کرباسچی: حسن روحانی صبر زيادی دارد
کرباسچی گفت: اگر رييس‌جمهور بخواهد دهان باز كند و آنچه را هست بگويد، فكر مي‌كنم خيلي از مسائل وجود دارد كه روشن خواهد شد اما وي خيلي صبر و طمانينه دارد و سعي مي‌كند مصالح كشور را در نظر بگيرد و همدلي و وحدت را حفظ كند.
روزنامه اعتماد در گفت‌‌و‌گو با غلامحسين كرباسچي به رفتارها و سخنان اخير رييس‌جمهور پرداخته است:
شايد دغدغه مهم‌تري كه طي چند وقت گذشته به نگراني‌هاي رييس‌جمهور اضافه شده طرح بعضي از مباحث در مجلس ، آيا مي‌توان اين امر را در راستاي آنچه از دلايل رفتارهاي نمايندگان ذكر كرده‌ايد، دانست؟
واقعيت اين است كه بسياري از اين افراد، حالا كه مشخص شده دولتي كه مي‌خواسته خود را دولت مبارزه با فساد معرفي كند چه فساد گسترده و بي‌سابقه‌يي در طول رياست آن روي داده ؛ در حالي كه همين افراد او را وصل به تمام مقدسات مي‌كردند و حتي پولي را كه توسط دولت او به مردم داده مي‌شده به پول امام زمان تعبير مي‌كردند، پاسخي براي مردم و افكار عمومي ندارند.
به خصوص آن هم در زماني كه نزديك انتخابات مي‌شويم، لذا مجبورند فضاهاي كاذبي به وجود آورند. يك روز به اسم طرح امر به‌معروف و نهي از منكر و روز ديگر به اسم مبارزه با فتنه در دانشگاه‌ها و بحث‌هاي مختلف خودساخته‌يي از اين دست.
مگر وضعيت حجاب در جامعه و وضعيت مفاسد در كشور از دوره قبل خيلي بدتر شده است؟ اينها آن موقع صداي‌شان در نمي‌آمد چون فكر مي‌كردند دولتي را كه خود آورده‌اند بايد حمايت كنند. اينها را ناديده گرفتند و هيچ جوابي براي آن ندارند. اين سمبل ايده‌آلي بوده كه مي‌خواستند معرفي كنند.
اكنون در شرايطي كه دولتي آمده كه تمام هم و غم خود را گذاشته كه مسايل اقتصادي و اجتماعي و مخصوصا سياست خارجي و بحراني كه به تبع آن ايجاد شده را حل و فصل كند هر روز به هر بهانه‌يي به پروپاي اين دولت مي‌پيچند، يك روز وزير را استيضاح مي‌كنند، يك روز تعداد زيادي از آنان را به كميسيون‌هاي مختلف مجلس براي پاسخگويي به سوالات عديده دعوت مي‌كنند.
اما زماني‌كه اين مساله مطرح مي‌شود بسياري از نمايندگان آن را از حقوق قانوني در بحث نظارتي اين قوه مي‌دانند، آنچنان كه بعد از سخنان رياست‌جمهوري در سفر به زنجان نيز تعدادي از آنان واكنش نشان داده‌اند.
حق قانوني مجلس است اما كارهايي كه توسط اين مجلس در قبال دولت صورت گرفته نه‌تنها در تاريخ مجالس ما كه شايد در دنيا بي‌نظير است. در كدام پارلمان دنيا سراغ داريد كه يك عده از رييس‌جمهور سوال كنند كه چرا معاون وي در يك روزنامه يا مجله‌يي خاص مصاحبه كرده است. اين موضوع در كجاي قانون و در كجاي اختيارات مجلس است؟ در كجاي دنیا حق نماينده مجلس است كه فردي چه مصاحبه‌يي كرده است. اينها مشخص است حرفشان چيست. نه جوابي براي عملكرد دولت گذشته و نه جوابي براي بحران سياست خارجي و نه جوابي براي هجوم سيل بيكاران كشور.
آيا مردم نيز اين گروه از نمايندگان را همراهي خواهند كرد يا رييس دولت يازدهم توانسته در سخنراني‌هاي خود هر‌چند بسيار اندك زوايايي از مشكلات به ارث رسيده از دولت گذشته را براي مردم بيان كند؟
معلوم است كه مردم همه را بر عهده مجموعه‌يي مي‌دانند. همه به خوبي مي‌دانند كه رييس دولت گذشته تنها نبوده بلكه از تمام طيف‌هاي اصولگرا كه خيلي‌ها اكنون ابراز جدايي و بيزاري مي‌كنند سر كار آمده است و حالا جوابي هم ندارند كه به آنها بدهند. اصولا هر روز يك جنجالي ايجاد مي‌كنند. مسائلي كه امروز به آنها دامن زده مي‌شود كه گاهي بسيار جزيي و بي‌اهميت هستند فضاهاي كاذبي است كه سعي مي‌كنند در فضاي سياسي كشور به وجود آورند تا براي دولتي كه دارد با چنگ و دندان مسائل كشور را حل مي‌كند مانع درست كنند.
وزرايي كه بايد بروند و مسايل كشور را حل كنند و به استان‌ها سر بزنند در طول يك سال گذشته بيش از 1800 بار مورد سوال و تذكر قرار مي‌گيرند. اينها انتقام يك پيروزي در مقابل ناكارآمدي‌ها و بحران‌هايي است كه ايجاد كرده‌اند و اكنون هم جوابي ندارند كه به آنها بدهند. كسي نيست بگويد كه بزرگ‌ترين اختلاس تاريخ ايران در طول دوراني كه مديريت آن مورد حمايت شما بوده در كشور اتفاق افتاده است. اينها جواب بدهند كه بابك زنجاني چه كسي است.
جواب اختلاس سه هزار ميلياردي و ساير بحران‌هاي ديگر اقتصادي را بدهند. به‌جاي اينكه يك نفر در مجلس بيايد به اين مسائل جواب بدهد سر اين بحث مي‌كنند كه چرا يك معاون رييس‌جمهور در مجله‌يي كه مورد‌پسند آقايان نبوده، صحبت كرده است. اگر به نظر آنان، آن مجله بد بوده در كشور دادگاه هست، وزارت ارشاد هست، هيات?نظارت بر مطبوعات هست كه نمايندگاني از قوه مقننه هم در آنجا صاحب راي هستند، وقت رييس‌جمهور را بگيرند، وقت كشور را بگيرند براي چه؟ توجه كنيد اين حركات تا كجاها شأن نمايندگي قوه مقننه و شان نظام قواي كشور را مي‌تواند پايين آورد. رييس‌جمهور مجبور است درباره اين وضعيت يك كلمه هم كه شده حرف بزند.
پس تاثيرات اين‌گونه سخنان از سوي رييس دولت را مي‌توان مثبت ارزيابي كرد اما چرا حسن روحاني بيشتر و صريح‌تر اين مسايل را بيان نمي‌كند؟
اگر رييس‌جمهور بخواهد دهان باز كند و آنچه را هست بگويد، فكر مي‌كنم خيلي از مسائل وجود دارد كه روشن خواهد شد اما وي خيلي صبر و طمانينه دارد و سعي مي‌كند مصالح كشور را در نظر بگيرد و همدلي و وحدت را حفظ كند. اين امر روشني است. كه حسن روحاني با توجه به هدفگذاري كه براي دولت خود داشته و شرايط خطيري كه از كشور مي‌داند با عقلانيت و هوشياري و بردباري به كار خود ادامه مي دهد. جناح معتدل و اصلاح طلب كشور در طول سال هاي گذشته گاهي از عجله و بي صبري خسارت زيادي ديده است اما اين دولت مصمم است كه عاقلانه پايداري كند و به اصلاح سيستم اداري آسيب ديده كشور بپردازد.
موفقيت دولت هم در اين است كه درست عمل كند و احساساتي نشود.اين دولت خوب مي‌داند كه چه كساني از كارايي دولت در اداره صحيح كشور عصباني مي‌شوند. چه كساني منافع مالي و غيرمالي آنها آسيب مي‌بيند؟ حتي مشكلات ما در سياست خارجي براي چه كساني ارمغان درآمدهاي كلان داشته است؟ همراهان اين دولت در رسانه‌ها، محافل سياسي و تمام جامعه توجه دارند كه دعوا لحاف ملا نباشد.
كساني نخواهند با پررنگ كردن برخي مسائل فسادها و ثروت‌هاي چندميلياردي را به فراموشي بسپارند. خوشبختانه شخص رييس دولت و همكاران ايشان با آرامش و تسلط رواني و اطلاعاتي در اين يك ساله به اداره كشور پرداخته‌اند و به نظر مي‌رسد ريشه جنجال‌ها و عصبانيت‌ها نيز در همين است.
شايد دغدغه مهم‌تري كه طي چند وقت گذشته به نگراني‌هاي رييس‌جمهور اضافه شده طرح بعضي از مباحث در مجلس ، آيا مي‌توان اين امر را در راستاي آنچه از دلايل رفتارهاي نمايندگان ذكر كرده‌ايد، دانست؟
واقعيت اين است كه بسياري از اين افراد، حالا كه مشخص شده دولتي كه مي‌خواسته خود را دولت مبارزه با فساد معرفي كند چه فساد گسترده و بي‌سابقه‌يي در طول رياست آن روي داده ؛ در حالي كه همين افراد او را وصل به تمام مقدسات مي‌كردند و حتي پولي را كه توسط دولت او به مردم داده مي‌شده به پول امام زمان تعبير مي‌كردند، پاسخي براي مردم و افكار عمومي ندارند.
به خصوص آن هم در زماني كه نزديك انتخابات مي‌شويم، لذا مجبورند فضاهاي كاذبي به وجود آورند. يك روز به اسم طرح امر به‌معروف و نهي از منكر و روز ديگر به اسم مبارزه با فتنه در دانشگاه‌ها و بحث‌هاي مختلف خودساخته‌يي از اين دست.
مگر وضعيت حجاب در جامعه و وضعيت مفاسد در كشور از دوره قبل خيلي بدتر شده است؟ اينها آن موقع صداي‌شان در نمي‌آمد چون فكر مي‌كردند دولتي را كه خود آورده‌اند بايد حمايت كنند. اينها را ناديده گرفتند و هيچ جوابي براي آن ندارند. اين سمبل ايده‌آلي بوده كه مي‌خواستند معرفي كنند.
اكنون در شرايطي كه دولتي آمده كه تمام هم و غم خود را گذاشته كه مسايل اقتصادي و اجتماعي و مخصوصا سياست خارجي و بحراني كه به تبع آن ايجاد شده را حل و فصل كند هر روز به هر بهانه‌يي به پروپاي اين دولت مي‌پيچند، يك روز وزير را استيضاح مي‌كنند، يك روز تعداد زيادي از آنان را به كميسيون‌هاي مختلف مجلس براي پاسخگويي به سوالات عديده دعوت مي‌كنند.
اما زماني‌كه اين مساله مطرح مي‌شود بسياري از نمايندگان آن را از حقوق قانوني در بحث نظارتي اين قوه مي‌دانند، آنچنان كه بعد از سخنان رياست‌جمهوري در سفر به زنجان نيز تعدادي از آنان واكنش نشان داده‌اند.
حق قانوني مجلس است اما كارهايي كه توسط اين مجلس در قبال دولت صورت گرفته نه‌تنها در تاريخ مجالس ما كه شايد در دنيا بي‌نظير است. در كدام پارلمان دنيا سراغ داريد كه يك عده از رييس‌جمهور سوال كنند كه چرا معاون وي در يك روزنامه يا مجله‌يي خاص مصاحبه كرده است. اين موضوع در كجاي قانون و در كجاي اختيارات مجلس است؟ در كجاي دنیا حق نماينده مجلس است كه فردي چه مصاحبه‌يي كرده است. اينها مشخص است حرفشان چيست. نه جوابي براي عملكرد دولت گذشته و نه جوابي براي بحران سياست خارجي و نه جوابي براي هجوم سيل بيكاران كشور.
آيا مردم نيز اين گروه از نمايندگان را همراهي خواهند كرد يا رييس دولت يازدهم توانسته در سخنراني‌هاي خود هر‌چند بسيار اندك زوايايي از مشكلات به ارث رسيده از دولت گذشته را براي مردم بيان كند؟
معلوم است كه مردم همه را بر عهده مجموعه‌يي مي‌دانند. همه به خوبي مي‌دانند كه رييس دولت گذشته تنها نبوده بلكه از تمام طيف‌هاي اصولگرا كه خيلي‌ها اكنون ابراز جدايي و بيزاري مي‌كنند سر كار آمده است و حالا جوابي هم ندارند كه به آنها بدهند. اصولا هر روز يك جنجالي ايجاد مي‌كنند. مسائلي كه امروز به آنها دامن زده مي‌شود كه گاهي بسيار جزيي و بي‌اهميت هستند فضاهاي كاذبي است كه سعي مي‌كنند در فضاي سياسي كشور به وجود آورند تا براي دولتي كه دارد با چنگ و دندان مسائل كشور را حل مي‌كند مانع درست كنند.
وزرايي كه بايد بروند و مسايل كشور را حل كنند و به استان‌ها سر بزنند در طول يك سال گذشته بيش از 1800 بار مورد سوال و تذكر قرار مي‌گيرند. اينها انتقام يك پيروزي در مقابل ناكارآمدي‌ها و بحران‌هايي است كه ايجاد كرده‌اند و اكنون هم جوابي ندارند كه به آنها بدهند. كسي نيست بگويد كه بزرگ‌ترين اختلاس تاريخ ايران در طول دوراني كه مديريت آن مورد حمايت شما بوده در كشور اتفاق افتاده است. اينها جواب بدهند كه بابك زنجاني چه كسي است.
جواب اختلاس سه هزار ميلياردي و ساير بحران‌هاي ديگر اقتصادي را بدهند. به‌جاي اينكه يك نفر در مجلس بيايد به اين مسائل جواب بدهد سر اين بحث مي‌كنند كه چرا يك معاون رييس‌جمهور در مجله‌يي كه مورد‌پسند آقايان نبوده، صحبت كرده است. اگر به نظر آنان، آن مجله بد بوده در كشور دادگاه هست، وزارت ارشاد هست، هيات?نظارت بر مطبوعات هست كه نمايندگاني از قوه مقننه هم در آنجا صاحب راي هستند، وقت رييس‌جمهور را بگيرند، وقت كشور را بگيرند براي چه؟ توجه كنيد اين حركات تا كجاها شأن نمايندگي قوه مقننه و شان نظام قواي كشور را مي‌تواند پايين آورد. رييس‌جمهور مجبور است درباره اين وضعيت يك كلمه هم كه شده حرف بزند.
پس تاثيرات اين‌گونه سخنان از سوي رييس دولت را مي‌توان مثبت ارزيابي كرد اما چرا حسن روحاني بيشتر و صريح‌تر اين مسايل را بيان نمي‌كند؟
اگر رييس‌جمهور بخواهد دهان باز كند و آنچه را هست بگويد، فكر مي‌كنم خيلي از مسائل وجود دارد كه روشن خواهد شد اما وي خيلي صبر و طمانينه دارد و سعي مي‌كند مصالح كشور را در نظر بگيرد و همدلي و وحدت را حفظ كند. اين امر روشني است. كه حسن روحاني با توجه به هدفگذاري كه براي دولت خود داشته و شرايط خطيري كه از كشور مي‌داند با عقلانيت و هوشياري و بردباري به كار خود ادامه مي دهد. جناح معتدل و اصلاح طلب كشور در طول سال هاي گذشته گاهي از عجله و بي صبري خسارت زيادي ديده است اما اين دولت مصمم است كه عاقلانه پايداري كند و به اصلاح سيستم اداري آسيب ديده كشور بپردازد.
موفقيت دولت هم در اين است كه درست عمل كند و احساساتي نشود.اين دولت خوب مي‌داند كه چه كساني از كارايي دولت در اداره صحيح كشور عصباني مي‌شوند. چه كساني منافع مالي و غيرمالي آنها آسيب مي‌بيند؟ حتي مشكلات ما در سياست خارجي براي چه كساني ارمغان درآمدهاي كلان داشته است؟ همراهان اين دولت در رسانه‌ها، محافل سياسي و تمام جامعه توجه دارند كه دعوا لحاف ملا نباشد.
كساني نخواهند با پررنگ كردن برخي مسائل فسادها و ثروت‌هاي چندميلياردي را به فراموشي بسپارند. خوشبختانه شخص رييس دولت و همكاران ايشان با آرامش و تسلط رواني و اطلاعاتي در اين يك ساله به اداره كشور پرداخته‌اند و به نظر مي‌رسد ريشه جنجال‌ها و عصبانيت‌ها نيز در همين است.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر