حمایت رضا کیانیان از مردان هسته ای
رضا کیانیان گفت: سروصداها درباره مذاكرات هستهاي خيلي زياد است. مردم تمام توجه خود را به اخبار و اتفاقاتي دادهاند كه در وين رخ ميدهد و تمام حواسشان به وين است. درست هم است.
در گذشته بسيار بسيار ديديم كه خبرها و سوژههاي زيادي توجه مردم را به خود جلب ميكرد كه چندان اهميت نداشت، اما مردم درگيرش ميشدند و باقي مسائل را فراموش ميكردند. اما درباره مذاكرات هستهاي و اين سران شش كشور قدرتمند جهان كه دورهم جمع شدهاند، اين اتفاق چندان عجيب نيست و عجيب نيست كه مردم مركز زندگي خود را به نتيجه اين مذاكرات بستهاند و توجه به تك تك اتفاقهايي كه در وين ميافتد.
اما تمام اين توجه و درگيري، كه بخشي از عادت فرهنگي ما ميآيد و اينكه عادت داريم بعضي مسائل را آنقدر بزرگ كنيم كه ديگر به جنبههاي مختلف آن نگاه نكنيم، نبايد وارد مسيري شود كه خستگي و نااميدي را به همراه ميآورد. اينروزها و در شرايطي كه مذاكرات ادامهدار شده، زياد ميشنويم كه ميگويند؛ خسته شدهايم، يا اي كاش زودتر تمام شود و حرفهايي از اين دست.
اين جملات و اين مدل طرزتفكر از همان توجه تمام و كمال ميآيد كه باعث ميشود يادمان برود، اگر ما از عيد تا همين روزها منتظر نتيجه بوديم، ديپلماتهاي ما و تيم مذاكرات، مدتهاست كه براي رسيدن به نتيجه مناسب وقت و انرژي گذاشتهاند و اينروزها خسته و پراز استرس و فشار همچنان در ميدان مذاكرات ماندهاند و تلاش ميكنند.
خستگي اصل نبايد براي ما باشد، چون ما در نقش حاميان تيمي هستيم كه دوران سختي را ميگذراند و بايد به جاي تمام حرفهاي نااميدكننده و از روي خستگي، با حرفها و همراهيها، آرامش را ايجاد كنيم. مساله هستهاي هم تنها مساله ما نيست. ما بايد بدانيم كه بعد از به نتيجه رسيدن مذاكرات، همچنان راه درازي در پيش داريم و مسائل مهم ديگري پيش روي ماست؛ در حوزه اقتصاد، ما هنوز با گراني روبهرو هستيم و گراني به همين راحتي و ناگهان با يك توافق درمان نميشود. در حوزه اجتماعي، ما با مساله بيكاري دست و پنجه نرم ميكنيم؛ اتفاقي كه باعث شده تا خيل عظيمي از جمعيت جوانان كشور دچار آسيبهاي ناشي از آن شوند و حل بحران بيكاري هم از آن دسته مسائلي نيست كه يكشبه اتفاق بيفتد و در كنار برنامهريزيهاي مديران اجتماعي به همت جمعي احتياج دارد.
در حوزه طبيعي هم مشكلات بزرگ هستند؛ آلودگي هوا و محيطزيست، چالش اساسي اين روزهاي ما است. ما روزبهروز در هوايي مسمومتر و زميني كه ناسالمتر ميشود، زندگي ميكنيم و آن بخشي از رفتارهاي سالم اجتماعي را كه به محيطزيست كمك ميكند ، خودمان انجام نميدهيم. بحران بيآبي، ديگر چيزي نيست كه كسي از آن خبر نداشته باشد، اما در همين بيآبي هم ما حواسمان را پرت كرديم و بيتوجه به اتفاقي كه در حال رخ دادن است، روزگار ميگذرانيم و نگران آينده مذاكرات هستهاي هستيم.
مسائل و بحرانهايي كه به نظر كوچك ميآيند، در اطراف ما بسيار بسيار زياد است و در كنار تمام اينها، به جاي نااميد شدن و توجه به يك مساله، بايد كمي سر را بچرخانيم و به اتفاقهايي نگاه كنيم كه خودمان هم ميتوانيم در حل آن پيشقدم شويم. ديدنيها كم نيست. ما بايد درست نگاه كنيم و با دقت بيشتري بخواهيم كه روزگاري آرامتر، بهتر و اميدوارتر داشته باشيم. با اتمام مذاكرات، تازه كار ما شروع ميشود و از الان بايد به فكر آن روزگار و بهبودش باشيم.
ارسال نظر