روایتی متفاوت از ماجرای «مک فارلین»

مرتضی الویری در باره جریان مک فارلین به روزنامه اعتماد گفت: آقاي هاشمي در زمان جنگ شخص دوم مملكت بود و به دليل اينكه هم در جريان جنگ به‌شدت مورد تاييد امام بود قرار بر اين شد براي مبادله و آزادسازي گروگان‌هايي كه در لبنان بودند تبادلي صورت بگيرد.

ما چيزهايي بگيريم و چند نفر بيگناه هم كه گروگان گرفته شدند آزاد شوند. اقدام ما اقدام بشردوستانه بود ولي اين اقدام بشردوستانه را در ازاي دريافت موشك‌هاي تاو امريكا انجام مي‌داديم. امريكا هم موافق اين مساله بود بنابراين قرار شد چنين اقدامي صورت بگيرد.

ضمن اينكه امريكا مي‌خواست درآمد حاصل از اين كار را خرج شورشي‌هاي نيكاراگوئه كند.

اينكه امريكا چه خوابي براي آن درآمد ديده بود به ما ارتباطي نداشت. من در عين ارادت بسيار زيادي كه به مرحوم آيت‌الله منتظري داشتم و امروز هم اين ارادت در ذهن من حك شده ولي از گله‌مندي ايشان در آن مورد انتقاد داشتم و الان هم انتقاد دارم.

ايشان مي‌گفت چرا جريان مك فارلين را به من نگفتيد و من بايد از كانال‌هاي ديگر باخبر شوم. بحث عبارت از اين است كه اگر اين مساله افشا و باز مي‌شد به‌طور كلي اثربخشي‌اش را از دست مي‌داد و به هدف نمي‌رسيد و منطقي بود چراغ خاموش مسير طي شود.

اگر چراغ خاموش طي مي‌شد در همين مسير جريان افشاگري روزنامه الشراع اتفاق نمي‌افتاد و جريان جلو رفته بود و در آن صورت حتي ممكن بود ما جنگ را زودتر تمام مي‌كرديم و بسياري از جوان‌هايي كه شهيد شدند الان زير خاك نبودند.