توصیه کردند که خبر را به رسانه ها ندهیم!

هفته نامه تماشاگران امروز: خانواده قربانی اسیدپاشی اصفهان روزهای سختی را می گذرانند؛ از پرستاری که مخفیانه به نام عمه سهیلا به بیمارستان می رود تا چشم چپ دخترشان که روز به روز درصد بینایی اش کمتر می شود

چهارشنبه 9 مهر ماه، ساعت 6 عصر، خیابان بزرگمهر اصفهان. سهیلا پشت فرمان پژوی مشکی رنگ با تلفن همراه مادرش تماس می گیرد. کنار خیابان پارک می کند تا مشکلی پیش نیاید. هنوز چند جمله بین سهیلا و مادرش رد و بدل نشده بود که صدای فریاد او مادر را نگران کرد. سهیلا فریاد زد: «سوختم... سوختم.»


یک موتورسوار ظرف بزرگ اسید را روی صورت سهیلا پاشید و فرار کرد. مردمی که در خیابان بزرگمهر هستند و صحنه را می بینند، به کمک او می روند. صورت سهیلا را می شویند و او را با اتومبیل خودش به بیمارستان می رسانند. چند روز بعد متخصص ریه که مشکل تنفسی سهیلا را درمان می کرد، خبر داد این کار اشتباه بوده. اسید زیادی که کف اتومبیل سهیلا به جا مانده بوده، تاثیرات بدی روی ریه های او گذاشته که هنوز هم کامل برطرف نشده است اما مشکل اصلی، ریه های سهیلا نیست. مشکل اساسی بینایی چشم چپ اوست.

از روزهای ابتدایی که سهیلا در بیمارستانی در اصفهان بستری و البته بعد از اینکه به بیمارستان سوانح و سوختگی تهران منتقل شد، پزشکان تخمین زدند که می توانند ۳۰ درصد بینایی چشم چپش را حفظ کنند. در ۲ هفته ای که سهیلا در بیمارستان سوانح سوختگی تهران بستری شده، بزرگترین معضل، نگهداری از چشم چپ سهیلا بوده است.

مادر سهیلا جورکش به هفته نامه تماشاگران امروز می گوید: «پرستاران این بیمارستان مهارتی در رسیدگی به چشم سهیلا ندارند. حتی اجازه نمی دهند پرستاری را هم برای کمک به سهیلا بیاوریم. برای همین مجبور شدیم یک پرستار را به عنوان عمه سهیلا در ساعات ملاقات به اتاق ببریم تا پانسمان چشم او را عوض کند.»

اسیدپاشی به خاطر بدحجابی بود؟

مادر در اتاق کنار دخترش می خوابد. پدر هم در ماشینی که کنار در ورودی بیمارستان سوانح سوختگی پارک شده. این وضعیت تلخ خانواده جورکش است. از ۳ هفته پیش که به صورت دخترشان در اصفهان اسید پاشیده شده، یک شب آرام نداشته اند. آنها قربانی بلایی شده اند که هنوز نمی دانند چرا بر سرشان آمده. اگر تا پیش از این اسیدپاشی ها با انگیزه های عاشقانه و روان پریشانه انجام می شد، این بار کسی نمی داند اسیدپاش چرا سهیلا را انتخاب کرده.


قربانیان دیگر هم این وضع را دارند. در شبکه های اجتماعی شایعه شده که این دختران به خاطر وضعیت بدحجابی دچار این حادثه شده اند اما هیچ یک از قربانیان مشکل حجاب نداشته اند. ناصر جورکش، پدر سهیلا به هفته نامه تماشاگران امروز می گوید: «دخترم ظاهر مناسبی داشت. البته اینطور نبود که مقنعه و چادر سرش کند. همیشه روسری سرش بود و مانتوهایی می پوشید که در شأن یک دخترخانم دانشجو بود.

این حرف هایی که در ارتباط با وضعیت حجاب قربانیان زده می شود، اصلا درست نیست. من با خانواده یکی دو نفر دیگر از قربانیان تماس گرفتم و آنها هم این شایعه را رد کردندن که اسیدپاشی به دلیل بدحجابی بوده است. وقتی دخترخانمی در ماشین نشسته هیچ کس از بیرون نمی تواند متوجه شود که وضعیت حجاب او چگونه است. اصلا لباسی که دخترخانم ها می پوشند، دیده نمی شود. اصلا حتی اگر این دختران بی گناه به صورت سهوی حجاب شان را رعایت نکرده باشند، این روش برخورد صحیح است؟»

از روز حادثه حرف نزنید!

سهیلا متولد سال ۱۳۶۷ است. دیپلم کامپیوتر گرفته و دانشجوی رشته وکالت است. اهل ورزش، سوارکاری و شنا. او که حالا ۲۶ سال دارد، روزهای سختی را می گذراند. البته انگار روحیه خوبی دارد. چند باری که سرحال بوده با پدر و مادرش شوخی کرده تا روحیه آنها را تقویت کند اما بعد از اینکه خنده ها تمام شده، باز هم پانسمان صورت سهیلا، غم را به دل همه برگردانده. اصلا دوست ندارد از اتفاق های روز حادثه حرف بزند. یکی دوباری هم که پدر و مادرش از آن روز پرسیده اند، با اشک جواب داده: «نمی دانم چرا من را انتخاب کرد.»

گریه برای وضعیت چشم چپ سهیلا خطرناک است و برای همین صحبت از روز حادثه در اتاق او ممنوع شده؛ به ملاقات او که می آیید، هیچ سوالی از روز حادثه نپرسید.

ماجرای یک پیکان سفید، چهارشنبه ساعت ۶ عصر

کاربران شبکه های اجتماعی واکنش تندی به این ماجرا داشته اند. آنها سرعت عمل نیروی انتظامی در ماجرای دستگیری «هپی ها» را با اسیدپاش های اصفهان مقایسه کرده اند و معترضند چرا نیروی انتظامی در دستگیری اوباش اصفهانی سرعت عمل نداشته است.

شهروندان اصفهانی ادعا می کنند خیابانی که در آن به صورت سهیلا اسید پاشیده شده، پر از دوربین های ترافیکی است که پلیس با بررسی تصاویر آن به راحتی می تواند رد ۲ موتورسوار را بگیرد. ناصر جورکش به تماشاگران امروز می گوید: «غیر از دوربین های ترافیکی، یک ایستگاه آتش نشانی هم در آن خیابان است که دوربین مداربسته دارد و می توانند از فیلم آن هم استفاده کنند.»

اما هنوز هیچ خبری از اعلام هویت اسیدپاش اصفهانی نیست. در روزهای ابتدایی که پدر سهیلا برای شکایت به نیروی انتظامی رفته بود، به او توصیه کرده بودند برای مدتی موضوع به رسانه ها کشیده نشود. این توصیه باعث شد یکی دو هفته پس از این اتفاق کسی از آن خبردار نشود اما چند اسیدپاشی دیگر، انتشار اخبار را از کنترل خارج کرد. ناصر جورکش می گوید: «من با برادر یکی دیگر از دخترهایی که به صورتشان اسید پاشیده شده، صحبت کردم. شباهت هایی بین اسیدپاشی به سهیلا و خواهر او وجود داشت.

هر دو اسیدپاشی روز چهارشنبه اتفاق افتاده البته با این تفاوت که حادثه یک هفته بعد برای خواهر ایشان اتفاق افتاده بود. زمان وقوع هر دو حادثه بین ساعت ۶ تا ۷ بوده و در هر دو حادثه ۲ نفر روی یک موتور سوار بوده اند. البته یک نکته دیگر که نیروی انتظامی روی آن کار می کند این است که در هر دو حادثه یک پیکان سفیدرنگ پشت سر موتور بوده که به نوعی حالت مراقبت از آن را برعهده داشته است. این نکات نشان می دهد که اسیدپاش دختر من و خواهر ایشان احتمالا یک نفر بوده است.»


البته در روزهای میانی هفته گذشته خبر دستگیری ۴ نفر به اتهام اسیدپاشی در اصفهان منتشر شد.

نماینده مردم اصفهان:

الکی ماجرا را شلوغ کرده اند!

احمد سالک، نماینده مردم اصفهان، در گفتگویی به شایعات روزهای گذشته پاسخ داد. در شبکه های اجتماعی اخباری منتشر می شود که به دلیل بدحجابی به صورت این دختران اسید پاشیده شده اما نماینده مردم اصفهان این موضوع را تکذیب می کند: «متاسفانه سایت های خبری الکی ماجرا را شلوغ کرده اند. اتفاقی که افتاده دردناک است اما مطمئن باشید که این اتفاق به نیت امر به معروف نیفتاده است. اراذل و اوباش این کار را کرده اند که حتما با دستگاه های امنیتی خارجی ارتباط داشته اند وگرنه بچه بسیجی ها از این کارها نمی کنند.»