بغض «حافظ ناظری» شکست

خبرگزاری مهر: مراسم رونمایی از آلبوم ناگفته به آهنگسازی و خوانندگی حافظ ناظری در سالن سعدی مرکز همایش های برج میلاد برگزار شد.

حافظ ناظری در ابتدای این مراسم گفت: بالاخره بعد از مدتها این کار منتشر شد و باور کنید که بعد از این همه سال حضور در آمریکا و تلاشی که برای تولید این آلبوم انجام داده بودم فکر نمی کردم که کار تمام شود، اما حالا که به طور کامل این آلبوم موسیقایی منتشر شده بسیار خوشحالم.

البته ۲۰دقیقه از این اثر موسیقایی اسفندماه سال گذشته در قالب آلبوم بعد یازدهم منتشر شده بود که مابه دلیل محدودیتی که از سوی کمپانی سونی اعمال شده بود نمی توانستیم آن را به صورت کامل منتشر کنیم اما خوشحالم که بالاخره با این همه بالا و پائین رفتن ها حداقل پکیج کاملی از آلبوم مد نظرم بیرون آمد.

وی افزود: ۱۵ سال است که از ایران دور هستم و خارج از آن زندگی می کنم، ولی چندی است که با امید و هدف خاصی دوباره به ایران بازگشتم تا بتوانم فعالیت هایی را در عرصه موسیقی داشته باشم چرا که موسیقی از همان ابتدا در کنارم بود و من هیچ وقت درگیر چارچوب ها و محدودیت های آن نبودم چرا که در خانواده ای حضور داشتم که باعث ایجاد چنین فضایی شد.

ناظری بیان کرد: متاسفانه موسیقی ما خیلی در دنیا شناخته شده نیست و ما حتی به تعداد انگشتان دست هم هنرمند ایرانی نداریم که با هنرمندان خارجی فعالیت کنند. من به عنوان یک ناشناخته در این عرصه که حتی در ایران هم من را نمی شناسند با یک امید از صفر شروع کردم که حاصل این تلاش کاری بود که در ماه مارس منتشر شد.

وی در بخش دیگری از این مراسم رونمایی خطاب به منتقدانش گفت: در این مدتی که من در ایران نبودم از نبودنم استفاده هایی شد و دوستانی که نمی دانم چه دلیلی برای کارهایشان دارند سعی کردند تا با لطمه زدن به من کاری کنند که برای آلبوم هایم بازتاب منفی بوجود بیاورند در حالی که باید بگویم شما این اجازه را دارید که از یک اثر هنری خوشتان نیاید اما نمی توانید نگرش و نگاه معمار یک اثر را از بین ببرید.

ناظری افزود: نمی خواستم در مراسم رونمایی آلبومم از این صحبت ها بکنم اما برای اولین و آخرین بار است که به این اشاره می کنم که خیلی حیف است که ما خودمان علیه خودمان هستیم، خودمان با خودمان مشکل داریم و هر کسی جایزه ای را می برد شروع به توهین می کنیم و می گوییم فلانی حق دریافت این جایزه را نداشته است. متاسفانه در اینجا همه منتظر هستند که حمله کنند و این نکته بسیار ناراحت کننده ای است که هم در ایران به آن برخورد کردیم.

این خواننده و آهنگساز که با بغض در مراسم رونمایی خود صحبت می کرد بیان کرد: اینکه من گفته بودم کسانی که با من در تولید این آلبوم مشارکت داشتند برنده ۳۸ جایزه گرمی شده‌اند افتخاری است که برای من نه به عنوان هنرمند بلکه یک ایرانی مهم است و این موضوعی است که همه هنرمندان در بروشورهای آثارشان به آن اشاره می کنند. به نظر من شرکت این غول های موسیقایی در آلبوم ناگفته یک اتفاق ملی است.

خواننده آلبوم «ناگفته» تصریح کرد: خیلی ها گفتند که این کار به درد پخش در آسانسور می‌خورد اما بهتر است باز هم بگویم که این کار در بخش کلاسیک سنتی سایت بیلبورد به عنوان یکی از سایت های معتبر جهانی معرفی شده است و باز هم نمی دانم دلیل این همه حب و بغض عزیزان منتقدان پیرامون این موضوع کیست.

وی با نشان دادن مدارکی پیرامون لقب هایی که به وی در ایالت کالیفرنیا و همچنین اعطای تقدیرنامه کنگره آمریکا به شرکت کنندگان در مراسم توضیحاتی را ارائه داد و گفت: خیلی حیف است که یک هنرمند در روز رونمایی اثرش به این شکل دفاع کند. باور کنید من تمام این کارها را تنها انجام دادم اما فقط به من ناسزا گفتند اما فکر نکنید که با این حرفها من سرخورده می شوم و البته که این موضوع درست نیست که هر کسی استاد است هر چه دلش بخواهد بگوید.

وی در بخش پایانی صحبت های خود در حالی که با اشک و بغض سخن می گفت تاکید تاکید کرد: بیاییم مقداری عشق بورزیم و همدیگر را حمایت کنیم. ما باید دست به دست هم دهیم که این موسیقی را بدنیا معرفی کنیم. من حاضرم فدا شوم تا این داستان شخصی کمتر شود، کمتر هم که نشد اما حداقل یک درصد کمتر باشد من راضی هستم.



نادر مشایخی آهنگساز و رهبر ارکستر سمفونیک فرهنگی شهر تهران نیز در این مراسم رونمایی گفت: وقتی با من درباره موسیقی ایران صحبت می کنندفکر می کنم که برای ما ایرانی ها نکته مشترکی در موسیقی است که پیرامون آن صحبت نشده است. اول نحوه گوش دادن به موسیقی است یعنی اینکه ما دو روش گوش دادن موسیقی داریم. یکی صدای اخباری و مدل دیگر جنبه عاطفی صدا است که در آلبوم ناگفته این وجه دوم ماجرا ثابت کرده که در ایران این توانایی وجود دارد که می توانیم جنبه عاطفی صدا را کشف کنیم کشفی که به نوعی شروع به موسیقی است و کسی هم که این کار را انجام می دهد آهنگساز است.

وی در ادامه صحبت های خود گفت: عادت شنیداری ما با هنرمندان اروپایی و آمریکایی فرق دارد ما میان کنش داریم یعنی می خواهیم با موسیقی که تولید می کنیم نقش بازی کنیم در غیر این صورت موسیقی وقتی تبدیل به موسیقی می شود که آن را می شنویم وگرنه این موسیقی فقط فشار هوا می شود.

مشایخی در پایان صحبت های خود گفت: نکته مهمی که در آلبوم ناگفته وجود دارد این است که او علاوه بر حفظ جنبه های عاطفی صدا با استفاده از سازهای کم مطلب مهمی را انتقال می دهد که باعث ایجاد صمیمیت می شود و این نکته مهمی است که در آلبوم حافظ ناظری وجود دارد.

شهرام ناظری که در این مراسم حضور داشت با بیان اینکه آثار موسیقایی در اثر مرور زمان خود را نشان می دهند گفت: این اثر به هر صورت چند آیتم مثبت دارد. اول اینکه موسسه سونی کلاسیک آن را پوشش داده است و چون این شرکت به نوعی یک شرکت بین المللی است و سابقه زیادی در عرصه پخش آثار جهانی موسیقی کلاسیک دارد همین که برای اولین بار یک اثر ایرانی توانسته رضایت این موسسه را فراهم کند نکته حائز اهمیتی است زیرا آنها با تعارف و پارتی کاری نمی کنند به همین خاطر از مسیری درستی حرکت می کنند که برای همه جالب توجه است.

پدر حافظ ناظری ادامه داد: من به خوب یا بد بودن این آلبوم موسیقایی کاری ندارم و در مورد آن قضاوتی هم نمی کم آنچه از نظر من مهم است اینکه این اثر واقعا از درون یک هنرمند نشأت گرفته و تقلیدی نیست و برای من این نکته جالب است که هنر و هنرمند کسی است که خود را پیدا کند.

وی بیان کرد: در دوره هایی خیلی ها زیر چتر بودند اما من سعی کردم که خودم باشم چون می خواستم از شخصیت درونی خودم صحبت کنم به همین جهت هم بود که شبیه شهرام ناظری هم حرف زدم. متاسفانه ما در بخش آواز دچار مشکلاتی شده ایم به طوری که بسیاری از خوانندگان شبیه خوان شده اند و آنطور که باید و شاید به لحاظ درک موسیقایی تربیت نشده اند.

وی تصریح کرد: ما باید ایمان پیدا کنیم که خود هنرمند مرکز اصلی و سرچشمه است. متاسفانه کارهای موسیقایی خیلی تقلیدی و دستمالی شده است شاید جامعه این طور شده که هنرمند دست به کارهای تقلیدی می زند. پس وقتی مشکلات زیادی در این زمینه وجود دارد چطور می توان انتظار داشت همه چیز سر جای خود باشد ناظری در پایان صحبت های خود گفت: به هر صورت اثری می تواند ارزشمند باشد که از وجود شخص هنرمند برآمده باشد.

در مورد این آلبوم هم باید بگویم که من نمی توانم در مورد خوب یا بد بودن آن قضاوت کنم فقط می دانم که باید این اثر را به تاریخ و جامعه سپرد.