سوپـراستـار دهه هـفتاد باز می‌گردد
سوپراستار دهه ۷۰ سینمای ایران دوباره برگشته، صحیح و سالم. او که روزگاری سلطان سینمای ایران بود، آماده می‌شود تا بعد از سال‌های کم‌فروغ و پشت‌سر گذاشتن بیماری، زندگی روی پرده را دوباره در اوج از سر بگیرد.
تماشاگران امروز: در روزهای باشکوه سینمای ایران در دهه ۷۰ و در سال‌هایی که ستاره‌سازی برای سینما کاری ممنوعه محسوب می‌شد، او با سیمای مردانه‌اش توانست نفر شماره یک گیشه‌ها باشد. «عروس» بهروز افخمی سکوی پرتابش بود و همراه نیکی کریمی توانستند فاتح گیشه‌ها شوند.
پورعرب در آن فضای بسته شبیه تعدادی دیگر از ستاره‌های هم‌عصرش در فوتبال یا موسیقی شد. فضایی پر از حاشیه در اطراف زندگی ...یکی مثل اکبر عبدی، مجتبی محرمی یا برادران بیانی. جامعه و افکار مسوولان وقت کشور، ستاره‌هایی با این شهرت را سخت تحمل می‌کرد. در همه این سال‌های بعد، او بود اما در غباری از حاشیه‌ها یا نقش‌های جنبی. روزها گذشتند تا رسید به سال ۸۹. روزی که پیامکی جامعه هنر ایران را به هم ریخت.
شایعه تلخ: «درگذشت ابوالفضل پورعرب». او بیمار بود. با بیماری مهلک سرطان پنجه در پنجه انداخت اما تسلیم نشد. برگشت هرچند تصویر چهره نحیفش در روزهای بیماری توفانی به پا کرد.این تلنگر باعث شد تا پورعرب خودش هم به یک باور بزرگ برسد.
شاید او دیگر سوپراستار نباشد اما هنوز یک هنرمند است. زندگی برایش ادامه دارد. ۳ سال بعد از آن ته‌خط، دوستانش می‌گویند او حالا سالم است و قبراق. آنها که می‌بینند می‌گویند وزنش طبیعی شده، روی فرم آمده، ساعت‌ها در روز ورزش می‌کند و می‌خواهد از نو شروع کند. در ۵۳ سالگی می‌خواهد برگردد. می‌خواهد بدرخشد..
فیلم سینمایی «سایه»شروع دوباره‌ای است برای پورعرب و البته اصغر نعیمی که بعد از ساختن سریال‌های عامه‌پسند و پر‌مخاطبی چون بی‌وفا وارد مسیری جدید از فیلمسازی شده. او با فیلمنامه‌ای از سعید عقیقی تجربه همکاری با پورعرب را کلید زده. سعید عقیقی که پیشتر «شب‌های روشن»، یکی از بهترین آثار سینمایی فرزاد موتمن را نوشته است. این عکس ی ابوالفضل پورعرب در کنار اصغر نعیمی و محمد‌هیراد حاتمی مجری جوان و موفق برنامه سلام تهران، بهانه‌ای بود برای اینکه یادمان بیفتد ابوالفضل پورعرب دوباره برگشته.
پورعرب در آن فضای بسته شبیه تعدادی دیگر از ستاره‌های هم‌عصرش در فوتبال یا موسیقی شد. فضایی پر از حاشیه در اطراف زندگی ...یکی مثل اکبر عبدی، مجتبی محرمی یا برادران بیانی. جامعه و افکار مسوولان وقت کشور، ستاره‌هایی با این شهرت را سخت تحمل می‌کرد. در همه این سال‌های بعد، او بود اما در غباری از حاشیه‌ها یا نقش‌های جنبی. روزها گذشتند تا رسید به سال ۸۹. روزی که پیامکی جامعه هنر ایران را به هم ریخت.
شایعه تلخ: «درگذشت ابوالفضل پورعرب». او بیمار بود. با بیماری مهلک سرطان پنجه در پنجه انداخت اما تسلیم نشد. برگشت هرچند تصویر چهره نحیفش در روزهای بیماری توفانی به پا کرد.این تلنگر باعث شد تا پورعرب خودش هم به یک باور بزرگ برسد.
شاید او دیگر سوپراستار نباشد اما هنوز یک هنرمند است. زندگی برایش ادامه دارد. ۳ سال بعد از آن ته‌خط، دوستانش می‌گویند او حالا سالم است و قبراق. آنها که می‌بینند می‌گویند وزنش طبیعی شده، روی فرم آمده، ساعت‌ها در روز ورزش می‌کند و می‌خواهد از نو شروع کند. در ۵۳ سالگی می‌خواهد برگردد. می‌خواهد بدرخشد..
فیلم سینمایی «سایه»شروع دوباره‌ای است برای پورعرب و البته اصغر نعیمی که بعد از ساختن سریال‌های عامه‌پسند و پر‌مخاطبی چون بی‌وفا وارد مسیری جدید از فیلمسازی شده. او با فیلمنامه‌ای از سعید عقیقی تجربه همکاری با پورعرب را کلید زده. سعید عقیقی که پیشتر «شب‌های روشن»، یکی از بهترین آثار سینمایی فرزاد موتمن را نوشته است. این عکس ی ابوالفضل پورعرب در کنار اصغر نعیمی و محمد‌هیراد حاتمی مجری جوان و موفق برنامه سلام تهران، بهانه‌ای بود برای اینکه یادمان بیفتد ابوالفضل پورعرب دوباره برگشته.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
افرين به تو