زندگی ۴۲۶ کودک در زندانهای کشور
موضوع ایجاد مهدهای کودک در زندان زنان در جلسه‌ای با حضور نمایندگان و مسئولان بنیادهای خیریه حمایت از زندانیان، بنیاد کودک، اندرزگاه‌های زنان و معاونت زنان ریاست جمهوری مورد بررسی قرار گرفت.
ایسنا: گشاده‌فکر، رییس هیات مدیره بنیاد کودک در نشست ایجاد مهد کودک‌های زندان زنان و بررسی ساختار مهد کودک‌های ایجادشده توسط بنیاد کودک در زندان زنان ۶ استان اظهار کرد: ۶ سال گذشته بود که بند نسوان زندان ارومیه به بنیاد کودک مراجعه و درخواست تاسیس مهد کودک داشت. در حال حاضر این مهد کودک با ۶ سال سابقه به حدود ۳۵ کودک خدمت ارائه می‌دهد و به دنبال همین تجربه مثبت بود که تصمیم گرفتیم مهد کودک‌هایی در سایر زندانهای کشور داشته باشیم.
وی افزود: در حال حاضر درزندان‌های کرج، ورامین، بیرجند، کرمان، اراک و خراسان مهد کودک‌هایی به همت بنیاد کودک و همچنین انجمن خیریه حمایت از زندانیان تاسیس شده است.
نصیری، مدیرعامل انجمن خیریه حمایت از زندانیان نیز در این نشست با بیان اینکه ایجاد مهد کودک در بندهای زنان در زندان‌ها بسیار ضروری و حتی از نان شب هم واجب‌تر است گفت: کار در زندان بسیار سخت و پرصعوبت است و همان طور که شهروندان در سطح شهر حقوقی دارند باید حقوق زندانیان در زندان هم رعایت شود.
وی ادامه داد: از وظایف قانونی و ذاتی سازمان بهزیستی تاسیس مهد کودک است ما قبلا پیگیری‌هایی در این خصوص داشتیم و آن‌ها به دلیل نداشتن بودجه از این اقدام سر باز می‌زدند، اما خوشبختانه بنیاد کودک ورود خوبی به این موضوع پیدا کرد و امیدواریم کمک کنند تا مهدهای کودک در بندهای زنان زندان‌ها در کل کشور تعمیم یابد.
به گفته نصیری، در حال حاضر بر اساس آمار سازمان زندان‌ها حدود ۴۲۶ کودک همراه مادر در زندان زندگی می‌کنند و انتظار داریم روسای اندرزگاه‌های زنان نهایت همکاری را با مهدهای کودک داشته باشند.
مدیرعامل انجمن خیریه حمایت از زندانیان ادامه داد: بر اساس قانون، مادر می‌تواند کودک خود را تا دو سالگی در زندان پرورش دهد اما بالاتر از دو سال بر عهده متولیان امر بخصوص سازمان بهزیستی است. باید توجه کرد که ماندن کودکان به دلیل آسیب‌هایی که در زندان وجود دارد زیبنده نیست و اگر کودک در بهترین دوران زندگی و یادگیری‌اش در زندان زندگی کند، ممکن است تصاویر نامناسبی در ذهنش نقش ببندد که قطعا تاثیر خوبی در آینده‌اش نخواهد داشت.
مطهره نژادی، معاون برنامه‌ریزی معاونت زنان و خانواده ریاست جمهوری با بیان اینکه جامعه مدنی از طرح مسائل تا حل آن‌ها همراه جدی دولت است، گفت: باید به برنامه‌ریزی پیشگیرانه توجه و از حالت انفعالی خارج شویم.
وی ادامه داد: اگر نگران بالندگی جامعه هستیم باید ریشه آن در دوران کودکی را محکم کنیم. در واقع اگر خواستار ایجاد جامعه پایدار هستیم باید از دوران کودکی برنامه‌ریزی‌های لازم را آغاز کنیم.
نژادی با بیان اینکه زنان زندانی تاوان جرم خودرا می‌دهند و نبایدحق مادر بودن و اینکه بچه‌ها در آغوش مادر باشند را با رفتارهای قانون‌گرایانه از آن‌ها سلب کنیم گفت: هر کودکی حق زندگی دارد. بویژه آنکه کودکان زنان زندانی حق انتخابی برای زیستگاه کنونی‌شان نداشته‌اند و محکوم هم نیستند و همان حقی که فرزندان ما دارند باید برای آن‌ها هم ادا شود.
معاون برنامه‌ریزی معاونت زنان و خانواده ریاست جمهوری ادامه داد: نوع تربیت این کودکان می‌تواند در پایدار یا تزلزل این خانواده‌ها در آینده نقش داشته باشد. بر اساس قانون برنامه پنجم توسعه موظف به استفاده از ظرفیت جامعه مدنی بخصوص در حیطه‌ی آسیب‌های اجتماعی در معاونت زنان هستیم و این وظیفه قانونی ماست.
وی افزود: در همین راستا طرح حمایت و توانمندسازی خانواده زندانیان را در نظر داریم و سعی می‌کنیم با حمایت‌های توسعه‌ای و توان‌افزایی به جامعه مخاطبمان کمک کنیم. در همین راستا هفته آینده به زندانهای استان‌های سیستان و بلوچستان و خراسان جنوبی سرکشی خواهیم کرد.
وی تاکید کرد: اعتقاد جدی داریم امور مردم را باید به مردم بسپاریم. در این میان جامعه مدنی جایگاه قابل توجهی برای ما دارد.
در ادامه این نشست معصومه جنگی، مسئول اندرزگاه زنان خراسان جنوبی با بیان اینکه در حال حاضر حدود ۷۰ کودک زیر دوسال در زندان زندگی می‌کنند، گفت: در حدود سال ۸۰ ما حتی کودکی داشتیم که تا سن ۱۲ سالگی در زندان نگهداری می‌شد اما باید گفت با توجه به آسیب‌هایی که در زندان مطرح است، حتی نگهداری کودک تا دو سال هم مناسب نیست چه برسد به آنکه بخواهیم کودکان را تا ۶ سال در این محیط تربیت کنیم.
وی افزود: معتقدم باید مهد کودک‌ها بیرون از زندان ایجاد شوند و ملاقات مادر و فرزند هم بیرون بندها اتفاق بیفتد و تصویری از زندان و محیط زندگی مادر در ذهن کودک نقش نبندد.
وی در ادامه به اعتبارات محدود برای نگهداری از این کودکان در زندان‌ها اشاره و اظهار کرد: از سوی بنیاد کودک ماهانه حدود ۴۰ هزار تومان برای هر کودک به ما پرداخت می‌شود و این مبلغ کافی نیست و ما از طریق جذب حمایت‌های خیرین امور را می‌گذرانیم. در واقع اعتبارات تخصیصی کفاف تغذیه ویژه مادران شیرده و باردار را نمی‌کند.
جنگی تاکید کرد: این در حالی است که خانواده زندانیان زن بیش از خانواده زندانیان مرد در معرض آسیب هستند. وقتی مرد گرفتار بزه شود زن با هر مشقتی باشد از فرزندان حفاظت می‌کند اما اگر زن به زندان بیفتد فرزندان به امان خدا رها می‌شوند و متاسفانه بیشترین آسیب‌ها را در خانواده زندانیان زن و کمترین توجه را به آن‌ها شاهدیم.
کوهی مقدم، مسئول اندرزگاه بیرجند در خراسان جنوبی نیز ضمن تاکید بر اینکه باید محیطی جداگانه برای مهدهای کودک در نظر گرفت گفت: لازم است کودکان زنان زندانی تحت پوشش بیمه قرار بگیرند تا اگر اتفاق یا بیماری رخ داد با مشکل مواجه نشویم.
در ادامه فریبا بیابانی، مربی مهدکودک ندامتگاه شهرری نیز با بیان اینکه در مهد کودک ندامتگاه شهرری حدود ۲۰ کودک زیر ۲ سال نگهداری می‌شوند گفت: این کودکان به سن دوسال که می‌رسند ناچاریم آن‌ها را به بهزیستی بدهیم و این مسئله تبعاتی چون اضطراب جدایی را برای کودکان به همراه دارد. اگر بتوانیم کودکان را تا ۶ سال پوشش دهیم مطلوب‌تر است.
وی با بیان اینکه در شهرری ساختمانی ویژه مهد کودک در بهمن‌ماه با حضور ملاوردی، معاون زنان ریاست جمهوری افتتاح شد اما از آن زمان تاکنون به علت کمبود بودجه نتوانستیم این مکان را مجهز و کودکان را به آنجا منتقل کنیم گفت: یکی دیگر از مشکلات ما این است که برای دریافت مجوز مهد از سوی بهزیستی دچار مشکلاتی هستیم.
وی در ادامه با بیان اینکه مطلوب نیست فرزندان در داخل زندان‌ها بزرگ شوند گفت: قبول ندارم چون مادر آسیب دیده است و می‌تواند آسیب‌رسان باشد باید مادر را از کودک جدا کرد بلکه باید مادران را توانمند کنیم و به آن‌ها مشاوره دهیم تا بتوانند فرزندان خود را به درستی تربیت کنند.
فاطمه ابراهیمی، مسئول اندرزگاه استان مرکزی نیز با بیان اینکه در حال حاضر مربیان مهدهای کودک تنها در ساعات اداری در مهدها حاضر می‌شوند و بعد از ساعت ۳ بعدازظهر فرزندان به ندامتگاه و نزد مادران‌شان می‌روند گفت: اگر امکانات و اعتباراتی فراهم شود تا بتوانیم مهدهای کودک را چند شیفته کنیم تا کودک در ادامه ساعات روز در زندان به سر نبرد و در مهد کودک بماند و مادر برای ملاقات با وی به مهد کودک برود، اقدام موثری انجام داده‌ایم.
دادخواه، مدیرعامل بنیاد کودک در پایان خواهان حمایت سایر سازمانهای مردم نهاد و خیرین برای توسعه و تجهیز مهدهای کودک در زندانهای زنان شد.
وی افزود: در حال حاضر درزندان‌های کرج، ورامین، بیرجند، کرمان، اراک و خراسان مهد کودک‌هایی به همت بنیاد کودک و همچنین انجمن خیریه حمایت از زندانیان تاسیس شده است.
نصیری، مدیرعامل انجمن خیریه حمایت از زندانیان نیز در این نشست با بیان اینکه ایجاد مهد کودک در بندهای زنان در زندان‌ها بسیار ضروری و حتی از نان شب هم واجب‌تر است گفت: کار در زندان بسیار سخت و پرصعوبت است و همان طور که شهروندان در سطح شهر حقوقی دارند باید حقوق زندانیان در زندان هم رعایت شود.
وی ادامه داد: از وظایف قانونی و ذاتی سازمان بهزیستی تاسیس مهد کودک است ما قبلا پیگیری‌هایی در این خصوص داشتیم و آن‌ها به دلیل نداشتن بودجه از این اقدام سر باز می‌زدند، اما خوشبختانه بنیاد کودک ورود خوبی به این موضوع پیدا کرد و امیدواریم کمک کنند تا مهدهای کودک در بندهای زنان زندان‌ها در کل کشور تعمیم یابد.
به گفته نصیری، در حال حاضر بر اساس آمار سازمان زندان‌ها حدود ۴۲۶ کودک همراه مادر در زندان زندگی می‌کنند و انتظار داریم روسای اندرزگاه‌های زنان نهایت همکاری را با مهدهای کودک داشته باشند.
مدیرعامل انجمن خیریه حمایت از زندانیان ادامه داد: بر اساس قانون، مادر می‌تواند کودک خود را تا دو سالگی در زندان پرورش دهد اما بالاتر از دو سال بر عهده متولیان امر بخصوص سازمان بهزیستی است. باید توجه کرد که ماندن کودکان به دلیل آسیب‌هایی که در زندان وجود دارد زیبنده نیست و اگر کودک در بهترین دوران زندگی و یادگیری‌اش در زندان زندگی کند، ممکن است تصاویر نامناسبی در ذهنش نقش ببندد که قطعا تاثیر خوبی در آینده‌اش نخواهد داشت.
مطهره نژادی، معاون برنامه‌ریزی معاونت زنان و خانواده ریاست جمهوری با بیان اینکه جامعه مدنی از طرح مسائل تا حل آن‌ها همراه جدی دولت است، گفت: باید به برنامه‌ریزی پیشگیرانه توجه و از حالت انفعالی خارج شویم.
وی ادامه داد: اگر نگران بالندگی جامعه هستیم باید ریشه آن در دوران کودکی را محکم کنیم. در واقع اگر خواستار ایجاد جامعه پایدار هستیم باید از دوران کودکی برنامه‌ریزی‌های لازم را آغاز کنیم.
نژادی با بیان اینکه زنان زندانی تاوان جرم خودرا می‌دهند و نبایدحق مادر بودن و اینکه بچه‌ها در آغوش مادر باشند را با رفتارهای قانون‌گرایانه از آن‌ها سلب کنیم گفت: هر کودکی حق زندگی دارد. بویژه آنکه کودکان زنان زندانی حق انتخابی برای زیستگاه کنونی‌شان نداشته‌اند و محکوم هم نیستند و همان حقی که فرزندان ما دارند باید برای آن‌ها هم ادا شود.
معاون برنامه‌ریزی معاونت زنان و خانواده ریاست جمهوری ادامه داد: نوع تربیت این کودکان می‌تواند در پایدار یا تزلزل این خانواده‌ها در آینده نقش داشته باشد. بر اساس قانون برنامه پنجم توسعه موظف به استفاده از ظرفیت جامعه مدنی بخصوص در حیطه‌ی آسیب‌های اجتماعی در معاونت زنان هستیم و این وظیفه قانونی ماست.
وی افزود: در همین راستا طرح حمایت و توانمندسازی خانواده زندانیان را در نظر داریم و سعی می‌کنیم با حمایت‌های توسعه‌ای و توان‌افزایی به جامعه مخاطبمان کمک کنیم. در همین راستا هفته آینده به زندانهای استان‌های سیستان و بلوچستان و خراسان جنوبی سرکشی خواهیم کرد.
وی تاکید کرد: اعتقاد جدی داریم امور مردم را باید به مردم بسپاریم. در این میان جامعه مدنی جایگاه قابل توجهی برای ما دارد.
در ادامه این نشست معصومه جنگی، مسئول اندرزگاه زنان خراسان جنوبی با بیان اینکه در حال حاضر حدود ۷۰ کودک زیر دوسال در زندان زندگی می‌کنند، گفت: در حدود سال ۸۰ ما حتی کودکی داشتیم که تا سن ۱۲ سالگی در زندان نگهداری می‌شد اما باید گفت با توجه به آسیب‌هایی که در زندان مطرح است، حتی نگهداری کودک تا دو سال هم مناسب نیست چه برسد به آنکه بخواهیم کودکان را تا ۶ سال در این محیط تربیت کنیم.
وی افزود: معتقدم باید مهد کودک‌ها بیرون از زندان ایجاد شوند و ملاقات مادر و فرزند هم بیرون بندها اتفاق بیفتد و تصویری از زندان و محیط زندگی مادر در ذهن کودک نقش نبندد.
وی در ادامه به اعتبارات محدود برای نگهداری از این کودکان در زندان‌ها اشاره و اظهار کرد: از سوی بنیاد کودک ماهانه حدود ۴۰ هزار تومان برای هر کودک به ما پرداخت می‌شود و این مبلغ کافی نیست و ما از طریق جذب حمایت‌های خیرین امور را می‌گذرانیم. در واقع اعتبارات تخصیصی کفاف تغذیه ویژه مادران شیرده و باردار را نمی‌کند.
جنگی تاکید کرد: این در حالی است که خانواده زندانیان زن بیش از خانواده زندانیان مرد در معرض آسیب هستند. وقتی مرد گرفتار بزه شود زن با هر مشقتی باشد از فرزندان حفاظت می‌کند اما اگر زن به زندان بیفتد فرزندان به امان خدا رها می‌شوند و متاسفانه بیشترین آسیب‌ها را در خانواده زندانیان زن و کمترین توجه را به آن‌ها شاهدیم.
کوهی مقدم، مسئول اندرزگاه بیرجند در خراسان جنوبی نیز ضمن تاکید بر اینکه باید محیطی جداگانه برای مهدهای کودک در نظر گرفت گفت: لازم است کودکان زنان زندانی تحت پوشش بیمه قرار بگیرند تا اگر اتفاق یا بیماری رخ داد با مشکل مواجه نشویم.
در ادامه فریبا بیابانی، مربی مهدکودک ندامتگاه شهرری نیز با بیان اینکه در مهد کودک ندامتگاه شهرری حدود ۲۰ کودک زیر ۲ سال نگهداری می‌شوند گفت: این کودکان به سن دوسال که می‌رسند ناچاریم آن‌ها را به بهزیستی بدهیم و این مسئله تبعاتی چون اضطراب جدایی را برای کودکان به همراه دارد. اگر بتوانیم کودکان را تا ۶ سال پوشش دهیم مطلوب‌تر است.
وی با بیان اینکه در شهرری ساختمانی ویژه مهد کودک در بهمن‌ماه با حضور ملاوردی، معاون زنان ریاست جمهوری افتتاح شد اما از آن زمان تاکنون به علت کمبود بودجه نتوانستیم این مکان را مجهز و کودکان را به آنجا منتقل کنیم گفت: یکی دیگر از مشکلات ما این است که برای دریافت مجوز مهد از سوی بهزیستی دچار مشکلاتی هستیم.
وی در ادامه با بیان اینکه مطلوب نیست فرزندان در داخل زندان‌ها بزرگ شوند گفت: قبول ندارم چون مادر آسیب دیده است و می‌تواند آسیب‌رسان باشد باید مادر را از کودک جدا کرد بلکه باید مادران را توانمند کنیم و به آن‌ها مشاوره دهیم تا بتوانند فرزندان خود را به درستی تربیت کنند.
فاطمه ابراهیمی، مسئول اندرزگاه استان مرکزی نیز با بیان اینکه در حال حاضر مربیان مهدهای کودک تنها در ساعات اداری در مهدها حاضر می‌شوند و بعد از ساعت ۳ بعدازظهر فرزندان به ندامتگاه و نزد مادران‌شان می‌روند گفت: اگر امکانات و اعتباراتی فراهم شود تا بتوانیم مهدهای کودک را چند شیفته کنیم تا کودک در ادامه ساعات روز در زندان به سر نبرد و در مهد کودک بماند و مادر برای ملاقات با وی به مهد کودک برود، اقدام موثری انجام داده‌ایم.
دادخواه، مدیرعامل بنیاد کودک در پایان خواهان حمایت سایر سازمانهای مردم نهاد و خیرین برای توسعه و تجهیز مهدهای کودک در زندانهای زنان شد.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر