تهران نه باران دارد نه دلسوز

زهره آقایانی_ برترین‌ها: قطار ناترازی‌ها از گاز و برق، کم کم به ایستگاه آب می‌رسد. اما در این ناترازی‌ها، قطعی آب با ترازی بسیار متفاوت‌تر ظاهر خواهد شد! چرا که برای خانواده‌های ایرانی که دائم با شست‌وشو سرو کار دارند، تحمل بی‌آبی دشوارتر خواهد بود. حالا اسفند ماه است و مراسم خانه تکانی، مصرف آب را به اوج خود رسانده است. به‌طوری که شرکت آب و فاضلاب استان تهران در بیانیه‌ای اعلام‌کرده  «روز جمعه ۱۰ اسفند مصرف لحظه‌ای آب آشامیدنی تهران افزایش ۲۰ درصدی داشته و به رکورد ۴۸ هزار لیتر در ثانیه رسیده است.»

شاید رفت و روب خانه، سنت پسندیده‌ای باشد و پاکیزگی وسایل خانه، پیشواز مناسبی برای استقبال از بهار، اما کم‌آبی پایتخت‌نشینان و ته‌کشیدن آب سدهای اطراف شهر، زنگ خطری جدی است که تهرانی‌ها را تهدید می‌کند. البته تنش آبی سال‌های اخیر، تنها شامل استان تهران نمی‌شود، به‌طوری که  علی‌آبادی وزیر نیرو هشدارداده که «امسال به علت کاهش بارندگی‌ها، ۵ استان کشور شرایط سختی دارند که از الان برای کاهش تنش آبی در این استان‌ها، برنامه‌ریزی کردیم.»و‌ تهران با جمعیت پر و پیمانش یکی از این پنج استان است.

با این اوصاف باید دید شست‌وشو و هدررفت آب برای برق انداختن سیر تا پیاز  وسایل منزل، آن‌هم با چنان وسواس عجیب و غریبی، مهم‌تر است یا تشنه نماندن در داغستان تابستان ؟! وضعیت کم بارش استان تهران، خبر از تابستانی سخت و کم آب را می‌دهد. حالا این خشکسالی برای کلان شهری مثل تهران با جمعیت ۱۴ میلیونی‌اش، اوضاع را ترسناک‌تر کرده است و معلوم نیست برنامه‌ریزی که آقای وزیر در نظر دارد چه مقدار از اجرای آن بر دوش مردم خواهد بود و در این زمینه هشدارها و آموزش‌های کافی در نظر گرفته شده است ؟! به نظر می‌رسد طبق معمول از اطلاع‌رسانی و برنامه‌های آموزشی خبری نیست و آنچه که پیداست جز قطعی آب و روش سهمیه‌بندی چیزی در آستین مسولین  وجود ندارند! در این رابطه حسام خسروی معاونت بهره‌برداری توسعه آب تهران هنوز زمستان نرفته خبر از جیره‌بندی احتمالی در تابستان می‌دهد و می‌گوید: «امسال بارندگی ۴۶ درصد نسبت به سال‌های نرمال کمتر شده و نسبت به سال گذشته ۲۵ درصد کاهش یافته است؛ همین امر موجب شده سدهای آبی در وضعیت بدی قرار بگیرند به طوری که ذخایر سدهای پنج‌گانه تهران نزدیک به ۶ درصد است.» وزیر نیرو در ادامه می‌گوید «جیره‌بندی آب در دو حالت اتفاق می‌افتد یکی شرایط بسیار دشوار و نبود نزولات آسمانی و دیگری عدم همکاری مردم احتمال جیره‌بندی آب وجود دارد»

یعنی از حالا باید در کنار گرمای تیر و‌مرداد ماه، خود را برای قطعی آب هم آماده کنیم. حالا هر سال شرایط دشوارتری پیش‌روی پایتخت‌نشینان است. اما از همه ترسناک‌تر، به‌طور قطع، بی‌آبی خواهد بود. در این میان باید دید برای مردم چه چیز مهم‌تر است ؟ واقعیت این است که آموزش و اطلاع‌رسانی برای تعیین اولویت‌های  عامه مردم تعیین کننده است. و متاسفانه رسانه‌های ما به‌ویژه صدا و سیما در این امر، تا کنون عاری از برنامه بوده است! شاید اگر از ابتدای اسفند ماه برنامه‌هایی ویژه یا مستند‌هایی از اوضاع سدهای خالی و هشدارهایی نسبت به مصرف بی‌رویه آب  و خطر جیره‌بندی شدن آب در تابستان آینده تهیه و به تکرار از همه شبکه‌ها و در ساعات مختلف پخش می‌شد، مردم تا این حد اصرار به سابیدن همه چیز ، از دستگیره در گرفته تا جز به جز وسایل ریز و درشت خانه، نداشتند! مردم ساعت‌ها شاهد برنامه‌های بی‌محتوای صدا و سیما هستند برنامه‌هایی که نه به آموزش شهروندی می‌پردازد و نه گره‌ای از گره‌های کور زندگی شهروندان این شهر، می‌گشاید. اگر هر کشور دیگری بود، وزیر مربوطه‌اش، برای تابستان، و بحران بی‌آبی‌اش، وضعیت فوق‌العاده اعلام می‌کرد و هر روز خود را به تلویزیون تحمیل کرده تا زنگ خطر بی‌آبی را به گوش همه مردم برساند . اما شهر ما نه تنها آب ندارد که مدیر و مسول برنامه‌ریز هم ندارد! و باید پرسید چرا این شهر دلسوز ندارد؟!