کتایون ریاحی: ممکن است دوباره بازی کنم
بالاخره سر و کله کتایون ریاحی بعد از مدت ها و در شمایلی تازه پیدا شد. او که بعد از «یوسف پیامبر» و بازی در نقش «زلیخا»، بازیگری را بوسیده و کنار گذاشته بود و سر خودش را با فعالیت های بین المللی خیرخواهانه گرم کرده بود، حالا با انتشار یک کتاب دوباره به اخبار برگشته است.
هفته نامه تماشاگران امروز: بالاخره سر و کله کتایون ریاحی بعد از مدت ها و در شمایلی تازه پیدا شد. او که بعد از «یوسف پیامبر» و بازی در نقش «زلیخا»، بازیگری را بوسیده و کنار گذاشته بود و سر خودش را با فعالیت های بین المللی خیرخواهانه گرم کرده بود، حالا با انتشار یک کتاب دوباره به اخبار برگشته است. چند روز پیش در نمایشگاه کتاب فرانکفورت، از کتاب «ماهی قرمز کوچولو» نوشته کتایون ریاحی رونمایی شد تا ریاحی هم به جمع بازیگران زن دیگری که نویسنده هم هستند، بپیوندد. بازیگرانی مانند بهاره رهنما، اندیشه فولادوند، فلامک جنیدی و ...
کتایون ریاحی درباره اینکه چه شده نویسنده شده به دویچه وله گفته است: «من را به عنوان بازیگر می شناسند ولی من از نویسندگی به بازیگری رسیده ام. یعنی درست برعکس است. من می نوشتم و نوشتن و کار قصه گویی و فیلمنامه نویسی، بعدا برای من بازیگری را پیش آورد.»
او این کتاب را ۳۰ سال پیش نوشته ولی معتقد است حالا وقت انتشار آن بوده است. کتابی که نامش یادآور اثر معروف صمد بهرنگی، «ماهی سیاه کوچولو» است. ریاحی در این باره گفته است: «این قصه به زبان های مختلف برای بچه های دنیا تعریف شده و در زبان های مختلف این افسانه وجود دارد. قصه رفتن و رسیدن به دریا، قصه تعالی و تکامل انسان در فرهنگ های چینی، یونانی، هندی هم وجود دارد و در فرهنگ ایرانی هم که ما این قصه را با «ماهی سیاه کوچولو» می شناسیم.
ارتباط کتاب من با این کتاب، تنها در حس رفتن، تجربه رسیدن به آزادی و تکامل برای انسان است اما نمی شود گفت کتاب من ادامه آن است. شاید بتوان گفت به نوعی تکامل یافته اش است یا حتی نقدی بر آن. نگاهی است به اینکه چرا «ماهی سیاه کوچولو» آن مسیرها را رفته، مسیرهایی که طی شده و خیلی نتیجه نداده. عملا می بینیم که خیلی از مسیرها نتیجه مطلوب را نداشته. ما برای رسیدن به هدف مان، مدام در راه، مسیرهای مان را عوض می کنیم.»
این کتاب را انتشارات «شمع و مه» به دو صورت دو زبانه منتشر کرده و یک سی دی صوتی نیز روی آن ارائه داده که با صدای کتایون ریاحی قصه گویی شده و موسیقی این کتاب صوتی را هم پسر ریاحی، پوریا رحیمیان ساخته است.
پسر ریاحی در این باره می گوید: «من از وقتی خیلی کم سن بودم به موسیقی علاقمند شدم چون پدرم هم از آهنگسازان پیشکسوت موسیقی ایرانی هستند. من پیش پدرم موسیقی را آغاز کردم و پس از آن گیتار را پیش سعید رهنما آموختم و بعد به صورت جدی تر از ۲۰ سالگی در ارمنستان پیش پروفسور سرگئی آقاجانیان، موسیقی را ادامه دادم.»
ریاحی درباره همکاری خانوادگی در این اثر گفته است: «ما با هم هیچ مشکلی نداشتیم» و پسرش هم توضیح داد: «من و مادر هدف مان مشترک است و اجرای سلیقه هایمان شبیه است. همدیگر را از لحاظ هنری درک می کنیم و تصمیم هم داریم همکاری های هنری بیشتری با هم داشته باشیم. فارغ از اینکه مادر و فرزندیم، خیلی از لحاظ هنری به یکدیگر نزدیکیم. ما خیلی وقت داریم که با هم حرف بزنیم. بنابراین چنین همکاری خیلی خوب بود. به نظرم ارتباط فامیلی خیلی هم تاثیر مثبتی می تواند روی خروجی یک کار داشته باشد.»
ریاحی در این کتاب با زبان کودکانه دست به قلم شده و دلیل این کار را سادگی در عین عمیق بودن این زبان می داند: «من پشت جلد این کتاب نوشته ام که لطفا این اثر را برای کودک درونتان بخوانید. هر کسی کودکی درونش دارد و بهتر است او را مخاطب قرار دهد. برای همین هم به زبان کودکانه نوشته شده. در حقیقت زبان کودکانه خودش را به من عرضه کرد. من این زبان را برای بیان مفاهیم انتخاب کردم. مفاهیم عمیق هستند اما زبان ساده است. بنابراین حتی اگر بچه ها هم این کتاب را بخوانند، بدشان نخواهد آمد. به نظرم هر مخاطبی با ظن خودش با بخشی از این کتاب ارتباط برقرار می کند.»
این کتاب به صورت دو زبانه منتشر شده. ریاحی در این باره می گوید: «ما با خانم کارولین گراسکری که زحمت ترجمه این کار را کشیده اند، صحبت کردیم تا ظرافت های زبان فارسی در ترجمه در نظر گرفته شود. چون من بازی های کلامی در بیان این قصه داشته ام و هر کدام می تواند چند مفهوم داشته باشد. مثل «دنیای آبی» که هم دنیایی از آب معنی می دهد و هم دنیایی به رنگ آبی. بنابراین از او هم خواستیم از مفاهیمی استفاده کند که دوپهلو و چند مفهومه باشند. البته هنوز هم برای ادیت نهایی اش فکر و کار می کنیم.»
ریاحی از تصویرگری های کتابش خیلی راضی است و در این باره گفته است: «این کتاب تصویرگری بسیار زیبایی دارد. من خودم با تصاویر خیلی ارتباط برقرار کردم که خانم نگین احتسابیان این کار را انجام داده اند.»
او همچنین درباره بازیگری اش گفته است: «الان از دنیای بازیگری بیرون هستم ولی اینکه بعدا چه اتفاقی بیفتد، خدا می داند. هیچ کس از اینکه بعدا چه اتفاقی می افتد، خبر ندارد. ممکن است دوباره بازی کنم ولی فعلا که مشغول کارهای دیگری هستم. از وقتی بازی نمی کنم، «بنیاد نیکوکاری کمک» را راه اندازی کرده ام و سعی می کنم از این طریق با مردم در ارتباط باشم.»
او درباره فعالیت های این بنیاد هم گفته است: «این بنیاد مختص کودکان ناشنواست. فعالیت اصلی این بنیاد برای بچه های ناشنوای مادرزادی است که با یک عمل جراحی کاشت حلزونی، شنوایی خود را به دست می آورند. این فعالیت در ایران انجام می شود اما ما فعالیت بین المللی هم داریم که هدف اصلی اش صلح است. به همین دلیل دیداری با دالایی لاما داشتیم. از جمله دیگر فعالیت های ما در بنیاد کمک، ثبت و حمایت از ابتکارات و اختراعاتی است که مربوط به آب و انرژی هستند چون بحران آب دنیا را فرا گرفته است و بهتر است ما هم قدم هایی در این زمینه برداریم.»
در نهایت هم پسر ریاحی درباره فعالیت های فرهنگی بنیاد کودک گفته است: «ما ابتدای راه در استان هرمزگان فعالیت را شروع کردیم ولی مشغول کارهایی هستیم که شعبه های دیگری را در بقیه کشور داشته باشیم.
ما بخش فرهنگی در این بنیاد داریم که من مسئولش هستم و علاوه بر اینکه نیازهای مادی مردم را مرتفع می کنیم، تلاش می کنیم تا به فرهنگ کشور هم کمک کنیم. ما برای این کار شروع به پیدا کردن استعدادهای جوانی کردیم که کمتر شناخته شده اند و موقعیت و امکاناتی برای بروز و ظهور در جامعه ندارند. ما هنرمندانی که واقعا آثارشان کیفیت دارد و ارزشمند است، حمایت می کنیم چون معتقدیم به پیشرفت و تکامل فرهنگ کشورمان کمک می کند.»
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
خیلی دوست دارم.......امیدوارم مردم نیز مانند تو به نیکوکاری بزرگ تبدیل شوند در ضمن کتابت هم خیلی عالی ومن به عنوان یک ایرانی تو را تحسین میکنم....