات گازی، ایران می‌توانست دو میلیون و ۷۰۰ هزار بشکه از این تولید را در چارچوب اوپک صادر کند.
وی خاطرنشان کرد: تحریم‌ها باعث شد تا ایران به دلیل عدم توانایی در تولید و فروش نفت از سهمیه خود در اوپک نیز محروم بماند.
این کارشناس مسائل انرژی و سیاست بین الملل اظهار کرد: آن چیزی که می‌توان بر پایه برداشته شدن یکباره تحریم‌های مربوط به صنعت نفت پس از توافق و تاثیر آن بر تولید تصور کرد، این است که ایران بتواند روزانه ۸۰۰هزار بشکه به تولید کنونی اضافه کند تا رقم تولیدی به سه میلیون و ۸۰۰ هزار بشکه برسد.
وی گفت: علاوه بر افزایش تولید پس از برداشته شدن تحریم‌ها، چشم انداز امیدبخش حضور شرکت‌های معتبر خارجی در صنعت انرژی ایران به خصوص بخش گاز نیز وجود دارد.
میرترابی در خصوص احتمال ایجاد مانع توسط قانون داماتو بر سر راه حضور شرکت‌های نفتی خارجی در صنعت نفت ایران خاطرنشان کرد: قانون داماتو اگرچه به طور بالقوه مانعی در این جهت محسوب می‌شود اما رفتار آمریکا در سال‌های اخیر نمایانگر این است که مفاد داماتو را به طور قاطعانه اجرا نکرده‌اند با پیگیری نوعی مماشات، از آن به عنوان اهرم فشاری بر کشورهای خواهان حضور در صنعت نفت ایران برای امتیازگیری در بخش‌های دیگر استفاده کرده‌اند.
این پژوهشگر مسائل انرژی در خصوص بخش مربوط به حمل و نقل نفت توسط ایران یادآور شد: ایران جزو معدود کشورهایی است که خود بخش عمده نفت تولیدی را جهت عرضه به بازارهای جهانی حمل می‌کند بنابراین تحریم‌ها کمتر بر این بخش اثر گذاشت و قسمت عظیم این تاثیر متوجه بیمه و انتقال منابع مالی حاصل از فروش نفت بود که پس از توافق این روند در مسیردرستی قرار خواهد گرفت.
میرترابی افزود: پس از توافق و بازگشت مجدد ایران به شرایط ایده آل تولید نفت، سهمیه ایران در اوپک مجددا به حالت قبل از تحریم برخواهد گشت و کشورهای عضو اوپک نیز در این جهت دلیلی برای مخالفت نخواهند داشت.
وی تاکید کرد: البته همه این تغییرات زمان خواهد برد و حداقل یکسال پس از اجرایی شدن توافق نتیجه آن را مشاهده خواهیم کرد.
این مدرس دانشگاه در خصوص نوسانات قیمت نفت پس از توافق هسته‌ای گفت: قیمت نفت به سه عامل بنیادی، ژئوپلتیک و روانی بستگی دارد که دو عامل اول در این زمینه بی‌تاثیر و عامل سوم می‌تواند تاثیر کاهشی ناچیزی داشته باشد.
میرترابی در پایان یادآورشد: عامل بنیادی به عرضه و تقاضای بازار نفت مربوط است که با در نظر گرفتن تولید ۹۰ میلیون بشکه روزانه جهان، افزایش ۸۰۰ هزار بشکه توسط ایران تاثیر چندانی نخواهد گذاشت.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر