تشابه عجیب دو رئیس جمهور در افراط و تفریط

تابناک: رئیس جمهور روز گذشته در مراسم دهمین دوره جایزه محیط زیست که در تالار همایش‎های محیط‌زیست برگزار شد، گفت: «تحریم‌های ظالمانه باید از بین برود تا سرمایه بیاید و مشکل محیط زیست، اشتغال، صنعت و آب خوردن مردم حل شود، منابع آبی زیاد شده و بانک‌ها احیا شوند».

این اظهارات روحانی با واکنش متعدد رسانه ها و برخی افراد روبرو شد، به طوری که برخی روزنامه‌های امروز دوشنبه تیتر اصلی خود را به این بخش از سخنرانی رئیس جمهور اختصاص دادند و انتقادات شدیدی علیه این اظهارات رئیس جمهور بیان داشته اند. از سوی دیگر برخی رسانه ها نیز با انتشار مطالبی درصدد توجیه این اظهارات برآمدند.

در رابطه با تاثیر تحریم ها بر اقتصاد کشور تاکنون اظهارات متفاوتی بیان شده است. از یک سو برخی با بزرگنمایی غیر واقعی اثر تحریم ها را آنگونه بیان می کنند که گویی با وجود تحریم ها تمام زندگی مردم فشل خواهد بود. از طرف دیگر عده ای با کوچک نمایی اثر تحریم ها بر زندگی مردم و اقتصاد کشور، تحریم ها را ناچیز می شمارند.

می توان گفت جمله اینکه با برداشته شدن تحریم ها مشکل آب خوردن نیز حل می شود به همان اندازه غلط است که جمله قطعنامه های تحریمی کاغذ پاره است غلط بود. در واقع نگاه های افراطی و تفریطی در همه زمان ها یکی از عوامل اشتباه در تصمیم گیری های بنیادین در کشور ما بوده است.

در مورد جمله رئیس جمهور درباره اینکه اگر تحریم ها برداشته شوند مشکلات اقتصادی تا آب خوردن نیز حل می شود، چند موضوع قابل بیان است.

البته به واقع نمی شود از نیت رئیس جمهور در بیان این جمله مطمئن بود که آیا آقای روحانی همین معنا را در ذهن داشته است یا منظور دیگری داشته است. اما به هرحال معنای لفظی و ظاهری این جمله اقای رئیس جمهور جای دفاع یا توجیه ندارد. اما اینکه عده ای نیز مترصد بشوند تا رئیس جمهور یک حرفی را بزند و به سرعت لب به انتقاد بگشایند و مچ گیری کنند نیز اقدام مناسبی نخواهد بود.

به هرحال تحریم های ظالمانه ای از چند سال پیش علیه ملت ایران اعمال شده است و تاثیرات کم و بیش بر زندگی مردم و اقتصاد کشور داشته است. در واقع نقد ما باید بیشتر بر دول خارجی باشد که این تحریم ها را بر مردم ایران تحمیل نموده اند؛ نه اینکه نوک پیکان انتقاد را به سمت یکدیگر نشانه برویم.

در این موقعیت تاریخی منحصر به فرد که کشورمان در آن قرار دارد؛ گروه ها ، احزاب و فعالان سیاسی باید با همدلی با درک شرایط در پی منافع ملی کشور باشند و از هرگونه سخنی که اتحاد و یکپارچگی ملی را در برابر دشمن از میان ببرد بپرهیزند.

نکته آخر اینکه امروز در بحبوحه مذاکرات هسته ای که یکی از خطوط قرمز آن برچیده شدن همه تحریم های اقتصادی مرتبط با موضوع هسته ای است، جدل کردن بر سر این بحث که تحریم ها چه تاثیری بر اقتصاد کشور دارد، موضوعی است که دوران آن گذشته است. در واقع امروز نوبت آن است که مسئولین و مردم به دنبال تبیین سناریوهایی برای آینده باشند.

در واقع امروز کشور نیاز به این دارد که در صورتی که توافق هسته ای شکل گرفت و تحریم ها برداشته شد چه سناریوی برای پیشرفت هرچه با سرعت ایران قابل تصور است و از سوی دیگر در صورت عدم توافق مکانیزم های اجرای اقتصاد مقاومتی چه خواهد بود. بنابراین نیاز امروز کشور ما جدل بر سر میزان تاثیر تحریم ها نیست. بلکه موضوع مهم طراحی سناریوهایی برای ادامه حیات و پیشرفت اقتصادی کشورمان است.